کودک شما از نظر فیزیکی با گذشت زمان رشد می کند و زمان مدرسه رفتن او فرا می رسد و شما به عنوان یک مادر باید برای یادگیری بهتر درس و تقویت حافظه کودکتان مواد غذایی مناسبی در رژیم غذایی او استفاده کنید.
10 ماده غذایی برای افزایش قدرت مغز و تقویت حافظه کودک
غذای کودک، تاثیر زیادی در هوش و قدرت شناختی او خواهد داشت. با گذشت هر روز از زندگی یک کودک نوپا ، بدن او از نظر فیزیکی و عاطفی رشد کرده، و مغز او آماده ی یادگیری و کشف چیزهای جدید خواهد شد. خیلی زود، کودک شما بزرگ شده و آماده ی ورود به مدرسه و یادگیری درس ها و فعالیت های جدید می شود.
در این زمان است که شما به عنوان یک پدر یا مادر ، باید با آگاهی از نیازهای کودکتان، خود را برای آن چه که با آن رو به رو خواهید شد، آماده کنید. در این مرحله، غذاهایی که برای رشد کودک ، در رژیم غذایی او استفاده می کنید، می تواند نقش بسیار مهمی در پرورش هوش او بازی کند.
بنابراین، شما باید به عنوان یک مادر مطمئن شوید که رژیم غذایی کودکتان بهترین منبع برای رفع نیازهای او است. برای کمک به شما، در این بخش از نمناک، 10 تا از بهترین مواد غذایی که به رشد مغز و تقویت حافظه کودکان کمک می کند، آورده شده است.
برای تقویت حافظه کودک چه باید کرد
توصیه های غذایی و رژیم مناسب برای تقویت حافظه کودکان
1. سبزیجات
سبزیجات دارای برگ سبز ،مانند اسفناج و کلم پیچ غنی از آهن و ویتامین ها هستند، که به رشد مغز در کودکان کمک فراوانی می کنند. احتمال دارد کودک شما از خوردن همه ی سبزیجات متنفر باشد، اما می توانید با استفاده از ترفندهای مختلف، سبزیجات را به غذای کودک اضافه کرده و کودکتان را به خوردن سبزیجات علاقمند کنید.
می توانید سبزیجات را به املت کودک خود اضافه کرده و یا به صورت رول با کاهو و گوجه فرنگی در ساندویچ او قرار دهید، به طوری که بچه متوجه آن ها نشود.
2. ماست
ماست یک منبع غنی از ویتامین B و پروتئین ها است، که در بهبود عملکرد و رشد بافت های مغزی، بسیار مفید است. همچنین، ماست حاوی باکتری های پروبیوتیک است، که به بهبود و سلامت دستگاه گوارش در کودکان، کمک فراوانی می کند، توصیه می شود یک فنجان ماست را با برخی از انواع توت های تازه مخلوط کنید.
این مخلوط، یک غذای سریع، جالب و بسیار مفیدی برای کودک خواهد بود، که حتما توجه فرزند شما را جلب می کند.
تخم مرغ یک منبع غنی از پروتئین و همچنین حاوی مقادیر مناسبی از کولین است. کولین، یک ماده غذایی لازم برای عملکرد صحیح و رشد مغز است.
تخم مرغ یکی از بهترین مواد غذایی است که می توان با آن غذاهای بسیار متنوعی برای کودکان درست کرد. تخم مرغ را به ساندویچ و سالاد اضافه کنید ، شما با انجام این کار ، غذای کودک خود را خوشمزه تر خواهید کرد.
خوردن تخم مرغ برای تقویت حافظه کودک
4. ماهی
ماهی نیز از جمله بهترین مواد غذایی در نظر گرفته شده برای رشد مغز در کودکان است. ماهی هایی مانند ماهی آزاد، ساردین و ماهی تن، منبع غنی از ویتامین D و اسیدهای چرب امگا 3 هستند. ویتامین D و اسیدهای چرب امگا 3، هر دو از مواد مغذی هستند جلوگیری از آسیب های حافظه ای در سنین بالاتر شده، و به طور کلی مانع از دست دادن حافظه می شود.
همچنین، اسیدهای چرب امگا 3، سیستم ایمنی بدن کودک شما را تقویت می کند. بنابراین مطمئن شوید که شما حداقل 2-3 وعده از این ماده ی غذایی را در هر هفته، در برنامه غذای کودک خود قرار داده باشید.
5. لوبیا
تصور می شود که مصرف لوبیا برای کسانی که تحت تاثیر بیماری آسم هستند، ضرر داشته باشد، ولی لوبیا به عنوان یک منبع خوبی از پروتئین برای گیاه خواران می باشد.
اعتقاد بر این است که مصرف لوبیا مخصوصا لوبیای قرمز برای افزایش حافظه و جلوگیری از بسیاری اختلالات و شیوه زندگی همراه با آرامش کمک خواهد کرد، پس حتما لوبیا را جز اصلی غذای کودک خود قرار دهید.
6. توت
انواع توت ها، به معنای واقعی کلمه دارای آنتی اکسیدان های با ارزشی هستند که از آسیب رادیکال های آزاد به مغز جلوگیری کرده و سطح حافظه کودک شما را بالا نگه می دارد. علاوه بر این، توت ها مقداری از ویتامین C، که باعث بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن می شود، را فراهم می کنند.
با اضافه کردن برخی از غلات مانند بلغور جو دوسر به غذاهایی که با توت برای کودک خود درست می کنید، و یا درست کردن انواع دسرهای سریع و آسان با استفاده از توت، بچه خود را در هر زمان به خوردن این ماده غذایی مفید تشویق کنید.
افزایش قدرت مغز و حافظه کودک با خوردن توت
7. آجیل و دانه ها
گردو، بادام، تخم کتان و دانه های روغنی را می توانید با اطمینان به رژیم غذایی کودک خود اضافه کنید. آجیل و دانه ها پر از پروتئین و اسیدهای چرب ضروری برای افزایش حوصله کودک شما بوده و همچنین، سیستم عصبی کودک شما را سالم نگه داشته و به عملکرد بهتر آن کمک می کند.
8. بلغور جو دو
بلغور جو دوسر فقط یک غذای معمولی برای کودک شما نیست، از آن می توانید به عنوان بهترین گزینه برای صبحانه ی سرد بچه های خود استفاده کنید، زیرا بلغور جو دوسر غنی از فیبر فراوانی است. تصور بر این است که قرار دادن بلغور جو دوسر برای حفظ عروق قلب و مغز کودکان بسیار مفید است.
در واقع، مطالعات تایید کرده اند بچه ها یی که جو دوسر در وعده های غذایی خود مصرف کنند، در انجام وظایف مربوط به حافظه ی خود از دیگر بچه ها، عمل کرد بهتری خواهند داشت.
9. سیب
در جعبه ی غذایی کودکان یک ماده ی غذایی شگفت آور و همه کاره وجود دارد که همه به خوبی با آن آشنا هستیم ، این ماده چیزی نیست به غیر از سیب. سیب یک میان وعده سریع و سالم برای کودک شما، مخصوصا زمانی که او خیلی گرسنه است، می باشد. زمانی که کودک شما گرسنه باشد، یک سیب رسیده و شیرین را با ولع خواهد خورد.
سیب حاوی آنتی اکسیدان ها ی حیاتی است که در مبارزه با زوال شناختی و فکری کودکان بسیار مفید است. اما سعی کنید سیب های سالم و بدون آفت کش ها و مواد افزودنی شیمیایی را که سلامت بچه های شما را به خطر می اندازد، استفاده کنید.
سیب موثر در تقویت ذهن کودکان
10. زردچوبه
زردچوبه، یک ماده ی شناخته شده است که دارای خواص ضدالتهابی بوده، و یکی از بهترین موادی است که برای تقویت حافظه کودکان می توانید به رژیم غذایی آن ها اضافه کنید.
زردچوبه محتوای کورکومین بوده، که به عملکرد بهتر مغز در مبارزه با التهابات بافت مغزی کمک کرده و آن ها را در مقابل بیماری ها و پلاک های تشکیل دهنده ی آلزایمر، قوی تر و مقاوم تر می کند. اگر شما ازخوردن غذاهای هندی لذت می برید، به این دلیل است که اکثر غذاهای هندی با زردچوبه ی فراوانی آماده می شوند.
والدینی که مایل اند کودکانشان حافظه و رشد و نمو بهتری داشته باشند می توانند عسل طبیعی را بعد از یک سالگی در وعده غذایی کودکان خود قرار دهند.
با اشاره به اینکه افرادی که از ابتدای دوره جوانی مصرف عسل را در وعده غذایی خود جای داده اند کمتر دچار پیری زودرس می شوند و عمر طولانی تر دارند باید بدانید که عسل برای جلوگیری از فشار خون بالا، ورم مفاصل، بی خوابی و افزایش مقاومت بدن بسیار مفید است.
تاثیر فوق العاده عسل در تقویت هوش و ذهن کودکان
سوالی که با عنوان کردن نام عسل پیش می آید این است که چطور عسل طبیعی و مرغوب را تشخیص دهیم ؟
برای تشخیص عسل مرغوب باید بگوییم معمولا بهترین نوع عسل سرخ رنگ، شفاف، خوشبو و غلیظ است و بستگی با نوع آن نباید گلو را بسوزاند ؛ همچنین زمانی که عسل را از ظرف واژگون می کنیم باید کش بیاید و شکرک هم نزند.
محققان هلندی محاسبه گر باروری ای را براساس سن زنان تهیه کرده اند. به این صورت که زنانی که 3 فرزند می خواهند در صورتی که از 23 سالگی شروع کنند، 90 درصد احتمال موفقیت در این باره را خواهند داشت اما بعد از سن 32 سالگی احتمال داشتن چندین بچه به شدت کاهش می یابد و اگر آن را تا 38 سالگی نادیده بگیرند، احتمال آن کم تر از 50 درصد می شود.
چنانچه در بخش بارداری نمناک گفته ایم محققان هلندی یک ماشین حساب باروری تهیه کرده اند که احتمال داشتن یک خانواده رویایی براساس سن یک زن را پیش بینی می کند. آن ها پیش بینی می کنند افرادی که خواهان دو فرزند هستند باید از 27 سالگی بچه دار شدن را شروع کنند تا میزان موفقیت 90 درصدی داشته باشند.
میانگین سن شروع یک خانواده در دنیا در طول چهار دهه گذشته افزایش یافته و در نتیجه به دلیل اینکه دنبال شغل هستند سن مادر شدن بالا رفته است که در حال حاضر این سن 30 سالگی است که در سال 2004، 27 سالگی بوده و در سال 1970 تنها 24 سالگی بوده است.
محاسبه بهترین سن بارداری
با این وجود زنانی که در دهه سی سالگی خود هستند و بچه می خواهند لازم نیست که بترسند.برخی ها ممکن است فکر کنند، اوه خدای من، من باید زود شروع کنم،" اما برای بسیاری از زنان این درست نیست.
"برای زنانی که در لبه سنی هستند، می تواند باعث شود که آن ها چیزهای مختلفی را امتحان کنند تا به آنها کمک کند اما ما نمی خواهیم مردم را وادار به تغییر زندگی خود کنیم از طرفی کارشناسان دیگر می گویند که این زنان اگر می خواهند بچه دار شوند باید فوری دست به کار شوند و خانواده خود را تشکیل دهند، زمان بسیار کمی برای "اقدام " دارند.
الگوی کاری زنان در طول سالها پیرامون مردان تغییر یافته است و این کار واقعاً برای آن ها مناسب نیست. زنان زمان بسیار کمی دارند که اگر میخواهند به دانشگاه بروند، شغلی پیدا کنند و قبل از شروع یک خانواده ثبات مالی داشته باشند.
سن بارداری چگونه حساب میشود؟
پروفسور آلن پاسی، متخصص باروری در دانشگاه شفلد گفت که این ماشین حساب باید برای اجرای پیام به دختران در کلاس ششم و دانشگاه جهت کمک به آن ها برای برنامه ریزی زندگیشان به کار رود.
"همه فکر می کنند که شما می توانید صبر کنید - این نشان می دهد که نمی توانید این جدول باید کپی شود و روی دیوار درمانگاه ها نصب شود.
ما باید این هدف را نیز در ششم شکل ترسیم کنیم و در معرض دید دانشجویان دانشگاه قرار دهیم تا آنها "از نحوه برنامه ریزی زندگی خود آگاه باشند." در اوایل این تابستان، دانشمندان هشدار دادند که افراد مشهوری که در دهه 40 سالگی خود از طریق IVF یا تخمهای اهدا شده بچه دار شدند، "امید کاذبی" به زنان می بخشند.
دکتر مارتا دویسا از بیمارستان کویرون در بارسلونا در یک کنفرانس باروری گفت که در سنین 38 و 39 سالگی احتمال موفقیت برای بچه دار شدن کم تر از یک 25 درصد است.
تلاش برای بچه دار شدن از 44 سالگی به بعد بی فایده است و با این حال، افزایش سن مادری به معنی این است که یک پنجم از بچه دار شدن ها با لقاح مصنوعی در دهه 40 سالگی مادران انجام می شود و دانش زیادی در مورد کاهش باروری با افزایش سن در جمعیت عمومی وجود ندارد.
و این درست است که بارداری در زنان مسن تر و افراد مشهور به ما کمکی نمی کنند؛ زیرا بسیاری از مردم نمی دانند که چه زمانی وقت مناسب برای اهدای تخمک است.
میانگین سنی برای شروع خانواده دار شدن به طور مداوم در طی چهار دهه گذشته افزایش یافته است زیرا تعداد مادازدواج ها در کل کم شده است .
خانم هایی که عمل جراحی پروتز سینه انجام دادند و قصد بارداری دارند باید بدانند آسیب رسیدن به سینه در بارداری یا شیردهی به نوع برش و روش قرارگیری پروتز بستگی دارد.
بارداری و شیردهی بعد از پروتز سینه چگونه خواهد بود؟
توانایی شیردهی از پستان بطور کلی در افراد مختلف متفاوت است. برخی از زنان بدون این که جراحی پروتز پستان انجام داده باشند، قادر به شیردهی از سینه نیستند. علاوه بر این، برخی از زنان سابقه شیردهی نداشتند تا بدانند آیا می توانند. برای افرادی که قادر به شیردهی هستند، ریسک کمی بعد از جراحی در این مورد وجود دارد.
به نظر می رسد ناتوانی در شیردهی بعد از عمل جراحی، از آسیب به مجاری شیر در طول عمل جراحی، یا از فشار اضافی پروتز روی بافت اطراف پستان و یا لوله شیر باشد. فشار اضافی پروتز ها ممکن است اجازه ندهد جریان شیر از طریق ترکیب با فشار ناشی از شیر حاصل شود. شیردهی با پروتز بزرگ و زیر بافت سینه و بالای عضله سینه دشوار می شود.
قراردهی پروتز در سینه و نوع برش آن می تواند تفاوت ایجاد کند
از آنجا که بیشتر خطرات مربوط به شیردهی از آسیب و فشار ناشی از شیر ایجاد می شود، با یک نوع برش و روش قرارگیری به حداقل می رسد، یا در کل جلوگیری می شود. این بافت ها می توانند به شما در شیردهی موفقیت آمیز با پروتز کمک کنند.
استفاده از برش زیربغل:
با تکنیک بزرگ کردن پستان بدون زخم، پزشک می تواند برش کوچکی روی سینه ایجاد کرده و سالین گرد پستان یا سیلیکون پستان را در خود جای دهد تا از هر گونه برش سینه جلوگیری کند.
قرار دادن پروتز ها زیر ماهیچه سینه:
قرار دادن یک پروتز در زیر ماهیچه سینه، فشار را از پروتز روی بافت پستان کاهش می دهد، چون همانطور که در این بخش از نمناک می خوانید ماهیچه به عنوان مانع عمل می کند و منجر به دستکاری کم تر بافت پستان می شود. اگر شیردهی برای شما اهمیت دارد، لطفا در این موضوع با پزشک صحبت کنید.
آیا شیردهی از پستان بعد از پروتز سینه ایمن است؟
پارگی سالین مشکلی برای نوزاد ایجاد نمی کند. علاوه بر این، مطالعات نشان داده اند که پروتز های سیلیکونی هم در شیردهی نوزاد خطر ندارند.
اگر باردار شوید چه اتفاقی برای سینه ها و پروتز سینه می افتد؟
اگر بعد از بزرگ کردن پستان باردار شوید، ممکن است شما تغییراتی در ظاهر کلی سینه تان مشاهده نکنید. صرف نظر از اینکه قبل از بزرگ کردن پستان، باردار بوده اید، در واقع به بافت پستان شما بستگی خواهد داشت.
بافت سینه با بارداری افزایش می یابد:
اگر پستان بافت بسیار کمی دارد، متعاقبا بافت بسیار کمی برای بزرگ شدن در بارداری خواهید داشت و به احتمال زیاد تغییر زیادی نخواهید دید.
اگر بافت پستان بیشتری داشته باشید، بافت بیشتری برای انبساط وجود خواهد داشت که می تواند منجر به شل شدن آن شود. این ضرورتا به این معنا نیست که پروتز سینه شما بعد از بارداری شل خواهد شد، اما احتمال بیشتری دارد. در این وضعیت، به نظر می رسد که بافت سینه از پروتز جدا شده است که لیفت سینه می تواند به اصلاح ظاهر کمک کند.
علائم کشش و چروکیدگی روی سینه در افراد از پیش برنامه ریزی شده است در واقع اگر مادر شما و دیگر بستگان خانم روی پستان خود چروکیدگی داشته باشند، احتمال ایجاد آن در شما هم زیاد است. سینه های بزرگ شده نسبت به از دست دادن حجم و شکل که اغلب همراه با بارداری و شیردهی همراه اند، مقاوم هستند.
در این موارد، پوست را می توان کشید، در حالی که حجم بافت پستان کاهش یافته است. در نتیجه سینه با از دست دادن شکل و حجم، شل می شود. از آنجا که سینه های بزرگ شده بیشتر حجم خود را حفظ می کنند (حجم پروتز کاهش نمی یابد)، زنان با پروتز به احتمال کمتر این تغییرات شدید را می بینند.
بنابراین به یک جراح پلاستیک حرفه ای نیاز دارید که توسط هییت جراحی پلاستیک تایید و دانش، تجربه لازم برای به دست آوردن بهترین نتیجه ممکن برای نوع و سبک زندگی فردی شما را داشته باشد.
در حالی که یک افزایش استاندارد تمام چیزی است که بسیاری از زنان متناسب بابدن و اندازه نیاز دارند. برخی حتی به لیفت پستان (کم، متوسط یا کامل)نیاز دارند. تنها یک جراح با آموزش و تجربه در تمام جنبه های جراحی سینه صلاحیت ارزیابی و درمان را دارد.
به عمل جراحی کوچک کردن سینه ها که با برداشتن چربی های اضافی انجام می شود ، ماموپلاستی گفته می شود.این عمل زیبایی با توجه به فرم بدن هر فرد انجام می شود.
عمل کوچک کردن سینه یا ماموپلاستی روشی است که جهت اصلاح سایز یا ترمیم افتادگی پستان و در کل جهت زیبایی پستان پس از ماستکتومی در زنان انجام می گیرد. در طی این عمل چربی اضافی چربی، بافت غدد و پوست از سینه برداشته شده و بافت سینه تغییر شکل داده می شود و وضعیت قرارگیری سر سینه اصلاح گردد و اندازه سینه ها متناسب با بدن فرد شود.
جراحی کوچک کردن سینه ها به بهبود اعتماد به نفس فرد نیز کمک خواهد کرد . چنانچه قصد جراحی دارید ابتدا با پزشکی متخصص مشورت کنید و از جزییات عمل ، عوارض و مشکلات پس از آن که در این بخش از سلامت نمناک گفته شده است آگاه شوید.
ماموپلاستی به چه دلیل انجام می شود ؟
عمل کوچک کردن سینه برای زنانی انجام می شود که سینه های بزرگ دارند و تمایل به کوچک شدن آن ها دارند زیرا بزرگی سینه باعث ایجاد مشکلاتی خواهد شد که برخی از آن ها عبارتند از :
درد مزمن کمر ، گردن و شانه
بثورات مزمن یا احساس سوزش در زیر سینه ها
درد های عصبی
محدود کردن فعالیت ها
فعالیت ضعیف اجتماعی به علت سینه های بزرگ
و مشکلاتی چون نافرم بودن سینه ها در لباس زیر و پیراهن
در هر سنی می توان ماموپلاستی را انجام داد اما چنانچه هنوز به بلوغ کامل نرسیده و سینه ها کاملا رشد نکرده باشند ممکن است بعداً به جراحی دیگری نیز نیاز داشته باشید.
اگر برنامه های مشخصی در آینده از قبیل موارد زیر داشتید ماموپلاستی را به تعویق بیندازید :
افرادی که قصد بچه دار شدن دارند :
اگر زندگی زناشویی تان را شروع نکرده اید یا هنوز خانواده تان تکمیل نشده است ، باید تا بارداری صبر کنید . ممکن است شیردهی پس از ماموپلاستی چالش برانگیز باشد اگر چه برخی از تکنیک های جراحی ممکن است به حفظ توانایی شما برای تغذیه با شیر مادر کمک کند . علاوه براین ، تغییرات سینه در دوران بارداری می تواند نتایج ماموپلاستی را تغییر دهد زیرا نوسانات قابل توجهی در وزن خود خواهید داشت.
اگر قصد کاهش وزن با تغییر رژیم غذایی و شروع یک برنامه ورزشی را دارید ، باید صبر کنید تا مطمئن شوید که آیا ماموپلاستی برای شما مناسب است یا خیر زیرا کاهش وزن اغلب به تغییر اندازه سینه منجر خواهد شد.
بطور کلی انواع ماموپلاستی در سه دسته قرار می گیرند که عبارتند از:
ماموپلاستی افزاینده :
جراحی ماموپلاستی افزاینده به منظور افزایش حجم ، اندازه و برجسته کردن سینه ها انجام می شود . عمل ماموپلاستی افزاینده به دلایل مختلفی انجام می شود که برخی از آن ها عبارتند از:
برخی زنان احساس می کنند سینه هایشان اندازه کوچکی دارد.
برخی دیگر بعد از بارداری به دلیل تغییر سینه ها ماموپلاستی سینه را انجام می دهند.
و برخی دیگر جراحی ماموپلاستی افزاینده را به دلیل قرینه نبودن سینه ها با یکدیگر انجام می دهند.
*این نوع مامو پلاستی به کمک ایمپلنتی که در زیر ماهیچه سینه و یا روی ماهیچه قرار می گیرد، انجام خواهد شد . بدین منظور، شکافی به طول 3سانتی متر در زیر بغل و هاله اطراف نوک سینه ایجاد می شود . در ماموپلاستی افزایشی که شکاف در زیر بغل ایجاد می شود به یک آندوسکوپ ( لوله نازکی که دارای نور و دوربین است) در طول جراحی نیاز است.
ایمپلنت های سینه که در عمل ماموپلاستی افزاینده مورد استفاده قرار می گیرند از یک پوسته سیلیکونی پر شده از محلول نمکی یا ژل سیلیکون ساخته شده اند . زننی که قصد انجام جراحی ماموپلاستی را دارند به کمک ایمپلنت های آزمایشی می توانند اندازه مورد نظر خود برای سینه هایشان را مشخص کنند. در حال حاضر، ایمپلنت های پر شده از محلول نمکی بدون محدودیت مورد استفاده قرار می گیرند.
ماموپلاستی کاهنده :
این نوع مامو پلاستی اغلب در زنانی که سینه های بزرگ و سنگین دارند و احساس ناراحتی ( درد گردن ، درد پشت و بی حسی و ضعف به علت وزن بالای سینه ها ) دارند انجام می گیرد . در طول جراحی ماموپلاستی کاهنده ، چربی ، پوست و بافت اضافی سینه برداشته می شوند.
بعد از عمل ماموپلاستی کاهنده ، امکان شیردهی وجود ندارد بدان علت که برش های بزرگی ایجاد می شود که تقریبا تمام افراد حس و توانایی شیردهی را از دست می دهند . در صورتی که حفظ شیردهی برای شما اهمیت دارد ، بهتر است انجام ماموپلاستی کاهنده را به بعد از گذشت دوران شیردهی خود موکول کنید.
ماموپلاستی ترمیمی ( ماستوپکسی ) :
در برخی زنان، استحکام و ارتجاعی بودن پوستشان در حدی نیست که بتواند وزن سینه را تحمل کند در نتیجه سینه ها دچار افتادگی می شوند . در این حالت که پتوزیس نامیده می شود میزان پوست موجود در مقایسه با بافت سینه بیشتر است . در لیفت سینه یا همان ماستوپکسی ، پوست اضافی برداشته خواهد شد.
برای انجام عمل ماستوپکسی سه روش جراحی وجود دارد:
الگوی وایز : در این روش برشی به شکل یک لنگر در اطراف قفسه سینه و زیر سینه زده می شود.
لژور : در این روش برشی در اطراف و پایین هاله اطراف نوک سینه زده می شود.
پری آرئولار : برش تنها در اطراف هاله اطراف نوک سینه زده می شود.
مشکلات و خطرات مامو پلاستی
جراحی کوچک کردن سینه نیز خطراتی مشابه با دیگر جراحی ها دارد ، مانند :خونریزی ، عفونت و واکنش منفی به بیهوشی . سایر خطرات احتمالی عبارتند از:
ماندگاری جای زخم پس از جراحی
کم شدن و یا از بین رفتن احساس در نوک سینه و هاله اطراف آن
تاریخچه پزشکی و سلامت کلی شما را مورد ارزیابی قرار می دهد.
انتظارات شما درباره ظاهر و اندازه سینه را پس از جراحی می شوند.
توضیحات مفصلی درباره روش جراحی ، خطرات و عوارض آن از جمله جای زخم و از بین رفتن احساس به شما ارائه می دهد.
سینه ها را معاینه و اندازه گیری می کند.
نوع بیهوشی حین عمل را توضیح می دهد.
قبل از جراحی ممکن است از شما خواسته شود تا :
آزمایشات مختلفی را انجام دهید.
ماموگرافی پایه انجام دهید تا روند تغییرات احتمالی در بافت سینه ارزیابی گردد.
از استعمال سیگار برای مدت معینی قبل و بعد از جراحی خودداری کنید.
به منظور کنترل خونریزی حین عمل از مصرف آسپرین ، داروهای ضد التهابی و مکمل های گیاهی پرهیز کنید.
همچنین شما نیز از جراح خود درباره مدت بستری در بیمارستان و دوران نقاهت در منزل سوال کنید.
در طی مامو پلاستی تکنیک های خاصی برای کاهش سایز سینه انجام می شود که برای هر شخص متفاوت بوده و عبارتند از:
جراحی از طریق برش تیغ جراحی برروی بافت سینه
لیپوساکشن که برای برداشت چربی های اضافه در سینه انجام می گیرد.
مراحل انجام ماموپلاستی
جراحی کوچک کردن سینه با برداشت چربی اضافی، بافت غده ای و پوست انجام می شود . در بخش دیگری از سلامت نمناک در این رابطه گفته شد که برای برداشت چربی اضافی به جای روش های برش می توان از لیپوساکشن برداشته می شود.
اگر سایز پستان به خاطر بافت چربی و پوست اضافی بزرگ باشد، این روش تاثیری ندارد . جراح با توجه به شرایط فردی، ساختار پستان ها و اینکه تا چه اندازه پستان کوچک شود، تکنیکی برای کوچک کردن سایز پستان انتخاب می کند.
مرحله اول:بیهوشی
پزشک معالج شما نوع بیهوشی حین عمل را با توجه به شرایط شما انتخاب می کند و این انتخاب ها شامل تسکین وریدی و بیهوشی عمومی می باشد.
مرحله دوم :برش بافت
برش بافت شامل سه مرحله می باشد :
برش دایره ای دور پستان ها صورت می گیرد . خط های بافت برش داده شده، دائمی و قابل مشاهده باقی می مانند اما زیر مایو یا سوتین پنهان می شوند.
برش در اطراف دور پستان و عمود به پایین به سمت قسمت پایینی پستان به شکل سوراخ کلید یا به شکل راکت
برش یک بافت الگو به شکل T برعکس یا سپر
مرحله سوم:برداشتن بافت و تغییر موقعیت
پس از زدن برشی در اطراف هاله نوک سینه و پایین هرسینه ، بافت اضافی سینه ، چربی و پوست اضافی برداشته می شود تا سایز سینه کاهش یابد.
پس از عمل سینه ، نوک سینه و هاله اطراف آن را شکل دهی می کند . معمولا نوک سینه پیوند زده می شود و در مورد سینه های که بسیار بزرگ بوده اند لازم است نوک سینه و هاله اطراف آن برداشته شده و در موقعیتی بالاتر پیوند زده شوند.
زمانی که بافت پستان در حال کوچک شدن است، لایه زیرین برداشته شده و پستان شکل داده می شود. گاهی اوقات برای پستان های خیلی بزرگ نوسانی، نوک پستان و دور آن ممکن است برداشته شده و به قسمت بالاتر آورده شود.
جراح حین جراحی سعی می کند تا تقارن بین سینه ها را برقرار کند اما ممکن است تغییراتی در اندازه و شکل آن ها رخ دهد به عنوان مثال اندازه هاله اطراف نوک سینه ممکن است کمتر شود .
مرحله چهارم:بستن بافت ها
برای تشکیل یک پستان کوچک تر، این بافت ها کنار هم قرار می گیرند و بخیه ها در زیر بافت های پستان قرار می گیرد . بخیه ها پوست چسبنده و چسب مخصوص جراحی پوست را می بندند. در اغلب موارد خط های روی بافت پستان کم رنگ شده و بهبود می یابند.زخم پس از جراحی هرگز ازبین نخواهد رفت ولی ممکن است با گذشت زمان کم رنگ شود.
مرحله پنجم:مشاهده نتایج
سریعا می توانید نتایج عمل جراحی کوچک کردن پستان را مشاهده کنید . تورم های بعد از جراحی به مرور زمان بهبود می یابند و خط های بافت محو می شوند.
مراقبت های پس از مامو پلاستی:
بلافاصله پس از مامو پلاستی سینه ها با گاز استریل یا بانداژ پوشیده می شوند.
لوله ای در زیر بغل تعبیه می شود که خون و مایعات اضافی از طریق آن تخلیه شود.
بعد از جراحی سینه داشتن احساس سنگینی و گیجی طبیعی است و به دلیل تاثیر داروی بیهوشی می باشد که در این شرایط بهتر است به مدت 24 ساعت فردی همراه شما باشد.
برای کاهش درد و خطر عفونت ناشی از جراحی آنتی بیوتیک تجویز خواهد شد.
روزها و هفته های اول پس از مامو پلاستی:
احتمالا سینه ها حساس و تحریک پذیر تر خواهند شد.
ممکن است سینه ها متورم و کبود شوند.
جراح سوتین الاستیک فشرده شده را برای محافظت از سینه ها تجویز خواهد کرد.
در صورت احساس خشکی در پوست سینه از کرم مرطوب کننده استفاده نمایید به طوری که وارد زخم ها نشود.
بعد از آن:
تا زمانی که سینه ها بهبود یابند فعالیت های بدنی به مدت 4-2هفته ممنوع است.
پس از آن با مشورت جراح فوق تخصص پلاستیک راه رفتن را شروع کنید چرا که با راه رفتن بهبودی تان سریع تر حاصل می شود.
بستن سوتین های فنر دار تا چند ماه پس از جراحی ابدا توصیه نمی شود.
به مدت یک ماه از مصرف دخانیات و نوشیدن مشروبات الکلی پرهیز کنید.
نتایج مامو پلاستی :
مامو پلاستی موفقیت آمیز می تواند درد قسمت فوقانی کمر ، گردن و شانه ها را برطرف کند.
به یاد داشته باشید که تورم ناشی از جراحی کاهش میابد و زخم ها درمان می شوند اما ممکن است به دلیل عواملی چون کهولت سن ، افزایش یا کاهش وزن ظاهر سینه ها مجدد تغییر کنند.
استروژن یکی از هورمون های جنسی زنانه است که بالا رفتن سطح این هورمون در بدن زنان علائم و عوارض جسمی و روانی برای آن ها ایجاد می کند.
8 نشانه هشدار دهنده که بدن شما نشان می دهد که دارای استروژن بالا هستید
استروژن هورمون اولیه ی زنانه ای است که مسئول توسعه و تنظیم سیستم تولید مثل، مو، رشد سینه ها و چرخه قاعدگی است، بسیار مهم است که آن را کنترل کرده و در سطح نرمال نگه دارید، زیرا استروژن اضافی ممکن است که باعث ایجاد سرطان در بین زنان شود. ما در بخش سلامت نمناک تصمیم به معرفی علائم هشدار دهنده درباره استروژن اضافی در زنان گرفتیم.
عوامل تولید استروژن بالا:
دو مورد وجود دارد که سطوح استروژن به طور طبیعی رشد می کنند و این در دوران بلوغ و دوران بارداری است، اما به دلایل دیگری هم ممکن است اتفاق بیفتد، ما می توانیم استروژن اضافی را از محیط یا رژیم غذایی خود به دست آوریم، این روزها افزایش سطح استروژن مشکل نیست، چون در غذاهایی وجود دارد که آفت کش ها، علف کش ها و هورمون های رشد را دارند، زمانی که محصولات خود را از سوپر مارکت خریداری می کنید، مراقب باشید:شرح و محل تولید آن را بررسی کنید.
استروژن بالا نشانه چیست؟
به جز موارد و دلایل ذکر شده، دلایل دیگری نیز وجود دارند که به سبک زندگی ما مرتبط هستند:
به این نشانه ها توجه کنید و اگر چیزی پیدا می کنید که مزاحم شما می شود، برای مراجعه به پزشک تردید نکنید، اگر سطح استروژن شما بالا باشد، ممکن است علائم بالقوه ای مثل اینها را احساس کنید:
1. داشتن سینه هایی متورم و حساس:
بسیاری از زنان در طول چرخه بارداری و پریودی خود احساس تغییراتی می کنند، زیرا سینه ها بسیار حساس به تغییرات هورمون ها هستند، اگر درد سینه را تجربه می کنید و یا اگر متوجه شدید که بیش از حد معمول ورم کرده اند، این می تواند به خاطر استروژن بالا باشد.
درد سینه از علائم استروژن بالا در زنان
علائم افزایش سطح هورمون استروژن زنان
2. نوسانات خلق و خو:
استرس، حالت و احساسات ذهنی شما را تحت تاثیر قرار می دهد، این احساسات به نوعی یاد آوری علائم PMS می باشد، ممکن است احساس افسردگی و یا اضطراب داشته باشید و این احساس شما می تواند بنا به هیچ دلیل خاصی رخ دهد.
3. وجود توده های فیبروکیستیک در سینه ها:
اگر افزایش استروژن داشته باشید، ممکن است سینه های شما ناصاف شوند و ممکن است که حساس یا دردناک باشد، اگر چیزی را در بافت پستان پیدا کرده اید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
4. ریزش مو:
به طور معمول این یک مشکل مردانه است، اما وقتی استروژن خیلی زیادی تولید شود، ممکن است ریزش مو بیش از حد معمول داشته باشید، این می تواند باعث ایجاد یک وضعیت افسردگی بیشتر شود، اما باید به خاطر داشته باشید که تعداد تار مو از دست رفته به سبک زندگی شما نیز بستگی دارد.
اگر شما اهل پرخوری و نشستن بی از حد بر روی مبل نیستید، اما متوجه شدید که ناحیه ران شما بزرگ تر شده است، این یک نشانه است، این می تواند نشانه استروژن اضافی باشد، شما هم چنین ممکن است از نفخ شکم و تلاش برای از دست دادن وزن حتی پس از خوردن یک رژیم غذایی رنج ببرید.
6. در تمام مدت احساس خستگی کردن:
اگر در خواب مشکل دارید، ممکن است تمام مدت احساس خستگی کنید، این طبیعی است، اما اگر متوجه شدید که بیش از حد معمول خسته شده اید و سبک زندگی شما تغییر نکرده است، این می تواند نشانه هشدار باشد که شما باید سطح هورمون خود را چک کنید.
خستگی مداوم زنان از علائم استروژن بالا
عوارض و علائم استروژن بالا در زنان
7. دوره قاعدگی نا منظم:
این باید نشانه مهمی برای یک زن باشد، زمانی که دوره او همیشه به موقع بوده و ناگهان دیر یا زود می شود، دوره قاعدگی به دقت توسط سطوح هورمون در بدن شما کنترل می شود و اگر یک عدم تعادل در بدن وجود داشته باشد، کل دوره قاعدگی ممکن است از بین برود و تا حد زیادی عقب بیفتد.
8. مشکل خوابیدن:
استروژن بیش از حد می تواند باعث مشکلات خواب متفاوتی شود، ممکن است خیلی پرحرف شوید و قادر به خوابیدن نباشید یا برعکس، ممکن است همیشه احساس خواب آلودگی کنید، اگر عادات خواب تان به طور ناگهانی بدون هیچ دلیل قانع کننده و یا تغییر در سطوح استرس تغییر کرده اند، حتما به آن توجه کنید.
خانم ها با افزایش سن یا بعد از بارداری و شیردهی دچار افتادگی و شل شدن سینه می شوند اما روش های جدیدی وجود دارد که می توانند به راحتی این مشکل را برطرف کنند.
افتادگی سینه به دلیل مختلفی مانند افزایش سن، بارداری، شیردهی و... ایجاد شده و بسیار ناخوشایند است. گرچه داشتن سینه هایی افتاده و آویزان هیچ خطری برای فرد مبتلا ندارد اما با ظاهر ناخوشایندی که ایجاد می کند می تواند موجب کاهش اعتماد به نفس خانم ها شود بنابراین بسیاری از خانم ها به دنبال روشی مطمئن برای سفت کردن و برای برگرداندن شکل طبیعی سینه ها هستند. لیفت سینه روشی جدید و مطمئن است که به روش های مختلفی انجام می شود. در این بخش از نمناک با روش های انجام لیفت سینه آشنا خواهید شد.
افتادگی سینه چیست؟
خانم ها دارای چین تحتانی در زیر سینه خود هستند ، اگر نوک سینه بالاتر از چین تحتانی سینه باشد اما بافت سینه از چین تحتانی پایین آمده افتادگی محسوب نمی شود اما اگر نوک سینه و قسمت قهوه ای رنگ آرئول از این چین پایین تر باشد، افتادگی سینه اتفاق افتاده است.
افزایش سن، بارداری و شیردهی، اضافه وزن و کاهش وزن، ژنتیک، مصرف دخانیات و...از علل افتادگی سینه هستند. افتادگی سینه در افراد به درجات مختلفی مانند خفیف، متوسط و شدید تقسیم بندی می شود. افتادگی و شل شدگی سینه ها به گردن و شانه های خانم ها فشار می آورد و باعث عرق سوز شدن یا ایجاد مشکلات پوستی در زیر سینه های خانم ها می شود.
لیفت سینه چیست؟
لیفت سینه یکی از جدیدترین روش ها برای برگرداندن فرم طبیعی سینه ها و رفع چین و چروک های ایجاد شده بر روی آن است که جوانی و زیبایی را دوباره به سینه ها برمی گرداند و باعث خوش فرم شدن سینه ها و افزایش اعتماد به نفس می شود.
چه کسانی باید لیفت سینه انجام دهند؟
خانم هایی که سینه های آن ها شل و آویزان شده است.
کسانی که در اثر افزایش سن پوست سینه هایشان چروک شده و چربی خود را از دست داده اند.
کسانی که هاله اطراف سینه آنها در اثر بارداری یا دلایل دیگر بزرگ شده باشد.
افرادی که سینه های آن ها به دلایلی فرمی نامتقارن پیدا کرده است.
انواع روش های لیفت سینه
با روش های لیفت سینه برای از بین بردن افتادگی سینه آشنا شوید.
لیفت سینه با نخ
در این روش پزشک با نخ های بخیه قابل جذب و با استفاده از سوزن های بسیار ظریف و نازکی نخ ها را وارد بافت سینه می کند و سینه به سمت بالا می کشد.
عمل جراحی ماستوپکسی
افرادی که افتادگی سینه شدید دارند، می توانند جراحی انجام دهند. در این روش پزشک پزشک در محل مشخصی از سینه ها برشی را ایجاد می کند و پس از ایجاد این برش ها، از محل برش بافت سینه به سمت بالامی کشد. کشیدگی بافت سینه باید به گونه ای باشد که افتادگی برطرف و هاله و نوک سینه نیز در جای خود قرار بگیرند.
لیفت سینه با CACI
در این روش با دستگاهی دستی پالس های برقی به سمت سینه شما ارسال شده و این پالس ها با ایجاد شوک های جزئی در بافت های سینه باعث بالا رفتن و صاف تر شدن سینه ها می شوند.
لیفت سینه با طب سوزنی
افرادی دارای افتادگی های خفیف در سینه ها می توانند از طب سوزنی برای لیفت سینه ها استفاده کنند. این روش یکی از کم عارضه ترین روش ها برای لیفت سینه است.
لیفت سینه با لیزر
لیزر درمانی سلول های مرده پوست را از بین می برد و تولید کلاژن را افزایش داده و سبب درمان چین و چروک های پیشرفته می شود.افزایش تولید کلاژن می تواند کشش پوست سینه را افزایش می دهد.
ترماژ
یکی از روش های بالا کشیدن سینه ترماژ است که در آن با دستگاهی به نام ThermaCool امواج رادیویی را به لایه های عمیق پوست فرستاده و سبب کلاژن سازی پوست می شوند.
لیفت سینه با دستگاه J-Plasma
دستگاه J-Plasma، با استفاده از گاز هلیوم یونیزه شده و با انرژی فرکانس رادیویی باعث منقبض شدن پوست بدن و نیز تجدید تولید کلاژن و بازسازی آن می گردد.
لیفت سینه VBL
لیفت سینه VBL که در آن از خون پلاسمائی غنی از پلاکت استفاده شده موجب افزایش گردش خون و کاهش دادن چین و چروک های پوست سینه شده و ظاهری زیبا به سینه ها می بخشد.
پروتز سینه
اگر افتادگی پستان خفیف باشد با گذاشتن پروتزمی توان افتادگی سینه را اصلاح کرد اما اگر افتادگی سینه شدید باشد، استفاده از پروتز سبب می شود پروتز در قسمت بالا مانده و سینه در قسمت پایین آویزان شوند.
در لیفت سینه می توان سینه ها را به سمت بالا کشیده و فرم آن ها را سفت تر و جوان تر کرد اما اگر بخواهید سینه های خود را پرتر یا بزرگ تر کنید، باید در کنار لیفت سینه از پروتز سینه نیز استفاده کنید.
مزایای لیفت سینه
زیبا شدن فرم سینه
جوان تر شدن بافت سینه
افزایش اعتماد به نفس
درمان شل شدگی و افتادگی سینه ها
برطرف کردن چین و چروک های پوست سینه
معایب و عوارض لیفت سینه
تورم
درد
قرمزی
التهاب سینه ها
باقی ماندن جای زخم های ناشی از بریدگی ها
واکنش های آلرژیک به عمل جراحی
نیاز به انجام مجدد عمل جراحی
تشکیل لخته خون در پاها یا ریه ها
نکات مهم
لیفت سینه را زمانی انجام دهید که قصد بارداری ندارید زیرا بارداری و شیردهی باعث تغییر سینه ها می شود.
پزشکان توصیه می کنند که لیفت سینه را از 18 سالگی به بعد انجام دهید تا فرم و اندازه سینه ها ثابت شوند.
قدیمی ترها بر این باورند که داشتن فعالیت جنسی بر بروز مشکل آکنه تاثیرگذار است. شاید این موضوع بیشتر ریشه در آن دارد که نسل قدیم به این طریق سعی در ممانعت نسل جوان خود از انجام فعالیت های جنسی قبل از ازدواج داشتند و به نوعی از این تاکتیک ترس انداختن در دل آن ها استفاده می کردند شاید هم دلیل دیگری در پس این باور قدیمی نهفته بود. ما دراین بخش از بهداشت و سلامت نمناک کاری به دلیل باورهای قدیمی نداریم بلکه نگاهی علمی خواهیم داشت با این مورد.
بروز آکنه با فقدان یا کمبود رابطه زناشویی؟
اگر چه تحقیقات زیادی در خصوص این وجود رابطه صورت نگرفته ، اما شاید از طرفی بتوان گفت از آنجا که بروز آکنه در سن بلوغ و درست همزمان با تمایلات جنسی فرد اتقاق می افتد، ممکن است وجود رابطه بین این دو مورد قرار گرفته باشد.
از طرفی امروزه افرادی هستند که تصور می کنند بروز آکنه در آن ها به دلیل فقدان فعالیت جنسی در بعضی از مواقع است. پس در هر صورت بهترین کار این است که برخی عوامل بروز آکنه را بررسی کنیم تا ببینیم آیا فعالیت جنسی نیز در این راستا نقشی دارد؟
بر اساس برخی از تحقیقات کلی انجام گرفته بر روی موارد گزارش شده بروز آکنه، گفته شده بروز این حالت بیشتر به دلیل مسدود شده قسمت هایی از پوست صورت می گیرد.
در عین حال دلیل این انسداد انباشته شدن میزان روغن مصرفی بر روی پوست و یا برخی اجزای مرده پوست و یا عواملی از این دست بر روی پوست ایجاد شده بود پس نمیتوان بروز آکنه را مستقیم با زیاد یا کمبود رابطه جنسی مرتبط دانست چرا که در واقع عوامل دیگر مرتبط به رابطه جنسی میتوانند موجب این وضعیت شوند.
تغییرات بدن در رابطه جنسی و بروز آکنه
خب حالا از طرفی در پاسخ به این سوال که آیا فعالیت جنسی در بروز آکنه نقش دارد یا خیر باید دید در حین بروز فعالیت جنسی چه مواردی صورت می گیرد. زمانی که فرد اقدام به فعالیت جنسی دارد، در نتیجه انجام آن واکنش های متابولیکی زیادی در بدن صورت می گیرد و فرد دچار حالت خستگی و بی رمق شدن شدیدی می شود.
به عنوان مثال برخی از افراد در حین انجام فعالیت جنسی نسبت به زمان های عادی دیگر، بیشتر دچار تعریق می شوند. به نوعی می توان گفت شاید عرق حاوی مولکول هایی است که دراصل در بروز حالت آکنه برای فرد موثرند اما از طرفی دیگر مشاهده شده اگر این میزان تعریق به طور کامل و به خوبی انجام گیرد باعث کاهش میزان حالت آکنه می گردد.
پس در واقع این موضوع نشان می دهد چنانچه فعالیت جنسی در موارد بیشتر و با تعریق کاملتری صورت گیرد به مراتب ضایعات پوستی بهتر از بین بروند و این نکته به خوبی معیار ممانعت از بروز آکنه است.
در واقع همزمان با عرق کردن برخی میکروب ها و نیز سلول های مرده پوست که موجب مسدود شدن پوست و بروز آکنه هستند، دفع می گردند لذا مراقبت های پوستی بعد از فعالیت جنسی به شدت در بروز یا بالعکس کاهش حالت آکنه موثر است زیرا در صورت عدم مراقبت های بهداشتی پوست این ذرات که از سطح پوست به کمک مولکول های عرق خارج شده، مجددا بر روی پوست باقی مانده و موجب مسدود شدن منافذ پوستی و نهایتا آکنه می گردند.
هر چند گاهی وجوده دوده و ذرات آلودگی بر روی پوست نیز موجب بروز آکنه می گردند اما باید گفت هورمون های جنسی حاوی ذرات چربی هستند و تجمع این مواد چرب بر روی پوست باعث مسدود شدن منافذ و در نتیجه بروز حالت آکنه می گردد.
ترشح هورمون های جنسی و بروز آکنه
ترشح هورمون جنسی اندروژن همزمان با انجام فعالیت جنسی، افزایش می یابد و چنانچه دفعات زیادی فعالیت جنسی صورت گیرد، احتمال ورود این هورمون ها در سطح پوست و در نتیجه مسدود شدن منافذ پوستی و در نهایت آکنه بیشتر خواهد بود.
نتیجه نهایی
با توجه به تمام توضیحاتی که خواندید، در عین حال که نمی توان صرفا به طور مستقیم فعالیت جنسی را عامل اصلی بروز حالت آکنه تلقی کرد و عوامل زیادی در بروز آکنه فرد موثر است اما به نوعی با وجود مواردی که توضیح داده شد، ممکن است تمایلات جنسی فرد نیز به عنوان عاملی فرعی در این خصوص دخیل باشند.
یکی از مواد طبیعی پر خاصیت برای مو لیمو ترش است که می تواند به خوبی نیاز های مو را برطرف کند و در رشد آن تاثیر بسزایی داشته باشد.
استفاده از لیمو برای رشد و تقویت موهای سر
رشد سریع موها مطمئنا یک شبه رخ نمی دهد بلکه ممکن است ماه ها طول بکشد تا آن ها 2.5سانتی متر رشد کنند. مسلما این امر بسیار ناامید کننده است اما گاهی اوقات اگر نیاز مو برآورده شود می تواند در رشد آن نیز موثر واقع شود. یکی از موثر ترین موارد در رشد مو استفاده از لیمو است زیرا چنانچه در مطلب خواص لیمو در بخش های قبلی بهداشت و سلامت نمناک خواندید دارای خواصی است که می تواند به رشد مو کمک کند. بنابراین لازم است با برخی از این درمان های طبیعی مانند آبلیمو و آب نارگیل موهایتان را تقویت کنید.
کافی است این دو مواد را با یکدیگر مخلوط کرده و سپس این ترکیب را به پوست سر خود اعمال کرده و کمی ماساژ دهید. به مدت 15-20 دقیقه صبر کرده و در نهایت موهای خود را با یک شامپوی ملایم شستشو دهید.
کافی است همه مواد را در یک کاسه با یکدیگر مخلوط کنید، مخلوط را کمی گرم کنید تا ولرم شوند و سپس ان را به پوست سر خود اعمال کرده و چند دقیقه به خوبی موها و پوست سر تان را ماساژ دهید. پس از اتمام ماساژ به مدت 20 دقیقه صبر کرده و در نهایت با یک شامپوی ملایم شستشو دهید. هفته ای 1-2 بار این روش درمانی را انجام دهید تا بهترین نتیجه حاصل شود.
روش سوم:
شما همچنین می توانید از:
آب یک عدد لیمو
1-2 قاشق غذاخوری آب استفاده کنید.
کافی است پس از ترکیب این دو با یکدیگر، با استفاده از یک تکه پنبه این مخلوط را به پوست سر خود بمالید و به خوبی ماساژ دهید. فقط توجه داشته باشید بیش از 10 دقیقه این مخلوط در موهایتان نماند. پس ازآن موهایتان را به خوبی شستشو دهید.
زین پس و پس از استفاده از چنین ترکیب هایی خواهید دانست لیمو چگونه می تواند به رشد موهایتان کمک کند.
داروی پردنیزولون از داروهای کورتیکواستروئید است که از ایجاد التهاب در بدن جلوگیری می کند و هر فردی باید قبل از مصرف این دارو در مورد نحوه مصرف و عوارض آن بداند.
داروی پردنیزولون چیست و برای چه مواردی تجویز می شود؟
پردنیزولون یک استروئید است که از آزاد سازی مواد شیمیایی در بدن که باعث التهاب می شود ، پیشگیری می کند . پردنیزولون برای درمان بسیاری از وضعیت های التهابی مختلف مثل لوپوس ، پسوریازیس ، ورم مفاصل ، زخم روده ، اختلالات آلرژی ، اختلالات غده ای و وضعیت هایی که روی پوست ، چشم ها ، ریه ها ، معده، سیستم عصبی یا سلول های خونی تاثیر می گذارد ، استفاده می شود.
نام های تجاری قرص پردنیزولون
دلتاکورتریل (Deltacortril)، دلتاستب (Deltastab)، دیلاکورت (Dilacort) و پوانتی (Pevanti).
نکته مهم در مورد داروی پردنیزولون
افراد مبتلا به عفونت قارچی در هر قسمت از بدن نباید از این دارو استفاده کنند .
قبل از مصرف داروی پردنیزولون بدانید که:
این دارو سیستم ایمنی را تضعیف می کند و در نتیجه شما را در معرض خطر بیشتری از عفونت قرار می دهد . استروئیدها همچنین می توانند عفونت را بدتر کنند و یا آن را دوباره فعال کنند پس حتما قبل از مصرف در مورد بیماری یا عفونت های گذشته خود با پزشکتان صحبت کنید .
همچنین بیماری هایی مثل دیابت را چه الان و چه در گذشته به پزشک اطلاع دهید . داروهای استروئیدی می تواند باعث افزایش گلوکز و یا قند خون فرد یا ادرار شود و به همین دلیل پزشک در این شرایط در دز مصرفی دارو تغییراتی را ایجاد می کند .
چنانچه در بخش سلامت نمناک گفته ایم هنوز مشخص نشده است که آیا این دارو برای جنین هم مضر است یا خیر . به هر حال در صورت حامله بودن یا قصد داشتن برای بارداری به پزشک اطلاع رسانی کنید .
همچنین هنوز مشخص نیست که پردنیزولون می تواند از شیر مادر بگذرد و روی بچه تاثیر بگذارد یا خیر . در صورت شیرده بودن نیز حتما به پزشک اطلاع رسانی کنید.
مصرف داروی پردنیزولون برای کودکان
پردنیزولون نباید در کودکان زیر 3 سال مصرف شود. مصرف آن در کودکان سبب کاهش رشد می شود. این دارو در کودکان بالای سه سال، باید با دوز کم و زیر نظر پزشک مصرف شود.
بهترین زمان مصرف قرص پردنیزولون و نحوه مصرف آن
اگر پردنیزولون یک نوبت در روز تجویز شده است آن را صبح ها بعد از صبحانه مصرف نمایید.
پردنیزولون را همراه یا پس از غذا مصرف کنید تا عوارض گوارشی ناشی از این دارو کاهش یابد .
قرص های روکشدار با عنوان ( Enteric Coated ) را قبل یا پس از غذا مصرف کنید و از جویدن یا خرد کردن آنها خودداری نمایید.
در صورتی که این قرص را همزمان با داروهای معده و شربت های ضد اسید معده مصرف می کنید بین مصرف آنها باید حداقل 2ساعت فاصله وجود داشته باشد.
چگونه باید از پردنیزولون استفاده کرد؟
باید طبق دستورات روی برچسب دارو عمل کنید :پزشک نیز می تواند دز روی این برچسب ها را تغییر دهد و هرگز دز این دارو را سر خود بالا پایین نکنید. این دارو گاهی اوقات یک روز در میان تجویز می شود.
دز داروهای مایع معمولا با قاشق و یا فنجان دارویی سنجیده می شود. اگر این قاشق های اندازه گیری را ندارید، حتما از داروخانه یکی از آنها را تهیه کنید.
قبل از اندازه گیری دز دارو باید به خوبی دارو را تکان دهید. سپس دستور العمل های روی برچسب را دنبال کنید.
برای انواع قرص آن نیز باید با دست خشک در جعبه یا قوطی را باز کنید و آن را از فویل بیرون بیاورید. اگر مشکل بلع دارید ، از شربت آن استفاده کنید .
در صورت مشکلاتی مثل بیماری جدی ، تب ، جراحی یا عفونت باید دز دارو را تغییر دهید .
استفاده از این دارو را نباید به طور ناگهانی قطع کنید .
هر دارو را باید سر وقت مصرف کنید زیرا ذره ای تاخیر می تواند نتیجه این دارو را عوض کند یا درمان را به تعویق بیاندازد .
اگر افراد جراحی داشته باشند ، ممکن است که پزشک برای مدت کوتاهی مصرف این دارو را قطع کند .
این دارو را باید در دمای اتاق به دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید .
مکانیسم اثر پردنیزولون
این دارو از غشاء سلولی عبور می کند و به گیرنده های خود در سیتوپلاسم متصل می شود و کمپلکس دارو گیرنده وارد هسته سلول می شود. این کمپلکس به نواحی خاصی از DNA متصل شده و سبب تحریک روند رونویسی mRNA می شود سپس آنزیم هایی که مسئول اثرات سیستمیک کورتیکواستروئیدها هستند ، ساخته می شوند.
اثر گذاری کورتیکواستروئیدها بر روی التهاب اینگونه است که آنها از تجمع سلولهای التهابی در ناحیه التهاب جلوگیری می کنند و فاگوسیتوز را مهار و سبب آزاد شدن واسطه های شیمیایی التهاب می شوند.
فارماکوکینتیک پردنیزولون
نیمه عمر دارو دو تا سه ساعت است و فراهمی زیستی دارو، حدود 90-80% می باشد. پردنیزولون در کبد و متابولیت های غیر فعال تبدیل می شود. دفع متابولیت ها از طریق کلیه می باشد.
در صورت فراموش کردن استفاده از پردنیزولون چه باید کرد؟
در این موارد هرگز خودتان سرخود کاری نکنید و با پزشک تماس بگیرید.
در صورت اووردز کردن این دارو چه اتفاقی می افتد؟
اووردز کردن این دارو تهدیدی برای زندگی فرد محسوب نمی شود. اگرچه که استفاده طولانی مدت از داروها با استروئید بالا می تواند علائمی مثل نازک شدن پوست ، کبودی ، تغییر در شکل و یا محل چربی های بدن مخصوصا در ناحیه صورت ، گردن ، کمر ، افزایش آکنه و موهای صورت ، مشکلات قاعدگی ، ناتوانی جنسی در مردان و بی میلی جنسی را در پی داشته باشد .
هنگام مصرف این دارو باید از چه چیزهایی دوری کرد ؟
هنگام مصرف پردنیزولون نباید واکسن زنده بزنید . این واکسن همزمان با مصرف این دارو به خوبی عمل نمی کند و شما را از بیماری محافظت نمی کند و به همین دلیل باید از نزدیک شدن به افراد مریض و دارای عفونت دوری کنید.
عوارض جانبی پردنیزولون
اگر علائم آلرژی را که شامل موراد زیر است ، مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید :
مشکلات ریوی در افراد امروزه به دلیل هوای آلوده بسیار افزایش یافته است، علائم و نشانه هایی وجود دارند که شاید ساده به نظر برسد اما خبر از مشکلات ریه می دهند.
علائمی که نشان می دهد ریه ها دچار مشکل شده اند
این روزها کم تر می توان در معرض هوای تازه و تمیز قرار گرفت. پس این موضوع به این معناست که باید بیش از همیشه مراقب ریه ها باشیم و به علائم بدن خود توجه کنیم زیرا ممکن است بعضی از علایم به راحتی چیزهایی را در مورد بدنمان بگویند که با کمک آن ها بتوان از مشکلات بعد جلوگیری کرد. در این قسمت از نمناک علائمی را به شما معرفی می کنیم که نشان دهنده مشکلاتی در ریه است و نشان می دهد که باید در هوای تمیز قرار بگیرید.
نشانه های مشکل ریه ها
1. کمر درد و شانه درد
اگرچه این علائم کمیاب هستند اما درد کمر، شانه و قفسه سینه نشان دهنده شروع سرطان ریه است و اگر در مراحل اولیه شناسایی شود، به احتمال خیلی قوی قابل درمان خواهد بود اما زمانی که این درد قوی تر شود و مدت زمان زیادی نسبت به کمر درد معمولی به طول بیانجامد، حتماً باید پزشک مراجعه کرد.
سرفه نشان دهنده یک سرماخوردگی رایج است اما گاهی اوقات علامت بیماری های مزمن است. پس بسیار مهم است سرفه های متفاوت را از یکدیگر شناسایی کنید. سرفه های حاد و نیمه حاد می توانند نشان دهنده سرطان ریه باشند؛ مخصوصاً زمانی که با علائم دیگری مثل سرفه خونی همراه شوند.
تنگی نفس از رایج ترین وضعیت های مربوط به ریه و قلب را نشان می دهد، مثل آسم و آلرژی. برای تنگی نفس های شدید بسیار مهم است که محیط اطراف خود را تغییر دهید و یا حتی شهر محل سکونت خود را نیز عوض کنید. اگر تنگی نفس را زیادی احساس کردید، حتماً باید به پزشک مراجعه کنید.
4. زردی پوست و چشم یا همان یرقان
این علامت به راحتی می تواند نشان دهنده مشکلات کبدی باشد و گاهی اوقات نیز بر اثر سرطان ریه ایجاد می شود. یرقان وضعیتی است که باعث زردی پوست خواهد شد. همچنین ممکن است روی قسمت سفید چشم اثرگذار هم باشد و آن را به رنگ زرد رنگ پریده یا بیماری حاد تبدیل کند که در چنین حالتی زرد تیره تری را شاهد خواهید بود.
5. کمبود انرژی
همه انسان ها در طول زندگی اوقات زیادی خسته می شوند که کاملاً طبیعی است. به هم ریختگی خواب یا استرس نیز می تواند عاملی برای خستگی باشد اما اگر این خستگی بسیار زیاد اتفاق می افتد و غیر معمولی است، همچنین سرفه هایتان قطع نمی شود و کمبود اشتها دارید، احتمالاً به یک وضعیت جدی تری دچار شده اید.
6. مشکلات خواب
یکی از نشانه های وجود مشکل در ریه مشکلات خواب است. افرادی که به مشکل ریه دچار هستند به دلیل مشکلات تنفسی در به خواب رفتن مشکل دارند. دراز کشیدن روی تخت خواب می تواند موجب سخت تر کار کردن ریه ها در آنها شده و خوابیدن روی یک صندلی برای آنها راحت تر است. این افراد ممکن است طی شب سرفه کنند و در خواب آنها اختلال ایجاد شود. بی خوابی اثر منفی روی سلامت جسمانی و روانی انسان دارد.
7. افزایش مخاط
سرفه با تولید مخاط یا خلط ارتباط دارد. مخاط از گیر افتادن میکروب ها، گرد و غبار، گرده و باکتری ها در ریه ها جلوگیری می کند. تولید مخاط اگر دچار سرماخوردگی یا بیماری های شایع نشده باشید، نشانه خوبی نیست. تغییر در رنگ مخاط مثلا تغییر رنگ مخاط از حالت شفاف به زرد یا سبزیا وجود خون در آن نشانه ای از وجود مشکل در ریه ها است.
8. خس خس مداوم
در مطالب قبلی بخش سلامت نمناک به این مورد کامل پرداخته شد که باریک شدن مسیرهای هوایی سبب می شود هوا با سرعت لازم جریان پیدا نکند و فرد دچار خس خس سینه هنگام تنفس شود.صدای خس خس مداوم نشان دهنده ابتلا به مشکلات ریه است.
9. تورم در قسمت پایین بدن
تورم، درد و حساسیت در پاها می تواند نشان دهنده وجود مشکل در ریه ها است. در صورت عملکرد نادرست ریه ها سیستم گردش خون، اکسیژن مورد نیاز خود برای حفظ سلامت و به گردش درآوردن مایعات در سراسر بدن را به طور کامل دریافت نمی کند و موجب تجمع مایع و شکل گیری تورم در پاها می شود. عملکرد ضعیف ریه ها سبب می شود قلب نتواند خون مورد نیاز کبد و کلیه ها را پمپاژ کند و سموم و مواد زائد بدن پاکسازی نشوند و پاها متورم شوند.
سردردهای صبحگاهی نیز می تواند از نشانه های یک مشکل ریوی باشد. در صورت مشکل ریوی هنگام خواب فرد تنفس عمیقی ندارد و این امر سبب تجمع دی اکسید کربن در بدن می شود. تجمع دی اکسید کربن سبب گشاد شدن رگ های خونی در مغز و منجر به سردرد می شود.
11. درد تیز و سوزاننده قفسه سینه
مشکلات ریه سبب دردی تیز یا سوزاننده در قفسه سینه به هنگام سرفه یا نفس کشیدن عمیق می شود. این درد گاهی در قسمت میانی بدن تا پشت کمر شما احساس می شود.
12. تب
ایجاد مشکل در ریه و عفونت آن تب ایجاد می کند. دمای معمولی بدن (37 درجه سانتی گراد) است.
یکی دیگر از نشانه های وجود مشکلات ریوی علائمی مانند آبریزش بینی و سایر علائم آنفلوانزا نظیر عطسه است.
14. کبود شدن رنگ پوست یا لب
یکی دیگر از نشانه های وجود مشکل در ریه، کبود شدن رنگ پوست یا لب به دلیل کمبود اکسیژن است. مشکلات ریه ممکن است سبب متمایل شدن رنگ لب یا ناخن های شما به رنگ آبی شود.
اختلال در عملکرد ریه ها باعث بی اشتهایی می شود. اگر بی اشتهایی همراه با علائم بالا باشد، ممکن است به علت مشکلات ریوی باشد.
راهکار هایی برای داشتن یک ریه سالم تر
تحقیقات نشان می دهد که آگاهی بخشی به مردم تاثیر بسیار زیادی در سلامت ریه دارد. بسیاری از شهرها راهکارهای مهم در مورد پاکسازی ریه را در اختیار مردم قرار می دهند. البته هیچ راه سریعی برای پاکسازی ریه وجود ندارد . باید مراقب عادت های خود و سبک زندگی باشید.
ترک سیگار و رژیم غذایی سالم دو مورد از مهم ترین عادت هایی است که برای ریه سالم باید آن ها را رعایت کنید. اگر وضعیت ریوی مزمنی دارید، حتما باید از مواد غذایی غنی از آنتی اکسیدان استفاده کنید.
درنگ نکنید و شروع به ورزش کنید. باید کاری کنید که بدن شما فعال تر باشند و ریه ها نیز به کار بیفتند. اگر بیماری مزمن دارید، حتما به پزشک مراجعه کنید و از او اجازه بگیرید که بتوانید ورزش انجام دهید. فرد مبتلا به آسم در صورت اجازه پزشک می تواند ورزش هایی مثل دو ماراتن هم انجام دهد.
بیماری آسم هنوز علت مشخصی ندارد اما چیزی که واضح است، این است که آلودگی و جرم موجود در هوا می تواند این شرایط را افزایش دهد. این آلودگی ها وارد خون فرد می شود و بنابراین بسیار مهم است که روزانه منزل خود را جارو برقی بکشید و گرد و غبار را پاکسازی کنید. از محصولات طبیعی استفاده کنید و از عطرها و گاز های تند دوری کنید .
هر تغییر در درون بدن، علامتی در بیرون بدن ایجاد می کند تا ما را متوجه بروز مشکل سازد. ریه به عنوان یک یاز مهم ترین ارگان های بدن این علامت را به خوبی بروز میدهد.
تغییری در بدن که خبر از مشکل ریوی میدهد
همه سلول های بدن به منظور زنده ماندن نیاز به اکسیژن دارند و در واقع این تامین اکسیژن بدن توسط ریه های سالم صورت می گیرد. به گفته سازمان بهداشت جهانی، دلیل این که بیماری های سیستم تنفسی و نقص عملکرد ریه ها منجر به مرگ افراد می گردد، همین موضوع است.
بر اساس گزارشات رسیده از سازمان بهداشت جهانی سالانه سه میلیون نفر بر اثر بیماری های مزمن انسداد ریه از بین می روند و همچنین این آمار نشان می دهد که تقریبا 1.6 افراد بر اثرابتلا به سرطان ریه و 1.4 براثر ابتلا به سل از بین می روند و نیز این عامل مرگ و میر در کودکان زیر پنج سال نیز به شمار می رود.
متاسفانه وضعیت قرار گرفتن ریه در بدن به گونه است که با هر نوع مشکلی که برای ریه ایجاد شود، کل سیستم تنفسی درگیر می شود بنابراین بسیار حائز اهمیت است که با علائم مشکلات ریوی که یکی از موارد غیرطبیعی اش را در این بخش از نمناک آورده ایم آشنا شوید.
مشکل تعادل بدن هشداری درباره سلامت ریه !
بر مبنای نتایج تحقیقات یک مرکز مراقبت های بیماری سرطان، داشتن مشکلات تعادلی می تواند دلیل بروز سرطان ریه و یا بیماریهای مرتبط ریوی باشد. چرا که سرطان موجب ایجاد سندروم ورید اجوف فوقانی((SVCS) می گردد که این بیماری بر سیاهرگ بزرگ فوقانی تاثیر می گذارد. بنا به تحقیقات انجمن انکلولوژی بروز سندروم ورید اجوف فوقانی (SVCS) در خصوص بیماری هایی چون سرطان ریه، بیماری لنفوم غیرهوچکین یا سرطان که تا ناحیه قفسه سینه گسترش یافته تاثیرگذار است. در واقع رشد یک تومور درکنار سیاهرگ بخش فوقانی تعادل شما را بر هم می زند.
همچنین این انجمن اظهار می دارد که سرطان ریه به چند دلیل موجب بروز بیماری سندروم ورید اجوف فوقانی می گردد که این سیاهرگ بزرگ خون را از ناحیه سر و دستها به سمت قلب برمی گرداند. زمانی که یک تومور در این قسمت رشد می کند، این خون در سیاهرگ باقی می ماند و فرد احساس گیجی و عدم تعادل دارد.
در مواردی که این تومور مستقیما بر روی سیاهرگ قرارگرفته باشد، موجب ایجاد لخته های خون در داخل سیاهرگ می گردد. چنانچه سرطان قسمت های زیادی را احاطه و گرفته باشد، به شدت بر گره های لنفاوی تاثیر می گذارد. در این حالت بر سیاهرگ زیرین فشار آمده و مشکلات تعادلی سه برابر می شود بنابراین زمانی که احساس می کنید مشکلات تعادلی دارید، حتما موضوع را با پزشک تان در میان بگذارید.
این انجمن به شدت هشدار می دهد که بروز سندروم ورید اجوف فوقانی، معمولا به تدریج خود را نشان می دهد بنابراین علاوه بر توجه داشتن به علامت عدم تعادل، به علائمی چون تورم صورت، گردن، دست ها و در کل بخش فوقانی بدن خود نیز توجه داشته باشید که در نتیجه این سندروم، مشکلات تنفسی بروز یافته، مدت زمان تنفس کوتاه شده و یا این که فرد دچار حالت سرفه می گردد.
همچنین در برخی موارد نادر، بیماران با علائمی چون درد قفسه سینه، خش دار بودن صدا، مشکل در تکلم و یا ورم بدن مراجعه می کنند.
پیش از پوست صورتمان باید بدانیم که این دستانمان هستند که پیری و یا جوانی ما را نشان می دهند و ما بدون توجه به این نکته هر فعالیتی را با آنها انجام میدهیم.در یک نقطه مشخص زیبایی با داشتن مشخصات جوانی همراه می شود.
ما همیشه با استفاده از کرم های روز،کرم های شب و ضد آفتاب و.. تلاش در جوان ماندن صورت مان داریم اما از بارزترین نشانگر سن و سال خودمان یعنی دستهایمان غافل هستیم. در این بخش از سلامت پوست و موی نمناک به رازهای جوانی پوست دست پرداخته ایم که با خواندن آنها خواهید دانست که چطور جوانی دست هایمان را حفظ کنیم.
راه و روش داشتن دستهایی با پوست و ظاهری جوان
1- به دست هایتان هم ضد آفتاب بزنید
مثل صورت، دستهایمان را هم از آفتاب در امان نگاه داریم یعنی زمانی که تا حد امکان صورتمان را از نور آفتاب می پوشانیم حال توسط کرم ضد آفتاب و یا کلاه آفتابی باید برای دستانمان هم پوششی در نظر بگیریم.
2-با دستانتان همانند صورت تان رفتار کنید
اگر دقت کرده باشید با پوست صورت با ملایمت و لطافت برخورد می شود یعنی مرتب مرطوب و شستشوی مناسب داده می شود برای پوست دستانتان هم شوینده مناسب و نرم کننده خوب تهیه کنید.
3-گلیسیرین استفاده کنید
از قدیم مادربزگ هایمان با گلیسیرین دستهایشان را مرطوب و ماساژ می دادند که اکنون جنبه مثبت آن کشف شده که تاثیر فوق العاده ای در جوان سازی پوست دارد.
4-به دستانتان شکر بمالید!
نرم کننده ای خانگی برای دستانتان به این روش که نصف به نصف شکر و روغن زیتون را با هم خوب مخلوط کرده و به دستانتان بمالید و ماساژ خوبی داده و بعد از نیم ساعت بشویید.
یا به این روش :
کمی شکر را روی یک تکه لیمو بپاشید. پوستتان را با آن بمالید و اسکراب کنید تا از خاک و سلول های مرده پوست خلاص شود. پس از 10 دقیقه، آن را بشورید. این کار را یک بار در هفته انجام دهید.
5-اطراف ناخن ها را چرب کنید
پوست دور ناخن ها اکثر اوقات با بی توجهی مواجه هستند که سلامت و زیبایی آن ها خود عاملی در زیبایی دست ها به شمار می رود پس با چرب کردن این محدوده از دست ها به زیبایی و جوانی آن کمک کنید.
6-دست کش را فراموش نکنید
دست ها با در معرض مواد شیمیایی و یا گرد و میکروب ها شکسته و در نهایت زود پیر می شوند با دستکش های مناسب از این اتفاق جلوگیری کنید.
7-با دست هایتان کار سنگین انجام ندهید
زمانی که کاری که نیاز به فشار آوردن به سطحی سخت و یا بلند کردن وسیله ای سنگین دارد رگ های دستان را تحت فشار قرار داده و آنها را برجسته می کند که در پیری دست نقش دارد.
8 - برای انجام کارها حتما دستکش مناسب بپوشید
محافظت از پوست دست در برابر شوینده ها یکی از اصلی ترین رازهای خانم هایی است که دستانشان زیبا و جوان است پس هرگز بدون داشتن دستکش ، از شوینده ها استفاده نکنید.
9- نرم کننده و مرطوب کننده های پوست دست را فراموش نکنید
آبرسانی و حفظ رطوبت پوست دست راز دیگری برای داشتن دستانی زیبا و جوان است پس با انتخاب یک مرطوب کننده مرغوب نرمی و لطافت پوست دستانتان را حفظ کنید.
10-از ماسک های ضد پیری پوست دست استفاده کنید که شامل
عصاره ژل آلوئه ورا را از برگش جدا کرده و آن را روی دست ها و پاهای خود برای 5 دقیقه مالش دهید.
30 دقیقه صبر کنید، سپس آن را با آب بشویید.
این کار را دو بار در روز انجام دهید تا رنگ پوستتان را روشن کنید.
پاپایا برای جوانی پوست دست
پاپایا را به تکه هایی تقسیم کنید و آنها را در مخلوط کن بریزید.
1 قاشق چایخوری آب لیمو و 1 قاشق غذاخوری عسل را اضافه کنید و تمام مواد تشکیل دهنده را تا زمانی که یک خمیر صاف تهیه شود، مخلوط کنید.
این خمیر را روی دستها و پاها خود بزنید. اجازه دهید 20 تا 30 دقیقه بماند، سپس آن را بشویید.
این کار را 2 تا 3 بار در هفته انجام دهید تا پوست شما را به طور طبیعی روشن و شفاف شود.
ماسک شنبلیله برای زیبایی و جوان سازی پوست دست
شنبلیله را له کرده و آب آن را کاملا از تفاله اش جدا کنید
سپس مقداری اسانس نعناع به آن اضافه کنید و روی پوست دست و پا و حتی صورت ماسک کنید.
اگر به این مایع مقداری آب ترب اضافه کنید و به صورت بمالید اثر آن چند برابر می شود به این دلیل که که ترب نیز سرشار از ویتامین C بوده و برای پوسته پوسته شدن پوست، بسیار مفید است.
فراموش نکنید که آب شنبلیله علاوه بر زیبایی و جوانی پوست دست برای ترک های پوستی و بهبود آن ها نیز بسیار مفید می باشد .
جوانی پوست دست با استفاده از شنبلیله
چند نکته :
دستان خود را با آب گرم و نه داغ بشویید.
هرگز از صابون ضد باکتری استفاده نکنید، مگر اینکه ضروری باشد و به جای این صابون ها صابون حاوی مرطوب کننده با روغن جوجوبا، روغن زیتون، و یا آلوئه ورا انتخاب کنید.
از زدن عطر روی پوست دست جدا خوددداری کنید به این دلیل که پوست شما خشک می شود.
راز داشتن پوستی زیبا و جوان زنان کره ای هنوز هم بر بسیاری از شما پوشیده است و کاملا نمی دانیم که آن ها چه کار می کنند که پوست به این زیبایی دارند. در این قسمت از بهداشت و سلامت نمناک قصد داریم راز زیبایی پوست این خانم ها را به شما معرفی کنیم تا شما نیز در صورت توان، آن ها را به کار ببرید.
البته در مطلب " پوست زنان کره ای با این ماسکها زیباست" در مورد اسرار زیبایی پوست این زنان کامل صحبت کردیم که میتوانید به سادگی آنها را در این مطلب بشناسید.
فرمول و قانون 424
خانم های آسیایی یک روش ساده زندگی دارند و آن هم باعث می شود که زیبایی واقعی را تجربه کنند. آنها طبق قانون 424 به مدت 10 دقیقه صورت خود را می شویند و آن را جایگزین یک حمام کامل می کنند.
در چهار دقیقه اول بقایای میکاپ و چربی های صورت را پاک می کنند سپس با کف و فوم شوینده به مدت 2 دقیقه صورتشان را می شویند و بعد به مدت 4 دقیقه صورت و گردن را آب کشیده و شستشو می دهند.
همچنین برای این که اثربخشی کارشان بیشتر شود، از تونر مرطوب کننده هم استفاده می کنند. معمولاً بهتر است که زمان استفاده از تونر بیشتر از 4 ثانیه بعد از اتمام شست و شو نشود.
ماسک روغن طبیعی همراه با برنج
خانم های کره ای معمولاً خیلی در معرض آفتاب قرار می گیرند و همین باعث می شود که در طول زمان پوست شان تیره شود. به همین دلیل آن ها سعی می کنند راهکارهایی را در پیش بگیرند تا از تیرگی پوست شان جلوگیری شود. معمولا از ماسک روغن طبیعی و برنج استفاده می کنند. این ماسک را فقط برای پوست صورت استفاده نمی کنند، بلکه آن را روی کل بدن شان هم می زنند.
کشش ماهیچه های دهان
خانم های کره ای برای از بین بردن چین و چروک ها، جریان خون را در بدن بهبود می بخشند و تناژ پوست خود را روشن تر می کنند و این کار را از طریق ورزش صورت و کشش اطراف دهان با ادای حروف A-E-I-O-U انجام می دهند.
استفاده از روغن هیدروفیلیک به جای میسلارواتر
روغن های پاک کننده می توانند آلودگی ها را از عمق پوست بیرون بکشند. حتی کثیفی هایی را از بین می برند که میسلار واتر قادر به انجام آن ها نیست. معمولاً دو الی سه بار در هفته از این روغن استفاده می کنند.
قرار دادن محصولات زیبایی داخل یخچال
خانم های کره ای عادت دارند برای این که از ایجاد چین و چروک روی پوست شان جلوگیری کنند، آن را خنک نگه دارند. در نتیجه ماسک، کرم و محصولات زیبایی را قبل از استفاده مدتی داخل یخچال نگه می دارند. محصولات زیبایی را هنگامی که به پوست صورتشان می زنند، روی پوست نمی مالند و با حرکات ضربه ای آن را روی پوست پخش می کنند.
اضافه کردن روغن طبیعی به کرم پودر
خانم های کره ای برای پوست خشک راه حل های زیادی دارند و یکی از راه هایشان این است که به جای خرید محصولات گران قیمت، چند قطره روغن طبیعی یا سرم صورت به کرم پودر خود اضافه می کنند.
شستشو با آب برنج
گاهی اوقات بعضی از محصولات ناشناخته به شدت باعث زیبایی می شود که یکی از آن ها آب برنج است. کره ای ها بعد از پختن برنج، آب آن را دور نمی ریزند و آن را برای اهداف آرایشی و زیبایی استفاده می کنند و عقیده دارند که شستن صورت با آب برنج پوست را جوان و مات کرده و مقاومت در برابر اشعه خورشید را بالا می برد.
رنگ لب به جای رژ لب
شاید برایتان جالب باشد که معمولاً کره ای ها رژ لب نمی زنند، بلکه سعی می کنند به لب های خود رنگ های طبیعی بدهند. همچنین بر این عقیده هستند که رنگ لب معمولاً مدت زمان بیشتری باقی می ماند و از رژلب بهتر است.
استفاده از تونر برای صورت
خانم های کره ای از تونر به مقدار زیاد استفاده می کنند و حتی آن را جایگزین ماسک های ورقه ای می کنند. برای اینکه خواص تونر های مرطوب کننده را افزایش دهند، پد را داخل تونر کرده و به پوست خود می زنند.
همراه داشتن ضد آفتاب
یکی دیگر از نکته های مهمی که خانم های کره ای رعایت می کنند، استفاده از ضد آفتاب است. آن ها از همان دوران کودکی به صورت خود ضدافتاب می زنند و هرگز استفاده از آن را فراموش نمی کنند.
ماساژ روزانه فیشیال
ماساژ دادن بخش بسیار مهمی برای جوان نگه داشتن صورت در مدت زمان طولانی است و یکی از ساده ترین راه هایش، مالیدن صورت با استفاده از دستمال آغشته به آب ولرم است که باعث می شود انعطاف پذیری پوست در سنین بالا هم حفظ شود.
آبریزش بینی ،ناشی از خشکی بیش از حد تولید شده توسط بافت های بینی و دیواره های مجاور و رگهای خونی در بینی است این خشکی، ممکن است حدی بین مایع روشن و یا تکه ای ضخیم از مایع مخاطی بینی باشد. آبریزش بینی ممکن است از بینی، پایین و پشت گلو و یا هر دو باشد. اصطلاح "rinorrhea" و "rinitis"(ورم غشایی و مخاطی بینی ) اغلب برای اشاره به آبریزش بینی استفاده می شود. هرچند که درمورد شدت این عارضه صحبت می کند، rinorrhea اشاره به تخلیه سبک و نسبتا روشن بینی دارد. Rhinitis به التهاب بافت های بینی کمک می کند که به علل مختلفی ایجاد می شود که معمولا به خاطر آبریزش بینی است احتقان بینی ممکن است همراه با آبریزش بینی باشد و یا نباشد؛ این مقدمه ای بود تا در ادامه این بخش از بهداشت و سلامت نمناک به بررسی کامل علل آب ریزش بینی و راههای درمان آن بپردازیم.
در مطلب قبلی به طور کامل به نسخه های خانگی و گیاهی درمان آبریزش بینی پرداختیم اما برخی از شما کاربران درخواست نسخه های ساده تر و ضعیف تر را داشتید تا بتوانید برای فرزندانتان نیز از انها استفاده کنید برای همین ترجیح دادیم روش های درمانی ملایم تری ارائه دهیم تا روش هایی باشد که برای تمام سنین یعنی کودکان و بزرگسالان مناسب باشد بنابراین به جز افرادی که شرایط خاصی دارند همه می توانند از این روش ها استفاده کنند و به راحتی آب ریزش بینی خود را متوقف سازند.
برای بزرگسالان یا کودکان ، شستشو با آب نمک یکی از بهترین داروهای خانگی برای جلوگیری آبریزش بینی است. شستشو باآب نمک کمک می کند مخاط های به وجود آمده از بین رفته و عمل تخلیه ی آن راحت تر انجام شود این کار حتی حفره های بینی را کاملا باز میکند و به تنفس کودک شما کمک شایانی خواهد کرد.
روش :
محلول آب نمک را با مخلوط کردن ¼ قاشق چای خوری نمک خوراکی در یک فنجان آب جوشیده که در دمای اتاق سرد شده است، تهیه کنید .
در حالی که سر کودک خود را به عقب خم میکنید چند قطره از آن را به یکی از سوراخهای بینی بچکانید.
در حالی که یکی از انگشتان دست خود را روی یک سوراخ دیگر قرار می دهید، بلافاصله مایع اضافی را با استفاده از یک سرنگ بیرون بیاورید.
این روش را با دیگر سوراخ های بینی تکرار کنید.
از این درمان تا 3 بار در روز استفاده کنید نه بیشتر ،اگر احساس می کنید انجام این کار به تنهایی دشوار است حتما از دیگران کمک بگیرید.
2. بخار روشی مطمئن برای درمان آبریزش بینی کودکان
استنشاق بخار کمک می کند تا ناراحتی ناشی از آبریزش بینی کاهش پیدا کند این مخاط بیش از حد باعث عطسه ی بیش از حد می شود. این همچنین به کودک شما کمک خواهد کرد که خواب بهتری داشته و در دوره ی درمانش نیز تسریع حاصل شود .
برای کودکان بسیار کوچک :
حمام را به یک اتاق بخار تبدیل کنید و با بستن درب و بازکردن دوش به صورت کامل آنجا را گرم کنید. کودک خود را به حمام ببرید و برای 10 تا 15 دقیقه با فرزندتان بنشینید، این کار را 2 تا 3 بار در روز انجام دهید.
برای بچه های بزرگتر:
می توانید از بخار بصورت مستقیم بر صورت استفاده کنید به این صورت که کودک خود را در بغل خود نشانده و یک کاسه ی آب گرم جلوی خود قرار دهید ، صورت کودک را به سمت کاسه خم کنید.
با یک حوله بزرگ که برروی خودتان کشیده اید تمام بخار را جمع کنید و از کودک خود بخواهید 5 تا 10 دقیقه دراین شرایط نفس بکشد، سپس از او بخواهید تا بینی خود را تخلیه کند این کار را چند بار در روز انجام دهید.
اکالیپتوس همچنین می تواند به کاهش آبریزش و نشانه های مرتبط با آن در کودکان کمک کند ؛ اوکالیپتوس به عنوان یک ضد انعقاد کار می کند، که باعث می شود مخاط موجود در بینی کودک شما راحت تر تخلیه شود.
برای بزرگسالان استفاده از اکالیپتوس به روش استنشاق همراه بخار روش مناسبی است برای کودکان به روشی که گفته ایم این روغن موثر واقع خواهد بود.
نسخه ای عالی برای کودکان خردسال و کودکان
4 یا 5 قطره روغن اوکالیپتوس را در آب حمام گرم برای کودک خود قرار دهید و اجازه دهید کودک شما 10 دقیقه از حمام لذت ببرد ، این کار را دوبار در روز انجام دهید.
هم چنین ، 10 قطره روغن اسانس اکالیپتوس را در ½ فنجان روغن زیتون خالص مخلوط کنید سینه ی کودک خود را بااین روغن معجزه گر ماساژ دهید این کار را قبل از خواب انجام دهید.
یکی دیگر از داروهای گیاهی مناسب برای آبریزش بینی کودک، ریحان است . این گیاه پرخاصیت ضد باکتری، ضد قارچ و ضد ویروس است که به مبارزه با علت های آبریزش بینی کمک می کند همچنین ایمنی کودک شما را افزایش میدهد . خوردن چند برگ ریحان در روز بسیار مفید خواهد بود ، برای بچه های بزرگتر،برگ های ریحان تازه را ، هر روز صبح قبل از صبحانه و شب قبل از رفتن به رختخواب ، به آن ها بدهید.
روشی دیگر برای بزرگسالان :1 قاشق غذاخوری آب برگ تازه ریحان تهیه کنید. آب ریحان را با مقدار مساوی از آب زنجبیل، آب لیمو و عسل مخلوط کنید. 2 یا 3 بار در روز از این مخلوط مصرف کنید .
5. عسل درمان قوی و عالی برای آبریزش بینی ناشی از سرماخوردگی
عسل، یکی دیگر از داروهای موثر برای درمان آبریزش در کودک 2 ساله و یا بزرگتر است ؛ به یاد داشته باشید که برای بچه های کوچک عسل را نباید استفاده کرد زیرا ممکن است باعث ایجاد باکتری هایی شود که سبب بوتولیسم می شوند. خواص آرام بخش، ضد باکتری و ضد ویروسی عسل ،باعث کاهش علائم مختلف آبریزش بینی می شود و حتی به درمان سرفه و گلو درد کمک می کند.
مخلوط 1 تا 2 قاشق چای خوری عسل در یک لیوان آب گرم و نوشیدن آن، به دفعات 1 یا 2 بار در روز میتواند، سودمند باشد .
هم چنین ، 1 قاشق غذاخوری عسل و ½ قاشق چای خوری آب لیمو تازه را در یک لیوان آب گرم مخلوط کنید ، برای کودک خود بصورت گرم و 2 بار در روز استفاده کنید .
برای نوزادانی که حداقل یک ساله هستند بخور گیاه بابونه ، می تواند نشانه ها و ناراحتی های آبریزش بینی را از بین ببرد . این گیاه ،تقویت کننده سیستم ایمنی در بدن است همچنین با توجه به خواص آنتی هیستامین عالی آن، عطسه را نیز کاهش می دهد .
اما برای کودکان بزرگتر :1 قاشق چایخوری گل بابونه را در 2 فنجان آب جوش قرار دهید. درب آن را بگذارید و برای 5 دقیقه اجازه دهید تا دم بکشد ، عسل را برای ایجاد طعم اضافه کنید. دو بار در روز این چای را به فرزند بیمار خود بدهید.
برای کودکان بالای 1 سال سوپ مرغ به کاهش درد ناشی از آبریزش کمک می کند سوپ مرغ باعث بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن و حتی مانع از عفونت دستگاه تنفسی فوقانی می شود به علاوه، سوپ مرغ برای کودک بیمار سبک و مغذی است.
8. حمام اسفنجی
اگر کودک شما دارای دمای پایین بدن با آبریزش بینی است، او را حمام آب اسفنجی بدهید تا بتوانید دمای بدن را تنظیم کنید. یک حمام اسفنجی نیز برای آرام شدن کودک شما و تسریع در روند بهبود کودکتان کمک بسزایی خواهد کرد ،برای بچه های کوچکتر از 1 سال، حمام را 2 تا 3 بار در روز انجام دهید.
یک لیف حمام را در دمای اتاق خیس کنید، آب اضافی آن را بگیرید و سپس زیر بغل، پا، دست و کشاله ران را با آن لیف بکشید . برای بچه های بزرگتر یک حمام خنک به دفعات یک یا دو بار در روز می تواند مفید باشد .
نکته: از استفاده آب بسیار سرد اجتناب کنید، زیرا ممکن است باعث افزایش دمای داخل بدن شود.
9. مایعات بیشتری مصرف کنید
برای جلوگیری از کمبود آب، به کودک خود مقدار زیادی مایعات بدهید. بسیار مهم است که کودک خود را به طور کامل هیدراته نگه دارید، تا از خشک شدن ترشحات بینی و مسدود شدن حفره بینی جلوگیری شود ، این کار باعث میشود که کودکان سرفه های راحت تری داشته باشند .اگر نوزاد شما هنوز شیرخواره است، تغذیه با شیر مادر یک گزینه مناسب است شما همچنین می توانید مکمل های غذایی و همینطور شیر خود را به او بدهید. برای بچه های بزرگتر، آب ساده، آب میوه رقیق شده و یا آب طعم دار ژلاتینی را تهیه کنید.
10. استفاده از بخار سرد درمانی مطمئن برای رفع آبریزش بینی نوزاد
از کودک خود بخواهید در فواصل منظم در بینی خود بدمد ، تا از شر بسیاری مخاط های موجود در بینی رهایی یابد همیشه بینی کودک خود را با استفاده از یک بافت نرم برای جلوگیری از تحریک پوست، تمیز کنید. مقداری ژله یا روغن زیتون را زیر بینی نوزاد خود قراردهید تا از قرمزی پوست جلوگیری شود.
کودک خود را در معرض محرک ها و آلرژی زا ها قرار ندهید، مانند حشرات ، حیوان خانگی،گرد و غبار، گازهای شیمیایی و سیگار.
به هنگام خواب ، کمی سر کودکتان را بالاتر از بدنش قرار دهید. برای این کار ، از بالش استفاده نکنید. برای مثال می توانید از یک لباس تا خورده استفاده کنید.
غذاهای چرب یا سنگین را به کودک خود ندهید.
اتاق کودک خود را گرم نگه دارید و به او را بپوشانید.
همچنین سعی کنید فرزندتان را برروی صندلی های راک سوار کنید تا او احساس خوبی داشته باشد.
1/4 قاشق چای خوری نمک را در 250 میلی لیتر آب گرم بریزید.
در طول روز، هرزمان که نیاز پیدا کردید غرغره کنید .
احتیاط:
مراقب درجه حرارت آب باشید آب گرم بیش از حد ممکن است گلویتان را بسوزاند.
یک نوشیدنی آرام کننده
آب لیمو ،کمک می کند تا از بدن شما سموم خارج شود، در حالی که عسل به عنوان یک ضد عفونی کننده عمل می کند و به آرامش گلو درد کمک می کند.
روش تهیه :
یک قاشق غذاخوری عسل و آب، نیمی از لیمو را در لیوان آب گرم بریزید،در صورت لزوم 3 بار در روز بنوشید ،مراقب باشید ،بدنتان آب زیاد از دست ندهد. مصرف مایع برای خانمهای باردار، بسیار مهم است زیرا به حفظ حجم خون بالا در بدن کمک می کند.
چگونگی انجام :
نوشیدن مداوم آب ،حتی زمانی که احساس تشنگی نمیکنید.
آبریزش بینی، ممکن است آزار دهنده و ناراحت کننده باشد، اما معمولا باعث پاک شدن بینی میشود . آب ریزش بینی گاهی اوقات، می تواند نشانه ای از یک مشکل جدی تر باشد، و ممکن است در نوزادان خطرناک جلوه کند .
چه زمانی آب ریزش بینی خطرناک است
بزرگسالان
با پزشک خود تماس بگیرید اگر :
1.علائم شما بیش از 10 روز طول کشید.
2.تب دارید ، تخلیه بینی شما زرد و سبز است و با درد سینوسی یا تب همراه است این ممکن است علامتی از عفونت باکتریایی باشد.
3. خونریزی در تخلیه بینی شما وجود دارد و یا پس از یک آسیب سر ،به طور منظم ترشح می شود.
کودکان
با پزشک فرزند خود تماس بگیرید:
1.اگر فرزند شما کمتر از 2 ماهش بوده و تب دارد.
2.آبریزش بینی و یا احتقان نوزاد شما، باعث ایجاد ناراحتی در نگهداری او می شود و تنفسش دچار مشکل می شود.
تا زمانی که پزشک خود را ملاقات نکرده اید، این مراحل ساده را برای تسکین علائم انجام دهید :
به آرامی در بینی، خوب بدمید و آن را تخلیه کنید.
از عوامل شناخته شده آلرژیکی اجتناب کنید.
اگر آلودگی یک تخلیه مداوم و آبدار است، به خصوص اگر همراه با عطسه و خارش چشم همراه باشد، علائم شما ممکن است مربوط به آلرژی باشد و آنتی هیستامین غیر ضدعفونی کننده ممکن است به شما کمک کند.
اطمینان حاصل کنید ،که دستورالعمل های دارو را دقیقا دنبال کنید.
برای نوزادان و کودکان کوچک، از یک سرنگ مخصوص تمیز کردن بینی استفاده کنید.
اقدامات زیر را پس از زایمان انجام دهید، به خصوص هنگامی که مایع مخاطی بیش از حد در پشت گلویتان تجمع می یابد:
اجتناب از تحریکات رایج ،مانند؛ دود سیگار و تغییرات ناگهانی رطوبت.
کف پای صاف مشکلی است که معمولاً در بحث آناتومیکی وجود دارد و عموماً ناشی از تحلیل قوس طولی داخلی در پا است..
از کف پای صاف تا گودی کمر
کف پای صاف مشکلی است که معمولاً در بحث ارتوپدی و آناتومیکی بدن کودکان وجود دارد و عموماً ناشی از تحلیل قوس طولی داخلی در پا است.
مشخص شده است که 42٪ کودکان بین 3 تا 6 سال با وزن طبیعی دچار کف پای صاف می شوند. سن، جنس، چاقی، فلج مغزی، سندرم داون و… عوامل خطر آمیزی برای رشد و نمو نادرست اسکلتی عضلانی شناخته شده اند. تقریباً 20٪ از افراد بالغ دارای کف پای صاف هستند. در بعضی موارد، پاهای صاف در اثر صدمات یا بیماری ایجاد می شود و مشکلاتی ایجاد می کند که موارد زیر ممکن است باعث ایجاد آن باشند:پیاده روی نادرست / دویدن نادرست / ایستادن طولانی مدت
اگر کف پای صاف ، بد شکل و یا دردناک است، متخصص حرکات اصلاحی ممکن است موارد زیر را پیشنهاد کند:
استفاده از صندل طبی جهت حفظ طبیعی قوس کف پا. پشتیبانی و تقویت قوس های موجود در کف پا در تسکین درد ناشی از صافی کف پا و عوارض بعدی کمک می کنند.
یا این که متخصص حرکات اصلاحی ممکن است کفی های مخصوصی که برای پای فرد طراحی شده و به اندازه پاها قالب ریزی شده را پیشنهاد کند. این کفی ها کاملاً کف پای صاف را قوس دار نمی کند، اما اغلب علائم را کاهش می دهند.
برخی از افراد دارای کف پای صاف نیز تاندون آشیل کوتاهی دارند. تمرینات کششی در این تاندون ممکن است کمک کننده باشد.
یک کفش از لحاظ ساختاری خاص و مناسب، ممکن است راحت تر از صندل یا کفش معمولی و غیر خاص برای افراد مبتلا به کف پای صاف باشد.
علائم گودی کمر شامل درد کمر و یک ستون فقرات خمیده است. گودی کمر می تواند باعث سفت شدن عضلات در قسمت تحتانی کمر شود. همچنین می تواند به ستون فقرات و بافت های نرم در ناحیه کمر آسیب برساند. فرد مبتلا به گودی کمر ممکن است علائم زیر را تجربه کند:
ستون فقرات خمیده. گودی کمر منجر به انحنای بیش از حد ستون فقرات در قسمت تحتانی کمر می شود و باعث می شود شکم و باسن از نظر نمای ظاهری برجسته تر به نظر برسد.
درد پایین کمر. افراد مبتلا به گودی کمر ممکن است درد خفیف تا شدید کمر را تجربه کنند که ممکن است با حرکت بدتر شود.
تشخیص گودی کمر دشوار است زیرا در انحنای طبیعی ستون فقرات (لوردوز کمر) تنوع زیادی وجود دارد. اشعه ایکس ممکن است به اندازه گیری انحنای ستون فقرات کمک کند، اما اگر فکر می کنند ناهنجاری در بافت نرم مسئول گودی کمر است، متخصص حرکات اصلاحی درخواست تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) یا توموگرافی کامپیوتری (CT) را خواهد کرد.
گودی کمر در ابتدا ممکن است با داروهای ضدالتهابی درمان شود. پزشک ممکن است با تجویز مسکن و داروهای ضدالتهابی برای تسکین علائم دردناک گودی کمر شروع کند. درمان طولانی مدت به علت بیماری بستگی دارد. در صورتی که گودی کمر مربوط به یک مسئله ساختاری با ستون فقرات باشد، مراجعه به یک متخصص حرکات اصلاحی ممکن است ضروری باشد. در مواردی که چاقی ممکن است یک عامل مؤثر باشد، پزشک احتمالاً یک برنامه کاهش وزن تدوین می کند. این ممکن است شامل تمرینات درمانی فیزیکی باشد که ماهیچه های اصلی را برای بهبود وضعیت بدن کشش و تقویت می کند.
لگن به شما کمک می کند تا راه بروید، بدوید و از زمین بلند شوید. همچنین به حفظ وضعیت مناسب بدن کمک می کند. گودی کمر زمانی اتفاق می افتد که لگن به سمت جلو چرخانده شده و ستون فقرات را مجبور به انحنا می کند. گودی کمر اغلب به دلیل نشستن بیش از حد بدون تحرک، ورزش و کشش کافی در طول روز ایجاد می شود. اگر گودی کمر داشته باشید، احتمالا در عضلات جلوی لگن ران احساس انقباض می کنید، در حالی که عضلات کمر ضعیف هستند. عضلات شکم نیز ممکن است ضعیف باشند. همه این ها می تواند باعث موارد زیر شود:
درد پایین کمر
درد مفصل ران و زانو
وضعیت نادرست بدن
چرخش مفصل ران و زانو
خوشبختانه تمرینات اصلاحی بسیاری وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید تا به لگن کمک کند که به حالت خنثی بدون درد برگردد.
پلانک و گودی کمر
دست ها و زانوهای خود را روی زمین قرار دهید، عرض شانه را از هم باز کنید.
اطمینان حاصل کنید که شانه ها هم تراز شوند.
هر دو زانو را از کف زمین بلند کنید و پاهای خود را به عقب فشار دهید تا بدن به طور کامل صاف شود.
به پایین نگاه کنید تا مطمئن شوید که گردن شما در راستا با ستون فقرات است.
موقعیت را نگه دارید، باسن خود را در حالی که عضلات را منقبض کرده اید، نگه دارید.
تمرین پل و گودی کمر
به پشت دراز بکشید و زانوها را خم کنید و پاها را از هم دور کنید.
دست ها را در کنار بدن قرار دهید.
عضلات خود را منقبض کرده و از طریق پاشنه پاهای خود فشار آورید تا باسن را به سمت بالا بکشید.
هدف ایجاد خط صاف در بدن، از شانه تا زانو است.
قبل از پایین آمدن به آرامی موقعیت خود را برای 1-2 ثانیه نگه دارید.
هنگام کار کردن، لازم است حداقل 10 دقیقه را برای گرم کردن و سپس سرد کردن صرف کنید.
برای اغلب افراد این موضوع سوال است که مهم ترین و سخت ترین روز بعد مبتلا به کرونا چه روزی است؟ همچنین از روز اول تا روز 14 به بیمار کرونایی دقیقا چه می گذرد؟
مهم ترین و سخت ترین روز پس از ابتلا به کرونا
زمانی که افراد به ویروس کرونا مبتلا می شوند، مهم ترین سوالی که در ذهن آنها نقش می بندد، این است که زمان بندی این ویروس چگونه است؟ یعنی چند روز درگیر رنج بردن از علائم هستند. علامت زدن در تقویم با مشاهده اولین نشانه های بیماری و ثبت تب و سطح اکسیژن، مراحل مهمی در ابتلا به عفونت ویروس کرونا هستند.
کووید 19 بیماری است که به دلیل ویروس کرونا اتفاق می افتد و ممکن است علائم آن غیر قابل پیش بینی باشد اما زمانی که مسئله جدی می شود، معمولاً یک الگوی خاص را در پیش می گیرند. با ما در این بخش از بهداشت و سلامت نمناک همراه شوید تا به تفاوت شدت وضعیت بیماران مبتلا به کرونا در روزهای مختلف بپردازیم.
روز پنجم تا دهم، سخت ترین روز برای مبتلایان به کرونا
اکثر بیماران تقریباً در عرض یک هفته بهبود پیدا می کنند و بعضی از آن ها نیز ممکن است وارد موج دوم بیماری شوند. متخصصان بر این عقیده هستند که بعد از مشاهده علائم اولیه، ممکن است همه چیز به حالت طبیعی برگشته و بهبود پیدا کند و دوباره موج دوم بیماری برمی گردد که شدیدتر است.
البته بدن بیماران با یکدیگر متفاوت است اما به طور کل بین روز پنجم تا دهم، سخت ترین زمان بیماری است که معمولاً مشکلات جدی کووید 19 شروع می شود؛ مخصوصاً در افرادی که سن زیادی دارند و یا بیماری زمینه ای مثل فشار خون، چاقی و یا دیابت در آن ها وجود دارد.
روز 10 تا 12 برای جوان ترها سخت تر است
افراد جوان تر معمولا کمتر درگیر مشکل می شوند و شاید درگیری آن ها بین روز 10 تا 12 بیشتر باشد. افرادی که بدون هیچ علائم نگران کننده ای وارد روز 14 می شوند و فقط علایمی مثل خستگی یا احساس کسلی دارند، معمولاً در مسیر ریکاوری هستند.
اکثر افراد بعد از یک هفته از مشاهده علائم، احساس می کنند که همه چیز بهتر شده است. یعنی دقیقا بعد از یک هفته باید به این توجه کنند که چه احساسی دارند. بعضی از آن ها به قدری خوب هستند که احساس می کنند همه چیز به اتمام رسیده است.
در چنین حالتی اگر تنگی نفس دارید و هر کدام از علائم نگران کننده را تجربه کردید، حتما باید به پزشک مراجعه کنید. اگر بعد از یک هفته باز هم احساس بدی داشتید، نباید نگرانی به شما غلبه کند. کاملاً طبیعی است که علائم مدام تغییر کنند و باعث شوند که شما بیشتر از یک هفته درگیر باشید.
وضعیت مبتلایانی که ریه های درگیر دارند
بسیار مهم است که در صورت ابتلا به تنگی نفس یا هر کدام از علائم نگران کننده، به پزشک مراجعه کنید و اصلاً هم فرقی ندارد که در روز چندم هستید. با ثبت علائم، توجه کردن به روز بیماری و زمان آن، مخصوصاً در هفته دوم می توانید وضعیت خود را بهتر مدیریت کنید.
معمولا بیمارانی که ریه هایشان درگیر می شود، در هفته دوم بعد از انجام اسکن متوجه می شوند که قسمت پایینی هر دو ریه ها با هاله ای سفید پر شده است. سطح اکسیژن هم به تدریج در این بیماران افت می کند و شاید این کاهش غلظت اکسیژن، آن قدر تدریجی باشد که به آن هیپوکسی خاموش می گویند که بیمار خودش متوجه این مسئله نخواهد شد.
البته بعضی از افراد سطح اکسیژنشان خیلی هم پایین نمی آید اما باز هم با تنگی نفس مواجه می شوند. بهترین راه برای در نظر داشتن وضعیت سلامتی و مراقبت از آن، این است که شما از یک دستگاه اکسیژن سنج در منزل استفاده کنید که انگشت خود را داخل آن قرار داده و سطح اکسیژن خون را اندازه بگیرید.
البته برنامه های خاصی هم در گوشی هستند که با استفاده از آن ها می توانید اکسیژن را اندازه بگیرید اما در بعضی از آن ها نتیجه اصلاً دقیق نیست.
میزان خطرناک سطح اکسیژن در مبتلایان به کرونا
سطح نرمال اکسیژن برای افراد مختلف، بین 96 تا 99 است. اگر سطح اکسیژن شما به 92 رسید، حتما باید به پزشک مراجعه کنید. البته همه این دستگاه قابل اعتماد نیستند و معمولاً افرادی هم که پوست تیره دارند، دقت دستگاه برای آن ها کاهش پیدا می کند و بهتر است که حتماً نزد پزشک، اکسیژن خون خود را اندازه بگیرند. اگر در منزل بودید و متوجه شدید که اکسیژن خون شما به اندازه 4 تا افت کرده است، به پزشک مراجعه کنید.
روشی برای افزایش سطح اکسیژن در منزل
البته شما در منزل هم می توانید اکسیژن خون خود را بالا بیاورید، به این صورت که دمر دراز بکشید. خوابیدن روی شکم می تواند بخش هایی از ریه را که فشرده شده است، باز کند. همچنین بهتر است که به پهلو بخوابید و چند وقت یکبار پهلوی چپ و راست را تغییر دهید یا اینکه روی صندلی بنشینید.
جالب است بدانید که یکی از متخصصان آمریکایی که در روز نهم سطح اکسیژن خون او به 88 رسیده بود، با دمر خوابیدن در عرض چهار روز، توانست اکسیژن خون خود را بالا بیاورد.
پزشکان بر این عقیده هستند که همه بیماران باید به صدای بدن خود گوش دهند و سعی کنند زمان بندی علائم را مد نظر قرار دهند. البته بدن انسان گاهی اوقات کمی غیر قابل پیش بینی عمل می کند اما به هر حال بهتر است که هر گونه تجربه مثل تنگی نفس را به پزشک اطلاع رسانی کنید.
تغییر وضعیت بیمار کرونایی در روزهای مختلف
حال در ادامه ی این بخش از نمناک قصد داریم به علائم کووید 19 در دوران ابتلا بپردازیم و ببینیم که در روز های مختلف چه اتفاقاتی رخ می دهد.
روز اول تا سوم
علائم اولیه کووید به شدت با یکدیگر متفاوت هستند. ممکن است برای بعضی با گلو درد، سرفه، تب و سردرد یا سرگیجه یا کمی فشار در قفسه سینه آغاز شود. گاهی اوقات با کمی اسهال شروع می شود و بعضی از افراد دچار احساس خستگی می شوند و بویایی و چشایی آن ها کمی ضعیف می گردد. بسیاری از افراد ممکن است علامت های زیادی داشته باشند اما تب را تجربه نکنند. بعضی دیگر با علائم گوارشی که در نهایت به علائم تنفسی منجر می شود، مواجه می شوند.
روز چهارم تا ششم
بعضی از بیماران هرگز علائم خفیف را تجربه نمی کنند و به یکباره احساس بدی پیدا می کنند و دچار تب و لرز، درد بدن، سرفه و ناتوانی و ناراحتی می شوند. بعضی از کودکان نیز ممکن است بیماری را به شکل خفیف تر شبیه به یک حساسیت، خارش، ورم، قرمزی یا تاول تجربه کنند.
به همین دلیل زمان بندی دقیق این بیماری هرگز ممکن نیست و علائم در بعضی از افراد به یکباره و در بعضی تدریجی اتفاق می افتد. حتی ممکن است بسیاری از آن ها تست بدهند و نتیجه آزمایش آن ها منفی کاذب باشد.
روز هفتم تا هشتم
بیمارانی که علائم خفیف دارند، معمولاً همه چیز بعد از یک هفته برای آن ها تشدید می شود. پس اگر بعد از احساس علائم اولیه حس کردید که بهتر شده اید، باز هم باید تا 10 روز بعد از شروع علائم صبر کنید. تا 24 ساعت نباید هیچ گونه تبی داشته باشید تا بتوانید از قرنطینه بیرون بیایید.
البته بیمارانی که علائم اولیه آن ها هم شدید بوده، باز هم ممکن است بعد از هفته دوم با شدت بیشتری مواجه شوند اما بعضی دیگر ممکن است کمی احساس بهتر شدن داشته باشند اما به هر حال بیماران باید سطح اکسیژن خود را اندازه بگیرند.
روز هشتم تا دوازدهم
در نظر گرفتن علائم و کنترل بدن باید تا هفته دوم ادامه پیدا کند. بهتر است که بیماران در این مدت زمان به پهلو یا روی شکم بخوابند. روز هشتم تا دوازدهم زمانی است که افراد یا بهتر می شوند یا بدتر می شوند.
چیزی که کمی شرایط را برای ما نگران کننده می کند، این است که علائم بین روز 8 تا 12 شدت پیدا کند و تنگی نفس و سرفه تشدید شود. سطح اکسیژن می تواند تعیین کند که وضعیت فرد چگونه است. اگر فرد نتواند در خانه احساس راحتی کند و شرایط برایش سخت باشد، احتمالاً پزشک دستور بستری به او خواهد داد.
روز سیزدهم تا چهاردهم
معمولا بیمارانی که علائم خفیف داشتند، در طول این روز ها احساس بهبودی خواهند داشت. افرادی که علائم آن ها بدتر شده بود اما سطح اکسیژنشان به حالت نرمال برسد، بعد از دو هفته به سمت ریکاوری می روند. بعضی از افراد حتی بعد از بهبودی هم احساس خستگی شدید دارند که معمولاً پزشکان توصیه می کنند فعالیت خود را کاهش دهند.
افرادی که علائم شدید داشته و نیاز به درمان های بستری دارند، به دلیل اکسیژن خون پایین، شاید هنوز احساس بد و خستگی داشته باشند و ریکاوری آن ها بیشتر طول بکشد.
داشتن دندان هایی سفید و زیبا همانند هنرپیشه های هالیوودی کار چندان سختی نیست فقط کافی است از این راهکارهای ساده و سفید کننده های خانگی استفاده نمایید تا دندان هایی سفید و براق داشته باشید.
راز خانم هایی که همیشه دندان هایشان سفید و زیباست چیست؟
شاید متوجه شده باشید که برخی از خانم ها دندان های فوق العاده سفید و زیبایی دارند ؛ درست است که بخش مهمی از این زیبایی و سلامت دندان های آنها جنس محکم دندان هایشان است ولی هیچ دندان محکمی بدون مراقبت و نظافت صحیح نمی تواند زیاد دوام بیاورد پس راز و رموزی برای این زیبایی و سلامت دندان ها وجود دارد که در ادامه این بخش از سلامت دهان و دندان در نمناک به آنها خواهیم پرداخت.
چطور برخی از خانم ها دندان های سفید و زیبایی دارند؟
یکی از متخصصان دندان پزشک در بریتانیا با بیان نکاتی که باید برای داشتن دندان های سفید و سالم رعایت کنید پرده از راز خانم هایی که دندان های مرواریدی دارند برداشت ؛ vimal Arora می گوید خانم هایی که دندان های سفید و زیبایی دارند :
همیشه دندان های خود را دورانی مسواک می زنند این کار مانع آسیب لثه و مینای دندان آنها می شود.
سفید کردن دندان با طب سنتی
همیشه از مسواک با برس نرم استفاده می کنند :
حتما از برس با موهای نرم استفاده کنید. موهای سخت می توانند به لثه و مینای دندان آسیب بزنند. با آرام مسواک زدن با یک برس پلاستیکی نرم، می توانید از شر باکتری ها خلاص شوید و لایه طبیعی دندانها را حفظ کنید.
آب بطور شگفتی در سلامت دندان موثر است و به جلوگیری از خشکی دهان کمک کند. دهان خشک منجر به رشد باکتری ها و قارچ ها می شود در نتیجه باعث پوسیدگی دندان و تنفس بد بو می شود. نوشیدن 7 - 8 لیوان آب روزانه کمک می کند از بوی بد دهان جلوگیری کنید.
سفید کننده های طبیعی دندان را صحیح استفاده می کنند:
آنها هفته ای 2 بار دندان هایشان را با مقداری آب لیموترش تازه می سایند ؛ برای انجام این کار پیش از شستشو هم به آرامی دندان هایتان را مسواک می زنند .
سفید کردن دندان ها با لیمو
2- خاک رس و لیموترش را به جای سفید کننده های شیمایی استفاده می کنند :
لیموترش، خاک رس و جوش شیرین به مرواریدی شدن دندان هایتان کمک می کنند پس هر چند وقت یکبار از این روش خانگی استفاده کنید.
3-شستشوی دندان با خاک رس:
برای شستشوی خاص دندان هایشان مسواک را به مقداری خاک رس سبز یا جوش شیرین آغشته می کنند ؛ بعد یک قطره عصاره ی روغنی لیموترش یا نارنگی روی آن ریخته و دندان ها را به آرامی با این ترکیب مسواک می زنند و بعد کامل آبکشی می کنند.
از جوشانده نعنا به عنوان دهانشویه استفاده می کنند.
چطور دندان هایی سفید و زیبا داشته باشیم؟
5- جوش شیرین همیشه کنار باکس مسواک شان هست:
به آرامی مسواک زدن با مسواکی که آغشته به جوش شیرین تاثیر باورنکردنی دارد پس حتما یکبار هم که شده امتحان کنید.
6- خوردنی های مفید برای دندان می خورند:
بعضی از غذاها مانند کرفس، سیب، گلابی و هویج باعث ایجاد مقدار بزاق میشوند که باعث می شود که مواد غذایی از بین بروند برای همین بعد از وعده های غذایی که مسواک در دسترس نیست با خوردن یکی از میوه ها و سبزیجات دندان هایشان تا حدودی را تمیز می کنند.
7- از نوارهای سفید کننده با تجویز پزشک استفاده می کنند:
نوار های سفید کننده دندان کمک می کند تا از لکه های دندان خلاص شوید. این نوارها بسیار نازک و تقریبا نامرئی هستند و با یک ژل سفید کننده بر پایه پراکسید پوشش داده می شوند.
این نه یک تبلیغ است نه امید واهی بلکه واقعیتی است از خاصیت کاملا ناشناخته یک قرص برای داشتن موهای پرپشت و براق که شاید آرزوی هر کسی باشد. امروزه آسپرین به عنوان قرص پرپشتی مو شناخته شده است.
مو نیمی از زیبایی است اما متاسفانه به دلیل عادات نادرست تغذیه، مراقبت و دهها فاکتور موثر دیگر تبدیل به یکی از مشکلاتی شده است که اکثر افراد برای حل آن به پزشک مراجعه می کنند، راه های پرهزینه و دوره های درمانی را سپری می کنند تا موهایی پرپشت و براق داشته باشند. در این گزارش یکی از راههای ساده برای این منظور را خواهید شناخت.
آسپرین برای مو ؛ قرص پرپشتی مو
ترکیب شیمیایی آسپرین به درمان مو کمک میکند، تا قارچ ها را که باعث شوره سر می شوند، از بین ببرد همچنین جریان گردش خون را در پوست سر افزایش می دهد.در این بخش از سلامت پوست و مو در نمناک در مورد درمان های خانگی با استفاده از آسپرین برای مشکلات مربوط به پوست سر و تحریک رشد مو صحبت خواهیم کرد.
بسیاری از ما به استفاده از محصولات تجاری مراقبت از مو عادت داریم و درمان های جایگزین ساده و خانگی آن را فراموش میکنیم، که می تواند به تقویت و تغذیه و حتی بلند شدن موهایمان کمک کند.
برخی از تبلیغات، ما را به فکر می اندازد که بدون استفاده از مواد شیمیایی زیبایی نمی توانیم زیبا بمانیم، اما مدت ها قبل از اینکه چنین محصولاتی وجود داشته باشند و وارد بازار شده باشند، زنان از مواد و محصولات خانگی برای از بین بردن خشکی، شوره سر و بسیاری از مسائل دیگر استفاده می کردند.
امروزه، خوشبختانه مجدداً شروع به کشف این دستورالعمل های قدیمی کرده اند، علاوه بر این آنها دریافتند که بیشتر از محصولات تجاری و شیمیایی نتایج چشمگیر و شگفت انگیز دارند.
مزایای استفاده از آسپرین، برای درمان های مو چیست؟
آسپیرین، یکی از رایج ترین مسکن ها و ضد انعقادها در جهان می باشد در واقع یکی از قرص هایی است که تقریباً همه در حال حاضر در کابینت پزشکی منزل خود دارند.پزشکان، آسپرین را برای مقابله با درد و ناراحتی های کلی توصیه می کنند و دریافتنه اند که می توانید از مزایای آن برای مبارزه با تب و سلامت قلب خود استفاده کنید.
مواد تشکیل دهنده فعال آسپیرین، به نام اسید سالیسیلیک، خطر ابتلا به حمله قلبی را به میزان بسیار زیادی کاهش می دهد و از لخته شدن خون در افراد مبتلا به این بیماری جلوگیری می کند.علاوه بر تمام کاربردهای دارویی که دارد، می تواند برای اهداف زیبایی نیز استفاده شود.
هنگامی که از این قرص روی موهای خودتان استفاده می کنی، باعث پاک شدن و از بین رفتن قارچ هایی که شوره سر را ایجاد می کنند، می شود. که خشکی پوست را به تدریج از بین می برد.
گردش خون را در پوست سر افزایش می دهد و بنابراین رشد مو را نیز بهبود می بخشد.همچنین دارای اثر خفیفی است، که سلولهای مرده پوست را از بین می برد و مواد مغذی و تقویت کننده فولیکول های مو را جذب میکند.
روش هایی برای پرپشتی و زیبایی موهای سر با قرص آسپرین
شامپو حاوی آسپرین:
این یک درمان جایگزین بسیار آسان است که می توانید روزانه از این شامپو به صورت روزانه استفاده کنید و از همه خواص مراقبتی آن برای موهایتان بهره مند شوید.
مواد لازم:
3 عدد قرص آسپرین
3 قاشق غذاخوری شامپو
طرز تهیه:
ابتدا آسپرین ها را له کنید و به شامپو اضافه نمایید و به طور کامل روی موهایتان پوشش دهید و بعد از 5 دقیقه با آب معمولی شستشو دهید.
اگر دوست دارید، می توانید بعد از آن، از یک نرم کننده استفاده نمایید.
لوسیون پرپشتی مو با قرص آسپرین:
درمان دوم مبتنی بر آسپیرین ها که توصیه می شود، استفاده از لوسیون است که رنگ موی طبیعی را افزایش می دهد. علاوه بر این، موهای شما را در مقابل اثرات منفی و عناصر مختلف مضر، محافظت می کند. افرادی که موهای خود را رنگ کرده اند و میخواهند که رنگ آنها را برای مدت طولانی باقی بماند، باید از لوسیون زیر استفاده کنند:
عناصر:
8 عدد قرص آسپرین
یک گالن آب گرم
طرز تهیه:
ابتدا آسپیرین ها را خورد و پودر کنید و با آب داغ ترکیب نمایید و سپس آن را درون یک بطری اسپری بریزید و بعد از حمام که موهای تان کمی رطوبت دارد، آن را روی موهایتان اعمال کنید.
این درمان را هر شب تکرار کنید؛ فقط مطمئن باشید که قبل از استفاده، آن را تکان دهید، زیرا پودر آسپیرین در بطری، ته نشین میشود.
روش ساده استفاده از قرص آسپرین برای پرپشتی مو
سه عدد قرص آسپرین را روی موی سرتان ماساژ دهید، ماده موجود در این قرص شوره سر را از بین می برد و موهای شما پرپشت ، ضخیم و براق می کند.
به یاد داشته باشید که اثرات دو درمان برای مو از طریق آسپیرین که در بالا ارائه شد، ممکن است در هر فردی متفاوت باشد و به نوع و عادت های روزانه فرد نیز بستگی دارد و نقش کلیدی ایفا می کنند.
برای به دست آوردن بهترین نتایج مطمئن باشید که از آنها به طور منظم استفاده می کنید و در کل یک ایده خوب این است که آب زیادی بنوشید و غذاهای غنی از بیوتین، ویتامین و پروتئین را در رژیم غذایی روزانه تان بگنجانید.
نکته:
برای جلوگیری از هرگونه واکنش های آلرژیک قبل از اعمال آنها به طور کامل، هرکدام را در یک ناحیه کوچک از پوست سرتان تست کنید، اگر هرگونه تحریک یا خارش را تجربه کردید، فورا استفاده از این درمان را متوقف کنید.
ویتامین B12 در گوشت قرمز، محصولات لبنی و مکمل های مختلف برای عملکرد بهتر مغز و جلوگیری از کم خونی وجود دارد و همچنین می تواند آلوده کننده های پوستی، باکتری ها و التهاباتی مثل جوش ها را از بین ببرد و باعث تغییر در فعالیت باکتری هایی می شود که روی سطح پوست ایجاد خواهند شد.
همانطور که می دانید آکنه ها فقط مخصوص جوانان و نوجوانان نیستند. در حقیقت بیشتر ما در برهه ای از زندگی با آن درگیر می شویم. تخمین زده شده است که 80 درصد از مردم دنیا بین سنین 11 تا 30 سال ، با این آکنه ها مواجه می شوند. بدترین قسمت قضیه اینجاست که بسیاری از افراد در دهه 40 و 50 زندگی می کنند، هنوز هم با آکنه ها درگیر هستند. از آن جایی که این آکنه ها کاملاً طبیعی هستند اما افراد اصلاً دوست ندارند که آن ها را تحمل کنند و همچنین دانشمندان نیز هنوز نمی دانند که علت اصلی ایجاد آکنه چیست و چگونه می توان از آن پیشگیری کرده و یا آن را درمان کرد.
طبق مطالعاتی که نتایج آن را در این بخش از سلامت نمناک می خوانید مشخص شد که اثر التهابی ویتامین B12 بر روی همه افراد مشابه و به یک میزان نیست و بلکه حتی ممکن است برای برخی افراد موجب رفع آکنه نشود.
هویینگ لی یک مولکول شناس در دانشگاه لس آنجلس کالیفرنیا همراه با تیمش تصمیم گرفتند که روی سطح بالای ویتامین B12 تمرکز کنند و تحقیقات خود را بر مبنای تجربیات شش دهه گذشته قراردادند و مواردی را در این شش دهه مورد بررسی قرار دادند. تقریباً تعداد زیادی از افرادی که ویتامین B12 مصرف می کردند، با آکنه روبه رو بودند . اولین چیزی که به تشخیصش پرداختند، بررسی راه عبوری مولکول هایی بود که ویتامین B12 در پوست تولید می کردند و باعث ایجاد آکنه می شدند.
سپس این راه های عبوری مولکولی را بین افرادی که پوست سالم داشتند و افرادی که مستعد آکنه بودند، مقایسه کردند . آن ها به این نتیجه دست یافتند که ترکیب های زیستی ویتامین B12 در افرادی که مستعد آکنه هستند، نمی تواند تنظیمات خوبی را در مسیر عبور این مولکول ها فراهم کند اما افراد با پوست سالم به خوبی از پس این کار بر می آیند . در مرحله بعد تصمیم گرفتند که روی تاثیر افزایش مصرف ویتامین B12 از منابع بیرونی بر روی سطح ویتامین B12 تولید شده در باکتری پوست تحقیق کنند. آن ها 10 نفر داوطلب با پوست سالم برای این تحقیق را انتخاب کردند و خواستند که تزریق ویتامین B12 را انجام دهند.
در این آزمایش ، جنیفر عبسی گزارش کرد که محققان به اثبات رساندند که مکمل B12، مسیر عبور مولکول هایی که درگیر ترکیب سازی ویتامین هستند را سرکوب می کند. در حقیقت این ژن ها در افرادی که آکنه بیشتری دارند ، کمتر یافت می شود و بنابراین به نتیجه رسیدند که مصرف بالای ویتامین B12 می تواند باعث افزایش باکتری در پوست شود و تولید مولکول های مقابله گر را کاهش دهد و نا تعادلی را در پوست ایجاد کند که باعث ایجاد آکنه خواهد شد.
طبق مطالعاتی که در مجله های علمی چاپ شده است، یکی از شرکت کننده ها توانست بعد از گذشت یک هفته از تزریق ویتامین B12 با ناپدید شدن آکنه ها روبرو شود. زمانی که هویینگ لی و تیم او به آزمایش ژن های ایجاد کننده مسیر عبوری مولکولی در این فرد پرداختند، به این نتیجه رسیدند که افراد دیگر هم چهارده روز بعد از تزریق با از بین رفتن آکنه هایشان مواجه شدند. این تیم تمام ژن ها را در آزمایشگاه ها مورد بررسی قرار دادند.
باکتری ها از طریق تولید ترکیباتی به نام پورفیرین پاسخ می دهند که باعث افزایش انواع التهاب می شود و ظاهر آکنه را بدتر خواهد کرد.
خانم لی گفت:
جالب اینجاست به این نتیجه رسیدیم که ارتباط پنهانی بین ویتامین B12 و تولید باکتری توسط پوست وجود دارد اما قبل از این که تصمیم به کنار گذاشتن مکمل ها و هر ماده غذایی که سرشار از ویتامین B12 می باشد ، مثل ماهی، گوشت قرمز، تخم مرغ و غیره بگیرید ، باید به یاد داشته باشید که این تحقیق در وسعت کمی انجام شده و هنوز اثباتی برای این قضیه وجود ندارد.
در آخر علاوه بر رعایت تمام نکات بالا، برای کاهش اکنه می توانید چندین نکته را در نظر بگیرید.
تیرگی زیر بغل یکی از دغدغه های همیشگی بانوان است که در ادامه با 13 ماسک خانگی برای از بین بردن آن آشنا می شوید.
13 ماسک خانگی برای روشن شدن زیر بغل
پوست زیر بغل بسیار حساس است و در معرض مشکلاتی مانند :بثورات ، جوش ها ، عفونت ، رشد موهای زائد و غیره می باشد اما رایج ترین مشکل در این قسمت تغییر رنگ و تیره شدن است . در این قسمت از سلامت پوست نمناک به شما کمک خواهیم کرد تا از شر این تیرگی ها خلاص شوید که کاملا بی خطر و بدون عوارض جانبی هستند .
سرکه سیب حاوی اسید هایی است که سلول های مرده انباشته شده پوست را از بین می برد و قسمت های زیرین را روشن خواهد کرد و همچنن به عنوان یک ماسک ضد عفونی و میکروب زدا عمل می کند .
سرکه سیب و جوش شیرین را با یکدیگر ترکیب کنید ، به خوبی هم بزنید و ترکیب به دست آمده را زیر بغلتان اعمال کنید و اجازه دهید خشک شود و سپس با آب سرد شستشو دهید .
این ماسک را 3 بار در هفته اعمال کنید .
نکته :
اگر پوست حساسی دارید ، از 1 قاشق چای خوری آب و 1 قاشق چای خوری سرکه و 1 قاشق چای خوری جوش شیرین استفاده کنید .
آلومین موجود در آلوئه ورا آنزیمی است که به روشنی و از بین بردن تیرگی های پوستی کمک می کند .
همچنین تسکین دهنده پوست های ملتهب می باشد.
مواد لازم :
1 عدد برگ آلوئه ورا
طرز تهیه و طریقه استفاده :
ابتدا برگ آلوورا را برش دهید ، ژل آن را استخراج کنید و یک لایه از آن را زیر بغل خود اعمال نمایید و بعد از 10 تا 15 دقیقه با آب شستشو دهید .اگر برگ آلوئه ورا در دسترس ندارید ، می توانید از ژل ارگانیک آن استفاده کنید .
این ماسک خاصیت آبرسانی و تغذیه کنندگی عالی دارد و همچنین سرشار از آنتی اکسیدان هایی است که لایه بردار محسوب می شود و سلول های مرده پوستی را از بین می برد و باعث روشن شدن پوست می شود .
شکر و روغن را به آرامی با یکدیگر مخلوط کنید و ترکیب به دست آمده را زیر بغل خود اعمال نمایید و به مدت 1 تا 2 دقیقه اسکراب کنید و بعد از 5 دقیقه با آب ولرم شستشو دهید .
این درمان را دوبار در هفته تکرار کنید.
4. ماسک زردچوبه
معمولا از زردچوبه در ماسک های صورت برای روشن تر شدن پوست استفاده می شود .
این ماسک هم چنین به محو شدن لکه ها کمک می کند و به دلیل وجود شیر باعث سفید تر شدن زیر بغل نیز خواهد شد .
مواد لازم :
1 قاشق چای خوری زردچوبه
1 قاشق غذاخوری شیر
1 قاشق چای خوری عسل
طرز تهیه و طریقه استفاده :
تمام مواد را با یکدیگر مخلوط کنید تا زمانی که ترکیبی یکدست حاصل شود و سپس ماسک به دست آمده را زیر بغلتان اعمال کنید و اجازه دهید خشک شود و بعد از 10 تا 12 دقیقه با آب شستشو دهید .
نکته :
اگر به شیر آلرژی دارید از این ماسک استفاده نکنید .
این روغن ناخالصی های پوست را از بین می برد و منافذ را نیز تمیز می کند و همچنین باعث از بین بردن چربی های اضافه و سلول های مرده پوست می شود و خاصیت نرم کنندگی فوق العاده ای دارد .
مواد لازم :
1 تا 2 قاشق چای خوری روغن کرچک
طرز تهیه و استفاده از آن :
از این روغن روزانه برای روشن شدن زیربغل هایتان استفاده کنید .
6. روغن درخت چای
روغن درخت چای نه تنها پوست زیر بغل را روشن می کند بلکه باعث می شود که بو نگیرد .آنتی اکسیدان های موجود در آن نیز پوست را سالم نگه می دارد و خاصیت ضد میکروبی دارد .
مواد لازم :
4 تا 5 قطره روغن درخت چای
1 فنجان آب
1 عدد بطری کوچک اسپری
طرز تهیه و استفاده از آن :
ابتدا درون بطری را آب کنید و روغن درخت چای را به آن بیفزایید و به خوبی تکان دهید در نهایت محلول به دست آمده را زیر بغلتان اسپری نماید .
این کار روزانه تکرار کنید .
نکته :
از آن جا که روغن درخت چای بسیار غلیظ است ، ممکن است در افراد کمی واکنش ایجاد کند . پس حتما قبل از استفاده ، ابتدا روی قسمتی از بدنتان تست کنید .
این ماده یک سفید کننده طبیعی است و به دلیل وجود ویتامین E ، باعث جوان سازی پوست نیز خواهد شد .
مواد لازم :
چند قطره روغن بادام
طرز تهیه و استفاده از آن : این روغن را به مدت 5 تا 10 دقیقه زیر بغلتان ماساژ دهید .
این درمان را هر روز تکرار کنید .
8. آبلیمو
اسید سیتریک موجود در لیمو ، به عنوان یک سفید کننده طبیعی عمل می کند .
مواد لازم :
1 عدد لیمو
طرز تهیه و طریقه استفاده :
ابتدا لیمو را در لایه های ضخیم برش دهید و آن را به مدت 2 تا 3 دقیقه زیر بغلتان بمالید و بعد از 10 دقیقه با آب ولرم شستشو دهید .
این ماده را 3 تا 4 بار در هفته تکرار کنید .
9. ماسک خیار
این ماسک برای تسکین و رفع تیرگی زیر چشم نیز استفاده می شود و در کل خاصیت روشن و سفید کنندگی دارد .
مواد لازم :
دو تکه خیار
طرز تهیه و طریقه استفاده :
خیار را به مدت 2 تا 3 دقیقه زیر بغلتان بمالید و بعد از 10 دقیقه با آب شستشو دهید.
این ماسک را هر روز تکرار کنید.
10. روغن آفتابگردان
این روغن حاوی ویتامین E است که به جوان سازی پوست و بهبود گردش خون کمک می کند .
مواد لازم :
چند قطره روغن آفتابگردان
طرز تهیه و طریقه استفاده :
این روغن را به مدت 2 تا 3 دقیقه زیر بغلتان ماساژ دهید و بعد از 15 تا 20 دقیقه با آب گرم شستشو دهید .
این درمان را دو بار در روز تکرار کنید .
11 ماسک خاک رس
این ماسک ناخالصی های پوستی را از بین می برد و منافذ را تمیز می کند و با از بین بردن سلول های مرده پوست به روشن شدن آن کمک می کند .
مواد لازم :
2 قاشق غذاخوری خاک رس
1 قاشق چای خوری آب لیمو
طرز تهیه و طریقه استفاده :
تمام مواد را با یکدیگر ترکیب کنید تا زمانی که ماسکی یکدست حاصل شود ، سپس زیر بغلتان اعمال نمایید و بعد از 10 دقیقه با آب شستشو دهید .
این ماسک را دو بار در هفته تکرار نمایید.
نکته :اگر دارای پوستی حساس هستید ، از این ماسک استفاده نکنید.
12 گلاب
گلاب دارای خاصیت روشن کنندگی ، تسکین دهنده ،مرطوب کنندگی ؛ متعادل کردن PH و تحریک گردش خون است .
مواد لازم :
گلاب
1 قاشق غذاخوری جوش شیرین
طرز تهیه و طریقه استفاده :
مواد را با یکدیگر مخلوط کنید تا زمانی که ترکیبی یکدست حاصل شود و سپس ماسک به دست آمده را زیر بغلتان اعمال کنید و بعد از 5 تا 7 دقیقه با آب سرد شستشو دهید .
سیب زمینی یک ماده سفید کننده و ضد عفونی کننده طبیعی است و باعث تسکین تیرگی و خارش احتمالی خواهد شد .
مواد لازم :
یک عدد سیب زمینی کوچک
طرز تهیه و طریقه استفاده :
ابتدا سیب زمینی را پوست بکنید ، آب آن را بگیرید و مستقیم از زیر بغلتان اعمال نمایید و بعد از 10 تا 15 دقیقه با آب شستشو دهید . این درمان را دو بار در روز تکرار کنید .
بعد از اپیلاسیون و رفع موهای زائد به خصوص در پاها موهای زیرپوستی می بینیم که دردسر ساز هستند ، در این بخش از دنیای مد نمناک روش هایی ساده و جالب برای از بین بردن این موهای مزاحم برایتان خواهیم گفت.
چگونه از رویش موهای زیر پوستی جلوگیری می کنید؟
موهای زیر پوستی پا یکی از مشکلات پوستی رایج است که خانم های زیادی را درگیر کرده. در واقع نوعی فولیکول است که به جای اینکه بیرون پوست رشد کند داخل پوست می روید و موهای زیر پوستی ممکن است باعث آسیب یا اینکه به مشکل کورک های مو دیده شود.
به نوشته ی نمناک یکی از مشکلات بین خانم هایی که موهای زائد شان را وکس یا شیو می کنند است و مکرر رویدن موهای زیر پوستی موجب می شود که پوست ناصاف و کثیف دیده شود، اما با ایجاد تغییراتی در مراقبت های پوستی در رژیم می توانید این مشکل را بر طرف کنید.
روش های ساده ولی موثر برای از بین بردن موهای زیرپوستی در خانه
از محصولات آرایشی بدون الکل استفاده کنید : بسیاری از کارشناسان پوست مردم را تشویق به خرید لوازم آرایشی پوست بدون الکل می کنند چون باعث جلوگیری از رویش موی زائد می شود.
تراشیدن موها 2 بار در هفته :مطمئن باشید این نوع از بین بردن موها اجازه رویش داخلی موی زائد را نمی دهد.
کمپرس آب گرم :48 ساعت بعد از وکس یا شیو، کمپرس آب گرم باعث می شود منافذ پوست باز شود تا مو زیر پوست نروید. بعد از وکس، با آب گرم و لیف پاها را بشوئید.
مرطوب نگه داشتن پوست : بعد از بین بردن موهای زائد بسیار مهم است که پوست را مرطوب نگه دارید چون موهای زیر پوستی در پوست های خشک می روید.
کمپرس شیرگرم و نان بیات : شیر را گرم کنید خیلی داغ نکنید و یا نجوشانید و یک تکه نان بیات را داخل آن فرو کنید تا نرم شود بعد نان را روی آن قسمت از پوست که موهای زیر پوستی دارد بگذارید بماند تا نان کاملا خنک شود. این کار را تا 15 دقیقه چند بار انجام دهید. چک کنید اگر منفذهای زیرپوستی باز شده بودند با موچین موها را خارج کنید.
آسپرین :دو عدد قرص آسپرین را در کمی آب گرم نه داغ بگذارید تا له شوند بعد با کمی عسل مخلوط کنید و خمیری را که به دست می آید روی موی زیر پوستی بگذارید آسپرین کمک می کند موها زودتر خارج شوند.
پوشیدن لباس های گشاد : بعد از وکس یا شیو لباس های گشاد بپوشید چون لباس تنگ باعث رویش موهای زیر پوستی و زبری پوست می شود.
سرکه سیب : یک پنبه را در سرکه سیب فرو برید تا کاملا سرکه را جذب خودش بکند و روی موهای زیر پوستی بگذارید تا پوست سرکه را کاملا جذب کند برای اینکه نتیجه بگیرید روزی 2 بار این کار را انجام دهید.
مالیدن ژل آلوورا :خاصیت نرم کنندگی و آنتی اکسیدانی آلوورا باعث می شود که پوست نرم باشد و از رویش موهای زیر پوستی جلوگیری می کند و اجازه بدهید ژله آلوورا 30 دقیقه روی پوست بماند و بعد با آب سرد بشویید.
مالیدن خیار : آب خیار به عنوان یک ماده طبیعی و نرم کننده به شمار می آید و از رویش موهای زیر پوستی جلوگیری می کند. سعی کنید آب خیار را 2 یا 3 بار در روز به پا بمالید.
مالیدن جوش شیرین : خاصیت ضد التهابی و آنتی باکتریایی جوش شیرین برای جلوگیری از رویش موهای زیر پوستی مناسب است.
1 قاشق چایخوری جوش شیرین با 2 قاشق آب ترکیب کنید و روی پوست بمالید.
جوش شیرین برای اهداف سلامتی و خانگی به کار می رود ، فقط مقداری از آن را در لباس شویی خود برای ملحفه سفید، تمیز و درخشان بریزید. شما می توانید جوش شیرین و سرکه را بریزید تا انسدادها را پاک کند.
هم چنین می توانید از جوش شیرین در بسیاری از دستورالعمل های غذایی استفاده کنید، چون برای هضم ایمن است.مسواک زدن با جوش شیرین نه تنها دندان ها را فوق العاده تمیز می کند، بلکه می تواند به سفید کردن طبیعی دندان هایتان کمک کند.
جوش شیرین چیست؟
جوش شیرین به عنوان سدیم بیکربنات مشهور است ، این پودر مانند یک ساینده عمل می کند که برای تمیز کردن سطوح، به ویژه دندان مناسب است. هم چنین به مواد شیمیایی ویژه ای مثل لیمو و سرکه واکنش می دهد تا یک عمل کف آلود ایجاد کند.
جوش شیرین می تواند برای هر چیزی از مسواک زدن دندان ها و پاک کردن لکه های سطح تا تمیز کردن فاضلاب مسدود شده و یک سبد لباس های کثیف استفاده شود. بسیاری از مردم به سدیم بیکربنات برای "تمام محصولات" فکر می کنند چون می تواند در هر اتاق خانگی و برای اهداف مختلف مورد استفاده قرار گیرد.
چگونگی سفید کردن دندان با ترکیبات حاوی جوش شیرین
جوش شیرین برای مسواک زدن و سفید کردن دندان ها :
شما قطعاً می توانید از جوش شیرین استفاده کنید تا دندان های خود را مسواک بزنید ، چون اغلب محصولات مورد حمایت انجمن دندانپزشکان هم اکنون جوش شیرین را به عنوان یکی از ترکیبات خود دارند.
در حقیقت، اگر یک نگاه به خمیر دندانتان بیندازید، احتمال بسیار بالایی وجود دارد که سدیم بیکربنات داشته باشد. اما بسیاری از مردم می دانند که استفاده از جوش شیرین نه فقط ارزان تر است، بلکه بهتر عمل می کند چون خالص تراست.
همانطور که در بخش سلامت نمناک گفته ایم چند روش وجود دارد که می توانید از جوش شیرین برای مسواک زدن و سفید کردن دندان هایتان استفاده کنید:
دستورالعمل تهیه خمیری از جوش شیرین
رایج ترین دستورالعمل شامل تهیه خمیری از جوش شیرین و کمی آب است.این خمیر را روی مسواک خود قرار دهید و دندان هایتان را به مدت دو دقیقه دو بار در روز مسواک بزنید.
نسبت های مساوی جوش شیرین و آب را باهم مخلوط کنید.در یک فنجان کوچک, نصف قاشق چای خوری از جوش شیرین (3 گرم) را با آب کافی مخلوط کنید تا 1/4 یا نصف قاشق چای خوری آب تا خمیر تشکیل شود.
برای اضافه کردن کمی طعم، برخی دوست دارند که روغن نعناع را با جوش شیرین و آب ترکیب کنند.جوش شیرین به تنهایی طعم ملایم و تلخی دارد، بنابراین ممکن است متوجه شوید که روغن نعناع به شما کمک می کند تا این تجربه را لذت بخش تر کنید.
از خمیری که با جوش شیرین و لیمو, توت فرنگی و یا هر آب میوه دیگری درست می شود اجتناب کنید چراکه آب میوه ها اسیدی هستند و می توانند مینای دندان شما را از بین ببرند.
دندان ها را با خمیر جوش شیرین برای چند دقیقه مسواک بزنید. یک برس زبر را در خمیر فرو ببرید و به آرامی دندان ها را با حرکات دایره ای تمیز کنید. مطمئن شوید که ضربه سختی را به مسواک زدن نزنید.
سفید کردن دندان ها با ترکیب جوش شیرین و آب اکسیژنه
اگر سعی دارید با جوش شیرین مسواک بزنید، ممکن است تعجب کنید که آیا این کار نیز به سفید کردن دندان ها کمک می کند یا خیر.اکثر محصولات سفید کننده در بازار از سدیم بیکربنات و آب اکسیژنه استفاده می کنند هم چنین هر دو این مواد به حذف لکه های سطح و عمیق تر درون دندان ها کمک می کنند.
جوش شیرین یک ساینده است, بنابراین قرار است از شر هر گونه لکه سطحی بر روی دندان خلاص شود و آب اکسیژنه برای سفید کردن دندان ها از داخل و در عمق بیشتری عمل می کند.
شما می توانید با آب اکسیژنه, سدیم بیکربنات را ترکیب کنید تا خمیر دندانی را شکل دهید که برای مسواک زدن دندان هایتان از آن استفاده می کنید. با این حال, به خاطر داشته باشید که ترکیب آب اکسیژنه و جوش شیرین ممکن است باعث ایجاد دندان ها و لثه های حساس شود, بنابراین از اثرات جانبی آن آگاه باشید و اگر قادر به رسیدگی به حساسیت نیستید از آن ها استفاده نکنید.
برای سفید کردن دندان ها 75 گرم جوش شیرین را در آب نصف لیموترش حل کنید و هر روز صبح به مدت یک هفته، دندان هایتان را با این محلول به آرامی و با دقت مسواک بزنید اما نباید از این روش به مدت طولانی استفاده شود.
لیموترش به دلیل خاصیت اسیدی ، دندان های زرد و لکه داررا سفید می کند. این ماده طبیعی برای کاهش جرم دندان و خوشبو کردن دهان نیز مفید است. جوش شیرین نیز به کمک دانه های ریز خود کمک می کند که لکه های کدر کننده دندان ها از بین برود.
مرواریدی شدن دندان هایتان با ترکیب خاک رس و جوش شیرین
ابتدا مسواک را به مقداری خاک رس سبز وجوش شیرین آغشته کنید.
یک قطره عصاره ی روغنی (افشره ی خوراکی) لیموترش یا نارنگی روی مسواک بچکانید.
به آرامی با این ترکیب دندان ها را مسواک بزنید و سپس بشویید.
در آخر از جوشانده نعنا به عنوان دهانشویه استفاده کنید.
از این ترکیب یک تا دو مرتبه در هفته استفاده کنید و از سفیدی دندان هایتان لذت ببرید.
فواید و معایب استفاده از جوش شیرین برای دندان ها:
مسواک زدن با جوش شیرین هم مزایا و هم معایبی دارد . مسواک زدن با جوش شیرین مفید است، اما ممکن است درک نکنید که استفاده از این روش نیز منفی هم است. لیست ارائه شده در ادامه بخش سلامت دهان و دندان نمناک مزایا و معایب مسواک زدن با جوش شیرین را آورده:
به طور موثر دندان ها را تمیز و پلاک را پاک می کند.
برای مینای دندان، زبر است و ممکن است در طول زمان آن را نازک کند.
به طور موثر دندان ها را سفید می کند.
عاری از فلوراید (دندان نسبت به کرم خوردگی آسیب پذیر است) طبیعی است.
ممکن است که خراب شود، زیرا در یک کاسه مخلوط شده است و درون تیوپ نیست.
عاری از رنگ ، طعم دهنده ها یا سایر مواد شیمیایی مضر است
مزه اش به تنهایی می تواند نامطبوع و تلخ باشد.
وقتی عجله دارید همیشه گزینه مناسبی نیست.
هشدارها و اثرات جانبی مسواک زدن با جوش شیرین:
درحالی که فواید زیادی برای مسواک زدن دندان ها با جوش شیرین وجود دارد, اما جنبه های منفی و جانبی زیادی نیز وجود دارد
اگر دندان های حساس دارید, ممکن است متوجه شوید که این مخلوط دندان شما را حتی حساس تر می کند.
اگر جوش شیرین را با هر چیزی مثل آب اکسیژنه و لیمو ترکیب کنید, بدتر هم می شود.
در طول زمان, مخلوط بیکربنات سدیم با آب می تواند مینا را بشکند، زیرا یک عامل ساینده است که با خراش دادن دندان ها با ذرات ریز پودر مانند کار می کند.
مسواک زدن دندان هایتان با جوش شیرین می تواند راه ارزان و طبیعی برای مراقبت از دندان ها باشد .با این حال, مهم است که مراقب دندان خود باشید در حالیکه برای بررسی علائم فرسایش مینای دندان مورد استفاده قرار می گیرد.علائم خوردگی مینا را می توان با بررسی دندان ها با یک چراغ قوه مشاهده کرد ، اگر دندان شفاف به نظر برسد, می تواند نشانه ای از فرسودگی مینا باشد.
هنگام ترکیب بیکربنات سدیم با پراکسید هیدروژن برای ایجاد یک خمیر سفید کننده, از آن فقط برای مدت کوتاهی استفاده کنید, مثلا یک یا دو هفته.
استفاده مداوم از هر دو نوع بیکربنات سدیم و پراکسید هیدروژن, به ویژه با فرمول های غلیظ, می تواند روکش دندان ها را کاهش داده و به مسائل حساسیت بزرگی برای دندان ها و صمغ ها منجر شود.
آیا سفید کردن دندان با جوش شیرین کار درستیست؟
طریقه مسواک زدن با جوش شیرین :
قبل از مسواک زدن با جوش شیرین, با دندان پزشک خود چک کنید، تا ببینید آیا دندان های شما به اندازه کافی برای این روش سالم هستند یا خیر زیرا ممکن است دندان شما به سایش حساس باشد و جوش شیرین بتواند منجر به پوسیدگی برگشت ناپذیر دندان ها منجر شود.
از نوک انگشتان خود برای آرام مالیدن خمیر روی دندان ها استفاده بکنید. در دایره های نرمی بمالید و از نیروی زیادی استفاده نکنید.اگر شما ساییدگی لثه دارید, از مسواک زدن بر پایه دندان ها و اطراف خط لثه خود با جوش شیرین اجتناب کنید.ماده ای که دندان ها را زیر پوشش می دهد، نرم تر از مینای است و مستعد آسیب است.
هنگام مسواک زدن, دهان خود را بشویید.بعد از 2 دقیقه مسواک زدن, جوش شیرین را بیرون بریزید و بعد از مسواک با جوش شیرین هم فوری دهانتان را آبکشی کنیدو دهان خود را با آب و یا دهان شویه بشویید.مسواک خود را به خوبی آبکشی کنید. اگر واقعاً باید باقیمانده را پس از استفاده از خمیر دندان معمولی شست وشو دهید, تا حد امکان آب کمی مصرف کنید.
این کار را برای 2 هفته و یک روز در میان تکرار کنید.در بیشتر موارد، دندان های خود را به مدت 1 تا 2 هفته یک روز در میان بشویید.سپس یک یا دو بار در هفته آن را انجام دهید.از آنجا که ساینده است، استفاده از جوش شیرین زیاد ممکن است به دندان های شما آسیب برساند.
به خاطر داشته باشید که مسواک زدن دندان هایتان با جوش شیرین نباید جایگزین مسواک زدن دندان هایتان با خمیر دندان معمولی شود.مسواک زدن دو بار در روز با یک خمیر دندان, نخ دندان کشیدن, و چک آپ منظم دندان پزشکی بهترین راه برای سالم نگه داشتن دندان هایتان هستند.
مسواک زدن دندان ها با ترکیبی از جوش شیرین و خمیردندان
دندان ها را با ترکیبی از جوش شیرین و خمیر دندان مسواک بزنید.خمیر دندان معمولی خود را روی مسواک تان فشار دهید, سپس مقدار کمی جوش شیرین را روی آن بریزید.دندان ها را به طور معمول مسواک بزنید.
سپس تف کنید و اگر می خواهید باقیمانده آن را بشویید، آب را کمی در دهان خود تکان دهید.همچنین می توانید خمیر دندانی بخرید که حاوی جوش شیرین است.اگر دندان حساس یا خرابی دارید, از استفاده از خمیر دندان که حاوی جوش شیرین هستند یا به عنوان محصولات سفید کننده علامت گذاری شده اند, خودداری کنید.
روش های جایگزین:
دقت کنید که از آب اکسیژنه با غلظت 3 % یا کم تر استفاده کنید.با پراکسید هیدروژن و جوش شیرین هفته ای یک بار حداکثر مسواک بزنید.
اگر احساس سوزش در دندان هایتان می کنید، مسواک زدن و آبکشی دهانتان با آب سرد را متوقف کنید.اگر دچار پس رفتگی یا حساسیت لثه شدید، از این روش استفاده نکنید ، چون پراکسید هیدروژن می تواند موجب سوزش و صدمه به ریشه های نمایان شود.
نکته ایمنی:
پس از استفاده از آب اکسیژنه, دهان خود را کاملاً بشویید زیرا حتی محلول های رقیق هم می توانند باعث تهوع و استفراغ در صورت بلع شوند.علاوه بر این چنانچه بخش سلامت دهان و دندان نمناک اشاره کرده است هر گونه باقیمانده می تواند دندان های شما را سفید کند و منجر به سفید کردن نامتعادل شود.
بهترین روش برای سفید کردن دندان با جوش شیرین
ترکیب جوش شیرین و آب غرغره کنید.
1 قاشق چای خوری جوش شیرین (6 گرم) را با یک لیوان آب ترکیب کنید, سپس مخلوط را خوب هم بزنید.جرعه ای بنوشید و بعد تف کنید.
این مراحل را تا زمانی که تمام لیوان را تمام کنید, تکرار کنید.آبکشی جوش شیرین باعث فرسایش دندانهای شما نخواهد شد, بنابراین روزانه این کار را انجام دهید.
جوش شیرین اسید را خنثی می کند, بنابراین به مبارزه با پوسیدگی دندان ناشی از غذاهای اسیدی و نوشیدنی کمک می کند.هم چنین می تواند به مبارزه با باکتری هایی که باعث پوسیدگی و ایجاد یک لایه محافظ روی دندان ها می شوند, کمک کند.
دقت کنید:
اگر از این روش برای کمک به سفید کردن دندان هایتان استفاده می کنید, باید از اثرات جانبی احتمالی آگاه باشید.
با استفاده مداوم می توانید به مینای دندان تان آسیب وارد کنید.
علاوه بر این, جوش شیرین حاوی فلوراید است که به تقویت دندان ها و جلوگیری از حفره های دندانی کمک می کند, بنابراین باید از خمیر دندان منظم استفاده کنید.
اگر بسته به چسب یا استفاده از نگهدارنده دائمی دارید, با جوش شیرین مسواک نزنید.این کار چسب را نرم خواهد کرد.
** هشدار جدی :اگر دندان های ضعیفی دارید هرگز بدون مشورت با دندان پزشک مجرب از جوش شیرین برای سفید کردن دندان هایتان استفاده نکنید.**
از شکل بینی خود راضی نیستید؟ آیا می خواهید بینی خود را کوتاه کنید؟ در این بخش از تازه های سلامت نمناک با احترام به درخواست شما کاربران برخی از روش های آسان و طبیعی برای کوچک کردن بینی شما وجود دارد. چگونه بینی خود را کوچکتر کنیم؟ این تمرینات ساده و دستور العمل های طبیعی است ،که شما می توانید به راحتی در خانه انجام دهید در حال حاضر نیاز نیست به شکل زشت بینی خود فکر کنید ، شما می توانید آن را به طوری که می خواهید تصور کنید این مقاله در مورد چگونگی کاهش اندازه بینی به طور طبیعی مطالبی را در اختیار شما قرار می دهد.
چگونه می توان بینی خود را با نکات ساده در یک شب، کوتاه نمود ؟
شکل دادن بینی شما:
همه ما اندازه های مختلف و شکل های متفاوت از بینی را داریم، بعضی از مردم از شکل بینی خود راضی نیستند و می خواهند آن را کوچکتر و نازک تر کنندبرای رسیدن به این هدف، لازم نیست که جراحی زیبایی داشته باشید، گزینه های ساده و آسان وجود دارد که به شما چهره ی تازه می دهد.
چگونه بینی خود را کوچکتر کنیم؟
برخی از تمرین های طبیعی وجود دارد که باعث می شود بینی شما کوچکتر شود شما همچنین می توانید آرایش را با استفاده از یک روش ساده انجام دهید ،تا بینی خود را کوچک کنید. همراه با ورزش و آرایش، برخی از دستور العمل های طبیعی است، که کمک می کند تا بینی خود را کوچک تر و نازک تر به معرض دید دربیاورید ؛ بینی تیز و کوچک ،نماد زیبایی است، شما می توانید شکل بینی را با روش های ساده و آسان تغییر دهید.
چگونه می توان بینی خود را با ورزش کردن کوچک کرد ؟
چگونگی کاهش اندازه بینی با ورزش :
در اینجا برخی از تمرینات ساده که بینی شما را کوچکتر میکند ، برای شما شرح می دهیم این تمرینات ساده را میتوانید در زمان های کوتاهی انجام دهید .
کوتاه شدن بینی:
با گذشت زمان، بدن انسان شروع به ضعیف شدن میکند . به همان شیوه با سن، شکل بینی نیز به علت ضعف استخوان ها و غضروف بینی تغییر می کنداین تمرین ساده، استخوان ها و غضروف های بینی را قوی نگه می دارد.
انگشت اشاره را روی نوک بینی قرار دهید، آن را به آرامی فشار دهید. با نگه داشتن انگشت روی بینی، فشار را به سمت پایین متمایل کنید ، هر وقت که زمان داشتید می توانید این تمرین را هر روز در هر کجا انجام دهید.
کوچک کردن و تغییر شکل بینی:
این تمرین ساده بسیار مفید خواهد بود هر دو طرف بینی را با انگشت اشاره فشار دهید. با نیروی زیاد ، هوا را به بیرون بدمید .شما می توانید این حرکت را برای هر دو سوراخ بینی خود انجام دهید ؛ این کار را 10-15 بار تکرار کنید. این یک تمرین، ساده است که شما را قادر می سازد دقیقا همانطور که می خواهید بینی خود را شکل دهید.
تکان دادن بینی:
برای کوچک کردن بینی، روش های دیگری نیز وجود دارد این کار جهت ساخت عظلات بینی شما مفید خواهد بود. صورت خود را ثابت نگه داشته و بینی خود را بچرخانید. شما می توانید این تمرین را در هر زمان از روز انجام دهید اما برای رسیدن به نتایج بهتر، به طور منظم باید این کار را انجام دهید.
صاف کردن بینی:
این یک تمرین ساده برای داشتن بینی باشکل مناسب است ، برای این کار لبخند بزنید و بینی خود را با کمک انگشتان خود بکشید. این کار به ساخت عضلات در دو طرف بینی شما کمک خواهد کرد. برای داشتن نتایج بهتر، 20 بار در روز و برای چند ماه این کار راتکرار کنید.
ماساژ بینی:
این یک راه ایده آل برای کوچک کردن بینی است برخی از مزایای دیگر نیز وجود دارد، که می تواند سردرد را نیز درمان کند. بینی خود را از قسمت پل وسطی به طرفین ماساژ دهید و مراقب باشید که حتما انگشتان خود را بصورت دایره ای برروی بینی خود حرکت دهید ؛ با 5-7 بار تکرار در روز و در زمان بسیار کوتاه، شما نتایج را دریافت خواهید کرد.
ازبین بردن خط لبخند:
با گذشت سن ، خط و چین و چروک هایی در صورت و اطراف بینی ظاهر میشود، که یکی از آنها خط لبخند است این، یک تمرین ساده برای کاهش میزان خط لبخند بشمار میرود. هوا را به داخل بینی هدایت کرده و برای چند ثانیه نگه دارید، به طوری که در بینی خود حجم هوا را کاملا حس کنید . این کار را حداقل یک بار در روز برای داشتن نتایج بهتر، انجام دهید.
تنفس عمیق:
تنفس عمیق نیز ،یکی دیگر از ورزش های ساده است که کمک می کند تا بینی خود را کوچک تر کنید این تمرین ساده را هرروز انجام دهید. یکی از حفره های بینی خود را بسته و با حفره ی دیگر نفس بکشید ؛ پس از هر تنفس عمیق ، نفس خود را برای 3 ثانیه نگه دارید، در معرض عمق قرار گرفتن در هوا، سه ثانیه نگه داشتن هوا. حال برای حفره ی دیگر نیز این کار را تکرار کنید. این تمرین را سه بار در روز در پکیج های 10 تایی انجام دهید.
چگونه می توان بینی خود را با آرایش کردن کوچک نشان داد ؟
شما میخواهید به یک مهمانی بروید و میخواهید زیبا به نظر برسید ، اما از ظاهر بینی خود راضی نیستید ، با یک روش ساده در آرایش کردن میتوانید کاری کنید که بینی شما کوچکتر به نظر برسد. از روشن کننده هایی استفاده کنید که از رنگ پوست شما روشن تر هستند به همین ترتیب از رنگ تیره تر برای سایه انداختن.
مواد آرایشی را روی دو طرف بینی قرار دهید و آن را خوب مخلوط کنید به همین ترتیب، روشن کننده ها را بر روی نوک بینی اعمال کنید و آن را به خوبی ترکیب کنید این، باعث می شود بینی شما فورا کوچکتر به نظر برسد.
نسخه های خانگی جالب برای کوچک کردن بینی در خانه
چگونه می توان بینی خود را با یک دستور العمل طبیعی ساده کوچک کرد؟
برخی از درمان های طبیعی وجود دارد که می تواند بینی شما را یک شبه کوچکتر کند ، در ادامه این بخش از نمناک برخی از دستور العمل های خانگی آسان برای داشتن بینی کوچکتر در خانه را به شما ارائه میکنیم :
زنجبیل:
یک لایه چسبنده از پودر زنجبیل و آب درست کنید، آن را روی ناحیه ای که میخواهید کوچک شود قرار دهید و پس از 15 دقیقه بشویید.
این کار برای برخی از افراد که ممکن است دچار سوزش زیاد شوند توصیه نمیشود.
این دستورالعمل باورنکردنی را حتما به کار ببندید.
یخ:چگونه با یخ بینی خود را کوچک کنیم ؟
یخ یکی از ساده ترین دستورالعمل هاست تا بینی شما کوچکتر شود.
یک مکعب یخ را در یک پارچه تمیز قرار دهید و برروی بینی خود قرار دهید.
هر روز این کار را به مدت چند دقیقه انجام دهید تا بینی کمتر پف کرده و به دلیل یخ و سرما کوچک می شود.
هشدار :هرگز و به هیچ وجه اگر دچار مشکلات سینوسی و دیگر مشکلات عفونی در هر قسمت از صورت خود هستید این روش را انجام ندهید . از طرفی این روش نباید به مدت طولانی انجام شود و در صورت مشاهده هر نوع ناراحتی باید انجام آن را متوقف کنید چراکه در صورت استفاده نامناسب و نابجای این روش ، عوارض جدی متوجه شما خواهد شد .
طرز تهیه این نسخه طبیعی کوچک کننده بینی ساده است، نسخه ای که تاثیر آن عالی است ، کافیست یک قاشق چایخوری خمیر دندان، یک قاشق چایخوری زنجبیل تازه و یک قاشق غذاخوری سرکهسیب را با هم مخلوط مخلوط کنید و ترکیب بدست آمده را به مدت 30 دقیقه بر روی بینی خود قرار دهید فراموش نکنید که پیش از استفاده از محلول، بینی را با آب و صابون شسته و خشک کنید. بعد از گذشت مدت تعیین شده یعنی 30 دقیقه ترکیب روی بینی را توسط آب گرم از روی بینی خود پاک کنید و چنانچه احساس خشکی پوست در این قسمت از صورت خود کردید آن را با نرم کننده های طبیعی مرطوب کنید. اگر روزانه از این محلول استفاده کنید می توانید در عرض کمتر از ده روز تفاوت را در شکل ظاهری بینی خود احساس کنید.
افرادی که در حین استفاده از آن متوجه سوزش یا قرمزی در بینی خود می شوند بایستی میزان زنجبیل را در ترکیب کم کنند.
خط پایان:
اگر شما از شکل بینی خود راضی نیستید، لازم نیست نگران باشید ، گام های ساده و آسان وجود دارد ،که زمان زیادی را برای انجام دادن آن در خانه صرف خواهید کرد که باعث می شود بینی شما کوچکتر شود شما می توانید بینی خود را با برخی از تمرینات ساده و درمان های طبیعی کوچکتر کنید. شاید ساده ترین کاری که می توانید انجام دهید، این است که از پارچه های تمیز و قالب های یخ استفاده کنید و آن را روی بینی قرار دهید، تا بینی شما کوچکتر شود. از سوی دیگر، آرایش، یک راه ایده آل برای داشتن یه ظاهر کوچکتر از بینی شما بشمار میرود.
درمان فوریکبد چرببا روش های طبیعی و استفاده از میوه ها مزایایی نسبت به مصرف داروها دارد که اصلی ترین آنها تقوی سیستم ایمنی بدن و افزایش مقاومت در برابر بیماری هاست. از آنجا کهبیماری کبدچرب از جمله بیماری های خاموش و بی نشانه است، پیشگیری از ابتلا به آن از جمله اولویت ها قرار می گیرد.
زیرا این بیماری معمولا زمانی خود را نمایان می کند که ذرات چربی بخش زیادی از سلول های کبدی را به خود درگیر کرده اند. کبد چرب پس از درگیر کردن کبد با علائمی مانند ضعف، خستگی و احساس سنگینی و فشار در ناحیه فوقانی و راست شکم بروز می کند؛ در ادامه این بخش از سلامت نمناک به معرفی چند میوه که برای پاکسازی و رفع مشکل کبد چرب بسیار مفید هستند خواهیم پرداخت.
لیمو یکی از بهترین و پرطرفدارترین میوه های فصل تابستان و زمستان است اما نوع ترش ان برای درمان کبد چرب بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. نوشیدن یک لیوان آب که در آن عصاره یک لیموترش تازه وجود دارد در آغاز روز می تواند بهترین دارو برای پیشگیری از ابتلا به کبد چرب باشد.
از آنجا که لیمو سرشار از ویتامین C است و به عنوان یک آنتی اکسیدان می تواند نقش موثری در هضم و جذب مواد مفید در بدن داشته باشد، قابلیت زیادی در پیشگیری و درمان کبد چرب دارد.
با اضافه کردن آب یک لیمو به یک پارچ آب، در خانه آب لیمو درست کنید حتی می توانید لیموی خرد شده نیز به آن، اضافه نمایید. به طور منظم از این آبمیوه بنوشیددر صورت دلخواه، می توانید مقداری عسل نیز به آن اضافه کنید.
لبو را حلقه حلقه کنید خشک کنید روی بخاری یا شوفاژ بعد پودرش کنید مثل زعفران دم کنید برای رنگ غذا یا دسر.آب لبو را درقالب یخ بریزید هر وقت لازم داشتید یک حبه را از فریزر دراورید برای تزیین پلو، رنگ دسر،رنگ فرنی، حتی رنگ مربا به، اگر رنگ نداشت زیرا آب لبو بهترین درمان کم خونی است.
آب لبو یکی از راه های طبیعیه درمان پوکی استخوان است. خوردن یک لیوان آب لبو در صبح و شب در درمان فشار خون بالا موثر است. یکی از راه های درمان کبد چرب نوشیدن آب لبو است.خوردن آب لبو از ابتلا به فراموشی و آلزایمر در سنین بالا جلوگیری می کند. آب لبو در درمان سرطان خون،موثر است.
نقش توت ها در درمان سریع کبد چرب:
توت ها این میوه های خوشمزه که انواع مختلفی دارند یکی از منابع غنی آنتی اکسیدان به شمار می روند. این نوع میوه ها غنی از آنتی اکسیدان است و کبد را ترمیم می کند. برای دفع چربی از سلول های کبد، از انواع توت ها استفاده کنید.
انگور برای درمان فوری کبد چرب:
یک لیوان آب تازه انگور بنوشید و یا از خوردن یک خوشه انگور کامل همراه با صبحانه لذت ببرید.
نکته:اگر تحت درمان هستید، قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت کنید، زیرا ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد.
درمان فوق العاده سریع کبد چرب با سیر:
سیر ،برای پاکسازی کبد عالی است. سیر به فعالسازی آنزیم هایی که کبد را از سموم پاک می کنند، کمک می کند. همچنین دارای دو ترکیب طبیعی به نام های آلیسین و سلنیوم است ،که به فرآیند پاکسازی کبد کمک می کنند و از کبد در برابر آسیب سموم محافظت می کنندر علاوه بر آن، سیر میزان کلسترول و تری گلیسرید را کاهش می دهد، که مانند بار سنگینی برای کبد هستند و مانع از عملکرد درست کبد می شوند. برای ارتقا دادن سلامت کبد، از سیر تازه به جای سیر فرآینده شده، چرخ شده و یا پودر سیر استفاده کنید.
هر روز، 2 تا 3 حبه سیر تازه بخورید و در پخت غذا نیز از آن استفاده کنید حتی می توانید بعد از مشورت با پزشک، از مکمل های سیر نیز استفاده کنید.
چغندر برای درمان کردن کبد چرب خیلی سریع:
چغندر نیز، یک غذای مفید دیگر برای پاکسازی و بهبود عملکرد کبد است؛ به دلیل اینکه سرشار از فلانوئید گیاهی و بتا کاروتن است، باعث می شود که عملکرد کلی کبد تحریک شود و بهبود یابد. به اضافه اینکه، چغندر، تصفیه کننده طبیعی خون نیز است، به راحتی از چغندر تازه یا آب چغندر در رژیم غذایی روزانه خود استفاده کنید.
با استفاده از 1 فنجان چغندر خرد شده یا رنده شده، 2 قاشق غذاخوری روغن زیتون و آب نصف یک لیمو ، یک سالاد قوی برای پاکسازی کبد تهیه کنید همه مواد را مخلوط کنید و به مدت یک هفته هر روز، هر دو ساعت، دو قاشق از این سالاد بخورید.
آووکادو، حاوی مواد شیمیایی موثری است که می تواند آسیب کبدی را کاهش دهد، این میوه سرشار از گلوتاتیون، ترکیبی که کبد برای پاکسازی سموم مضر به آن نیاز دارد، است. برای چند ماه، هر هفته 1 یا 2 آووکادو بخورید، تا به رفع آسیب های کبدی کمک کنید.
یک سیب در روز، راز سلامت کبد است. سیب سرشار از پکتین، یک فیبر محلول است و می تواند سموم سیستم گوارش و کلسترول خون را کاهش دهد و هم چنین از کار زیاد کبد جلوگیری می کند.
درمان و رفع سریع بیماری کبد چرب با گردو:
هرروز یک مشت گردو را به عنوان اسنک، بجوید هم چنین می توانید گردو را روی سالاد، غذاهای جانبی، سوپ و یا هر چیز پختنی بریزید.
بروکلی برای درمان بیماری کبد چرب:
فیبر بالای موجود در بروکلی باعث بهبود گوارش نیز می شود علاوه برآن، بروکلی حاوی ویتامین های محلول و چرب مانند ویتامین E است، که یک آنتی اکسیدان مهم برای عملکرد کبد می باشد. سه بار در هفته، یک فنجان بروکلی بخورید تا کبدتان سالم بماند.
علاوه بر اینها میوه هایی همچون کران بری، تمشک و توت فرنگی، کیوی، هلو و ریواس هم برای کبد چرب مفید هستند.
آیا آبمیوه هم همان خواص میوه را برای درمان کبد چرب دارد؟
متاسفانه، آب میوه ها تمام خواص و فواید میوه کامل را ندارند، برخی پا را فراتر نهاده و می گویند آن ها به ناسالمی آب میوه های آماده در فروشگاه ها هستند، ولی نظر من اینگونه نیست ولی حقیقت این است که بیشتر فوایدی که با خوردن میوه کامل به دست می آید، در آب میوه ناپدید می شود. پالپ _ قسمتی از میوه که کل فیبر میوه در آن ذخیره می شود_ دیگر بخشی از این معامله نیست و به جای آن نوشیدنی سرشار از شکر می نوشید، که سالم نیز نیست.
اگر واقعا به دنبال تنوع هستید، یک اسموتی خوشمزه بخورید به دلیل اینکه پالپ موجود در میوه حفظ می شود، اسموتی سالم و مفید است و مانند این است که خود میوه را می خورید.
شپش (پدیکلوزیس)
از حشره های خون خوار می توان شپش را نام برد.این حشره كوچك و بدون بال است كه فرد در هر سن و جنسي و با هر سطح اجتماعي و اقتصادي ممکن است به آن مبتلا شود و حتی در دوران قبل از تاریخ نیز افراد به شپش مبتلا می شده اند!
از شپشها به عنوان یک معضل بزرگ برای بشر از گذشته‌های دور یاد می شود. شپشها به خصوص شپش‌های سر در موهای افراد و نزدیك به جمجمه زندگی می‌كنند. منطقه تی که شامل گردن تا قسمت بالای سر و شقیقه‌ها می باشد بهترین محل‌ها برای زندگی شپشها است. شپشها تنها از خون انسان تغذیه می کنند. شپش بالغ برای تخم ریزی و تکثیر باید روزی دو بار از خون انسان تغذیه کند.
شپش‌های سر بدون بال هستند توانایی پرواز ندارند و نمی‌توانند بپرند. طول آن 3-2 میلیمتر می باشد و از رنگ صورتی نیمه‌شفاف تا سیاه‌رنگ تنوع رنگ دارد. شپش‌های سر دارای سه جفت پا هستند كه این پاها از ناخن‌های خاصی برای خزیدن و حركت در امتداد موها تشکیل شده است. اصولا شپشها در موهای خشك بسیار سریعتر می کنند. افراد مشکوک به ابتلای شپش اگر عدم از شانه مخصوصی که برای تشخیص شپش است استفاده نکنند، می توان گفت دیدن شپشها تقریبا غیرممكن است.
از مهم‌ترين محل‌هاي بروز اين بيماري مدارس ومهدهای کودک مي‌باشند. علاوه بر ايجاد مشكلات رواني براي دانش آموزان و خانواده آنها آلودگي به شپش مي‌تواندباعث ایجاد اختلالات جسمي و بيماري‌هاي ثانويه ای شود که از طريق شپش منتقل می شوند.
احتمال ابتلا به شپش در تمامی افراد فارغ از رنگ پوست، رنگ مو و مذهب وجود دارد. همه افرادی که سرشان مو دارد و پوست سرشان هم می تواند منبع تامین خون برای شپش باشد، كاندیدی مناسب برای انتقال شپشها هستند. تمام سر و یا موها عامل انتقال و سرایت شپشها می باشد. بیشتر كودكان دارای سن 3 تا 12 سال مورد حمله شپش قرار می‌گیرند. جالب است بدانیم شپش‌های سر انسان نمی توانند در موهای حیوانات خانگی ادامه زندگی دهند.
هر شپش بالغ ماده روزانه حداكثر هشت تخم می تواند بگذارد.بعد از جفت‌گیری توانایی تخم گذاری به 56 تخم در روز هم می‌رسد. اندازه تخم‌ها در حدود 8/0 در3/0 میلیمتر می باشدکه بیشتر شبیه به دانه‌های شن هستند. تخم ها با کمک ترشح شپش‌های ماده به رشته‌های مو متصل میشوند و بدین گونه تخم‌ها به موها "چسبیده"میشوند.
شپش ها معمولا در حدود چند سانتیمتری پوست سر تخم‌گذاری میکنند و بعد از گذشت 6 تا 8 روز آماده میشوند. شپش‌های متولد شده از تخم‌ها بعد از حدود سه هفته از زمان تخم‌گذاری خود قادر به تخم‌گذاری می باشند. شپشها حدود 6 هفته می توانند به زندگی خود ادامه دهند. هنگامی که زمان مرگ شپش ها فرا می رسد معمولا خودشان از موها می افتند.
رشك
به تخم شپش كه بيضي شكل هست و دارای رنگ سفيد می باشد و اندازه آن حدود ته سنجاق مي باشد رشک اطلاق می گردد.منبع تغذیه شپش خون انسان می باشد، بزاق شپش دارای مواد ضدانعقادی می باشد که جلوی لخته شدن خون را می گیرد وباعث ایجاد خارش شدیدی می شود،شپش تن علاوه برایجاد ناراحتی هایی که به علت گزش شپش ایجاد میشود ،انتقال دهنده بیماری تیفوس وتب ناشی از گزش شپش نیز می باشد.
انواع شپش
1. شپش سر
2. شپش تن یا بدن
3. شپش عانه
1. شپش سر
شپش های سر دارای رنگ سفيد خاكستري هستند و بدن آنها كشيده است. شپش و رشك آن در لابه‌لاي موها و بر روي پوست سر مخصوصا در نواحي پشت گوش و در شرايطی که آلودگي شديد باشد در تمام سر و حتي در محاسن فرد ديده مي‌شود.
رشک به محل خروج ساقه مو از فولیکول می‌چسبد و در صورتیکه شرايط برای زندگی مناسب باشد مانند وجود دمای 36- 22 درجه سانتي‌گراد در مدت 7 روز به لارو كه حشره ای بالغ ولي نارس مي‌باشد، تبدیل میشود. خون خواری لاروها پس از خروج از تخم آغاز می شود. لاروها پس از گذشت 2 هفته به شپش بالغ تبديل می شوند و بلافاصله جفت‌گيري می‌نمایند .شپش سر نسبت به شپش تن قدرت تحرك كمتري دارد،پس گاهی میتواند ساعت‌ها در يك محل ساکن بوده و خون‌خواري نمايد.
میزان آلودگی به شپش سر،درمدارس دخترانه به خصوص مدارس ابتدایی ومهد کودک ها بسیار زیاد بوده است،بنابراین باید در این مراکز کنترل بیشتری صورت گیرد.
2. شپش تن
این شپش مشابه شپش سر می باشد تنها تفاوت کوچکی که وجود دارد این است که که اندازه آن کوچکتر و دارای رنگ شفاف‌تری است. درز ها و چین های لباسهای زیر و نزدیک به بدن زیستگاه اصلی این حشره می‌باشد. تحرک آن نسبت به شپش سر زیادتر بوده و اگر آلودگی شـدیـد باشد تخـم ها به مـوهای ريز بـدن پسبیده باقی مـی‌مانند . اگر شــرایط محیطی منـاسب باشد مثلا دمای هوا 36-22 درجه سانتی‌گراد باشد پس از 7-5 روز تبدیل به لارو می شود و بعد از 14 روز به شپش بالغ تبدیل می‌گردند. اگر شپش تن به مدت 10 روز از بدن میزبان دور باشد دیگر قادر به زیستن نیست.
3. شپش عانه
شپش ناحیه تناسلی معمولا در محل‌های مرطوب بدن میماند و خاکستری رنگ است. این شپش بسیار کم تحرک و تنبل می باشد و هنگام خونخواری حتی بیش از یک روز به محل ثابتی چسبیده باقی می ماند. انتقال این شپش بیشتر از طریق تماس های جنسی می باشد و در کودکان و مدارس به نئرت دیده می شود.این شپش در مردان دارای شیوع، شدت و علائم بیشتری است. از عوامل اصلی شناسایی این شپش بروز نقاط آبی بر روی پوست در محل گزش می باشد.
راههای انتقال
1- تماس مستقیم افراد سالم با افراد آلوده به شپش.
2-استفاده کردن از وسایل شخصی فرد آلوده به شپش مثل لباسها ، کلاه، روسری ، برس، شانه، حوله ،ملحفه،پتوو....
تشخیص
قطعی ترین راه تشخيص شپش، مشاهده رشك یا تخم يا خود شپش در قسمت های مودار بـدن است. اگر فرد آلوده به شپش در هنگام شانه زدن موها با شانه ی مخصوص تشخیص شپش سر را روی یك حوله سفید خم كند، تشخیص شپشها بسیار آسانتر خواهد بود. بهتر است سر روی سینك دستشویی، وان حمام، حوله و یا چیزهای مشابه خم شود تا پس از مشاهده توسط آب شسته شود. جاهای تاریك و گرم محل مناسبی برای رشد شپش ها می‌باشد.
راههای پیشگیری
1. هر فردی با رعایت بهداشت می تواند شخصا از درگیری با شپش پیشگیری کند.
2. باید به طور مرتب و منظم استحمام کرد، و در روز به دفعات زیاد موهای سر را شانه کرد.
3. اگر آلودگی شدید باشد بهتر است لباس و ملحفه در آب جوش به مدت 30 دقیقه جوشانده شود و از اطو و خشک کن برای خشک کردن لباس ها استفاده شود.
4. از لوازم شخصی و لباس های افراد آلوده به هیچ عنوان نباید استفاده کرد.
5. پس از هر تعطیلات باید دانش آموزان پس از بازگشت به محیط آموزشی معاینه شوند .
6. دانش آمـوزان در زنگ‌هـای ورزش باید لباس های خود را بـه صورت جداگانه و در کیف‌های دستی جداگانه نگهداری کنند.
7. معاینه كليه افراد خانواده در صورتی که يكي از اعضاي آنها مبتلا شده باشد.
درمان الف) درمان شپش سر:
اصول بهداشت فردی به دقت رعایت شود.
لباس فرد آلوده به طور منظم و صحیح باید تعویض شود و همچنین بدن فرد مرتبا شسته شود .
استفاده کردن از شامپوي پرمترين.
روش استفاده از شامپوی پرمترین:
ابتـدا باید موهـا را بـا آب مـرطوب نمـود، سپس موها را با شامپـوی پرمترین کاملا آغشته کرد تا شامپو، به سر و سـاقه مـوها بـرسد ،پس از 10 دقیـقه باید سر را با آب فــراوان شست تا شامپو کاملا از بین برود. بهتر است بعد از یک هفته دوباره تکرار گردد تا نتیجه بهنری دریافت شود.
ب) درمان شپش تن:
لباسها باید مرتبا تعویض و با آب داغ شسته شود و پس از شستشو اطو كردن لباس ها توصیه می شود.
استفاده ازشامپوی پرمترین و درصورت در دسترس نبودن از لوسيون گامابنزين استفاده شود.
روش استفاده از پرمترین و لوسیون گامابنزن :
مرطوب کردن بدن با آب، سپس آغشته نمودن شامپو یا لوسیون مذکور به بدن و شستشو با آب فراوان پس از 10 دقیقه جهت نتیجه‌گیری بهتر، یک هفته بعد تکرار گردد.
راههای مبارزه
1- درمان صحیح و مناسب فردآلوده وسایرافرادخانواده که بهتر است پس ازمشاهده آلودگی دریکی ازاعضای خانواده سایر افراد نیزمعاینه شوند.
2- اطوکردن لباسها پس ازشستشو .
3- کلیه وسایل شخصی فردآلوده درآب جوش به مدت نیم ساعت جوشانده شود.
4- شستشوی منظم وسایل و پودرپاشی مانند پودرکوپکس طبق دستورالعمل شرکت سازنده برای وسایل خواب و باقی وسایلی که قابل شستشو نیستند. منبع:7sib.ir
تیفوس یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان است که تو سط شپش یا موش به انسان منتقل می شود نوع شپشی آن بیشتر در مناطق سرد که ممکن است مردم در شرایط غیر بهداشتی زندگی کنند و شپش هم فراوان باشد شایع است .
تیفوس شپشی در صورت بروز معمولا به صورت اپیدمی یا همه گیری دیده می شود . نوع منتقله توسط موش از نوع شپشی خفیف تر بوده و به صورت آندمیک دیده می شومد. این نوع از تیفوس بیشتر در مساکن انسانی که موش زیاد شایع است و بشتر در اواخر تا بستان و فصل پا ییز دیده می شود .
عامل بیماری
عامل عفونی این بیماری در تیفوس شپشی(همه گیر)، ریکتز یا پروازکی و در تیفوس موشی ، ریکتز یا تیفی است .ریکتزیاها باکتریهای کوچکی هستند که انگل اجباری درون سلولی میباشند. شکل ظاهری آنها بصورت میله ای یا کروی است.
دوره کمون : این دوره در هر دو نوع تیفوس بین ۱ تا ۲ هفته و معمولا ۱۲ روز است.
دروه واگیری :بیماری تیفوس بطور مستقیم از یک شخص به شخص دیگر قابل انتقال نیست.
مخزن بیماری :مخزن ریکتزیاها در تیفوس شپشی (همه گیر)انسان و در تیفوس نوع موشی جوندگان می باشند.حشره ناقل در تیفوس شپشی ،شپش و در تیفوس موشی ،کک می باشد.
تیفوس شپشی (همه گیر)
عفونت توسط شپش ( شپش بدن و شپش سر)آلوده از انسان به انسان منتقل می شود .
چرخه ی انتقال چنین است
انسان / شپش/ انسان/ شپش
شپش از راه خونخواری از یک انسان بیمار در مرحله ی تبدار آلوده می شود . میکروب در لایه سلول های دستگاه روده ای شپش تکثیر می بابد و در روز ۵-۳ در مدفوع شپش پیدا می شود .
راههای انتقال بیماری
انسان از راه گزش شپش آلوده نمی شود ، بلکه به یکی از راه های زیر آلوده می شود :
(۱) خراشیدن پوست و تلقیح مد فوع آلوده شپش به خود
(۲) کشتن شپش آلوده بر روی بدن
(۳) به احتمال استنشاق گرد و غبار یا مدفوع شپش آلوده .
شپش آلوده پس از ۱۴-۱۰ روز به علت آلودگی میمیرد ولی ممکن است قدرت حیات ریکتز یا در شپش مرده تا هفته ها حفظ شود. . در انسان میکرب می تواند بدون هیچگونه نشانه ای سالها به صورت عفونت پنهانی باقی بماند . بیماری می تواند بعد ها به شکل خفیف بروز کند . این نوع بازگشت تیفوس را به عنوان بیماری بریل – زینسر می شناسد و ممکن است توسط شپش به دیگران سرایت کند. در تیفوس شپشی بیماران در مرحله تب و احتما لا ۲ تا ۳ روز بعد از طبیعی شدن درجه حرارت بدن قادر به آلوده کردن شپش هستند . شپشها معمو لا۲-۶ روز بعد از خونخواری آلوده کننده هستند .
ب) تیفوس آندمیک یا موشی
یک بیمار ی مشترک انسان و جانوران است . مخزن عفونت موش است. در موش عفونت به شکل نا پیدا ، دراز مدت و غیر کشنده است . انتشار عفونت بین موشها به وسیله ی کک موش (x.Cheopis) و به احتمال کک موش است . هرگاه یک کک موش- و در درجه ی نخست x.Cheopis سرگردان بماند ، انسان راآلوده میکند و سبب انتقال عفونت به انسان می شود . و در عمل ، راه انتقال بیماری به انسان گزش کک موش نیست ،
علائم بالینی
علائم بالینی معمولا بصورت سردرد ، عرق ، تب و دردهای عمومی تظا هر می یا بد. در پنجمین یا ششمین روز بعد از بروز نشانه های بیماری دانه های قرمز رنگ اول در قسمت بالای شکم و سپس در تمام بدن غیر از صورت و کف دست و پا ظاهر می گردد . معمو لا آ ثار مسمو میت بسیار وا ضح بوده و بیماری بعد از ۲ هفته تب متوالی فرو کش کردن تب خاتمه می یابد. میزان کشندگی با افزا یش سن زیاد می شود و در صورت عدم درمان به ۱۰تا۴۰ درصد می رسد. علائم تیفوس کنه ای مشابه تیفوس شپشی و خفیفتر از آن و میزان کشندگی در این نوع برای تمام گرو ههای سنی حدود یک در صد است.
درمان آنتی بیو تیکها ی انتخابی جهت درمان تیفوس معمو لا دا کسی سیکلین یا تترا سیکلین همراه کلرا مفنیکل خوراکی می باشد.
پیشگیری و کنترل
۱- رعایت بهدا شت محیط و بهداشت فر دی ، بویژه استحمام و شستشوی مرتب لباسها
۲- سم پاشی اماکن و لباسهای آلوده با حشره کشهای منا سب و یا هما هنگی سطوح بالا تر
۳- گزارش تلفنی و فوری موارد مشکوک
۴- بعد از آنکه بیمار ، البسه و محل زندگی و تما سهای خا نوادگی عاری از شپش یا کنه شدند نیاز به جدا سازی بیمار نیست.
۵- تمام افرا دی که با بیمار تماس نزدیک دا شته اند باید به مدت ۲ هفته تحت نظارت قرار داده شوند.
تیفوس یک بیماری حاد تبدار ناشی از باکتری (ریکتزیا) منتقله از حشرات آلوده است. این بیماری دارای سرایت فرد به فرد نیست. این عفونت ممکن است پوست، دستگاه عصبی مرکزی، لوله گوارش و عضلات را درگیر سازد.
به طور کلی چند نوع تیفوس داریم .تیفوس اپیدمیک یا شپشی که عامل آن ریکتزیا پرووازکی می باشد و شایعترین نوع تیفوس است . تیفوس آندمیک یا تیفوس ککی یا تیفوس موشی که عامل آن ریکتزیا تیفی است .
عامل بیماری تیفوس اپیدمیک ریکتزیا پرووازکی (Rickettsia prowazekii) می‌باشد. در سیر این بیماری ریکتزیا توسط شپش همراه با خون خورده شده و وارد سلولهای اپی‌تلیال شپش میشود. در آنجا به سرعت رشد و تکثیر نموده و باعث پاره شدن سلولهای جدار معده شپش میشود. سپس ریکتزیا وارد حفره معده میشود و سرانجام به خاطر پاره شده سلولهای آن خون به داخل هموسل (حفره عمومی بدن)می شود. ریکتزیا همراه مدفوع شپش دفع میشود که مالیدن یا خاراندن این مدفوع روی زخم یا غشای مخاطی ضعیف (مانند ملتحمه چشم)و یا حتی استنشاق گرد مدفوع خشک شده باعث ابتلای انسان میشود. بنابراین انسان از طریق مدفوع یا شپش له شده به بیماری مبتلا میشود نه از طریق گزش شپش و انسان به عنوان مخزن بیماری تلقی میشود.
شپش آلوده پس از ۱۴-۱۰ روز به علت آلودگی میمیرد ولی ممکن است قدرت حیات ریکتزیا در شپش مرده تا هفته‌ها حفظ شود. در انسان میکرب می تواند بدون هیچگونه نشانه‌ای سالها به صورت عفونت پنهانی باقی بماند . بیماری می تواند بعدها به شکل خفیف بروز کند .
در تیفوس شپشی بیماران در مرحله تب و احتمالا ۲ تا ۳ روز بعد از طبیعی شدن درجه حرارت بدن قادر به آلوده کردن شپش هستند . شپشها معمولا ۲-۶ روز بعد از خونخواری آلوده کننده هستند .
علایم و درمان
علائم معمولا تب ، لرز ، درد عضلانی ، درد شکمی ، سرفه ، سردرد ، بثورات پوستی ( راشهای قرمز) بدون اسکار ، تهوع و استفراغ می باشد . درمان با آنتی بیوتیک هایی نظیر تتراسیکلین ، داکسی سیکلین یا کلرامفنیکل است . رعایت بهداشت فردی بسیار ضروری است .
شرح بیماری
تیفوس کنه ای یک بیماری حاد تبدار ناشی از یک باکتری منتقله از کنه‌های آلوده. این بیماری دارای سرایت فردبه‌فرد نیست. این عفونت ممکن است پوست، دستگاه عصبی مرکزی، لوله گوارش و عضلات را درگیر سازد. در همه سنین دیده میشود ولی در کودکان و بزرگسالان جوان شایعتر است.
علایم شایع
علایم زیر ۵-۲ روز پس از گزش کنه بروز میکند:
تب (اغلب تب بالا) همراه لرز
بثورات پوستی قرمز که از دست و پا شروع شده و به مچ دست و پا، ساق، تنه و شکم گسترش می‌یابند
سردرد
درد عضلانی و ضعف؛ سفتی پشت
تهوع و استفراغ
گیجی؛ اغما
علل
باکتری ریکتزیا که در بدن کنه زندگی میکند. انسان از طریق گزش کنه معمولاً در فصل بهار یا تابستان مبتلا میشود.
عوامل تشدید کننده بیماری
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری در محیط باز در مناطق آلوده به کن
تماس با سگ‌ها
عواقب موردانتظار
در این عفونت اگر درمان آنتی‌بیوتیکی در مراحل اولیه بیماری شروع شود قابل علاج است.
عوارض احتمالی
عفونت مغزی
تشنج
نارسایی کلیه
هپاتیت
تیفوس کنه‌ای در صورت عدم درمان اغلب کشنده است (در اثر پنومونی یا نارسایی قلب
درمان
بررسی‌های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش‌هایی نظیر شمارش سلولهای خون و آزمون‌های سرم‌شناسی) (بررسی سرم، مایع خون بدون سلولهای آن) و نمونه‌برداری پوست باشد. سابقه گزش کنه یا مسافرت به مناطق آلوده به کنه به تأیید تشخیص کمک میکند.
بیماران دارای بیماری خفیف ممکن است در منزل تحت مراقبت قرار گیرند؛ عفونتهای شدیدتر نیازمند بستری در بیمارستان است (ممکن است حمایت تنفسی با دستگاه تهویه مکانیکی، تزریق خون، تحت نظر گرفتن دقیق از نظر عوارض بیماری نظیر نارسایی کلیه لازم گردد.)
رعایت بهداشت دهانی مناسب مهم است.
داروها
آنتی‌بیوتیک‌هایی نظیر تتراسیکلین، دوکسی‌سیکلین یا کلرامفنیکل.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا برطرف شدن تب و سایر علایم در بستر استراحت نمایید.
رژیم غذایی
رژیم خاصی نیاز نیست. بیمار خیلی بدحال ممکن است نیازمند تغذیه وریدی باشد. در سایر بیماران رژیم غذایی به‌صورت وعده‌های متعدد کم‌حجم ممکن است لازم باشد.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم تیفوس کنه‌ای باشید.
اگر دچار علایم جدید و غیرقابل توجیه شده اید. داروهای تجویزی ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.
بیماری نقرس در نتیجه افزایش سطح اسید اوریک در خون ایجاد می شود. شیوع بیماری نقرس در زنان 9 برابر مردان است.درمان بیماری نقرس معمولا شامل استفاده از دارو میشود.
بيماري نقرس چيست؟
نقرس نوعی بیماری التهابی است که به علت تجمع و رسوب اسید اوریک در بافت های بدن و بخصوص در مفاصل ایجاد می شود. نقرس یک شکل دردناک آرتروز (ورم مفاصل) است که گاهی اوقات به این شرایط التهاب مفصل نقرسی نیز گفته می شود.
رایج ترین محل تشکیل نقرس در افراد در بخش کروی انگشت شست بزرگ پا است؛ با این وجود مفاصل پا، قوزک، زانو، دست ها و آرنج نیز می توانند تحت تاثیر این مشکل قرار گیرند. در هر حال وارد شدن آسیب به خاطر بیماری نقرس به بیش از یک یا دو مفصل بدن بطور همزمان شرایطی غیر عادی و نادر محسوب می شود.
بیماری نقرس چه کسانی را گرفتار می کند؟
شیوع بیماری نقرس در زنان 9 برابر مردان است. ابتلای مردان بیشتر بعد از دوره بلوغ بوده و بیشترین ابتلا در سنین بالاتر از 75 سال می باشد. در زنان حملات نقرس بیشتر بعد از یائسگی ایجاد می شود.
لازم به ذکر است که به دلیل جنبه های وراثتی نقرص، اگر والدین مبتلا به نقرس باشند، احتمال ابتلا به نقرس در فرزندان آنها 20 درصد خواهد بود.
علت و دلایل بیماری نقرس:
اگر والدین مبتلا به نقرس باشند، احتمال ابتلا به نقرس در فرزندان آنها 20 درصد خواهد بود
بیماری نقرس در نتیجه افزایش سطح اسید اوریک در خون ایجاد می شود. اسید اوریک بطور طبیعی در بدن انسان تولید می شود. در حالت عادی این ماده در خون حل نمی شود و کلیه ها آن را به عنوان بخشی از اجزای اوره از بدن دفع می کند.
دفع کمتر از حد لازم یا تولید بیش از حد اسید اوریک در بدن می تواند باعث شود سطح این ماده در خون انسان افزایش پیدا کند. هنگامی که این شرایط مشاهده شود، امکان تشکیل و تجمع کریستال های اسید اوریک در مفاصل افزایش پیدا می کند و این شرایط باعث ابتلای فرد به نقرس می شود. به هر حال، همه افرادی که با افزایش سطح اسیداوریک در بدن خود مواجه می شوند، به بیماری نقرص مبتلا نمی گردند.
در عمل فاکتورهای ریسک متعدد می تواند با ابتلای فرد به بیماری نقرس ارتباط داشته باشند که این موارد به شرح زیر هستند:
◊ چاقی
◊ جذب بالای الکل
◊ مسائل ژنتیکی
◊ جذب بالای مواد غذایی که دارای سطح بالای پورین هستند (برای مثال بعضی از غذاهای دریایی و بعضی از انواع گوشت ها)
◊ مصرف داروهای خاص مثل دیورتیک (قرص های سیال)
◊ وارد شدن آسیب به یک مفصل
◊ ابتلا به بیماری های کلیه به صورت مزمن
علایم بیماری نقرس:
بیماری نقرس معمولا انگشت شست پا را تحت تاثیر قرار میدهد
نشانه های و علایم بیماری نقرس تقریبا شدید بوده و معمولا ناگهانی و در شب اتفاق می‌افتند، علائم بیماری نقرس شامل:
♦درد شدید مفاصل. بیماری نقرس معمولا انگشت شست پا را تحت تاثیر قرار میدهد، اما ممکن است در مفاصل دیگر از جمله مفاصل پا، زانو، آرنج و یا دستهایتان هم رخ دهد. درد ایجاد شده توسط نقرص معمولا در 12 تا 24 ساعت اولیه در بیشترین حد خود است.
♦ باقی ماندن درد مفاصل. بعد از فارام شدن درد شدید اولیه، بعضی از مفاصل ممکن است از چند روز تا چند هفته ملتهب و دردناک باشند. هرچه این بحملات این بیماری قدیمی تر شود، درد آن بیشتر باقی میماند.
♦ التهاب و سرخی. مفصل و یا مفاصل مبتلا متورم، حساس و قرمز میشوند.
عوارض ابتلا به نقرس
کریستالهای اورات جمع شده در دستگاه ادراری فرد مبتلا به نقرس باعث سنگ کلیه میشود
افرادی که مبتلا به بیماری نقرس هستند، در خطر ابتلا به بیماریهای شدیدتر ازجمله:
• نقرس پیشرفته. نقرس درمان نشده میتواند باعث انباشته شدن کریستالهای اسید اوریک زیر پوست و در گره‌هایی که به آن ها توفی (TOE-fi) می‌گویند، شود. توفی میتواند در نواحی مختلفی همچون انگشتان، دستها، پا، آرنج و یا تاندون آشیل بوجود آید. هرچند که توفی معمولا دردناک نیست اما هنگام حملات نقرسی میتواند حساس و متورم شود.
• سنگ کلیه. کریستالهای اورات ممکن است در دستگاه ادراری افراد مبتلا به نقرس جمع شده و باعث بوجود آمدن سنگ کلیه شود. البته داروهایی برای کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه وجود دارد.
تشخیص بیماری نقرس:
پزشک می تواند با بررسی مفصل آسیب دیده بیمار ابتلا به نقرس را تشخیص دهد
روش های تشخیص بیماری نقرس می تواند شامل چند مورد یا تمام روش های زیر باشد:
ο معاینه فیزیکی:
پزشک می تواند با بررسی مفصل آسیب دیده بیمار و توجه به ورم و التهاب ایجاد شده، نقاط دردناک و دامنه حرکتی مفصل بیمار ابتلا به نقرس را تشخیص دهد.
ο آزمایش های پزشکی:
آزمایش خون می تواند مشکلات غده تیروئید یا پارا تیروئید شما و نیز عدم توازن احتمالی مواد معدنی را در ارتباط با ابتلا به بیماری نقرس مشخص کند. پزشک همچنین می تواند از یک سوزن برای نمونه گیری از مایع درون مفصل آسیب دیده استفاده کند. در ادامه وجود کریستال های اسید اوریک در این مایع در آزمایشگاه مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
ο عکس برداری:
عکس برداری رادیولوژی از مفصل آسیب دیده می تواند شواهد مربوط به آسیب دیدگی مفصل را به همراه تجمع کریستال در غضروف آن مشخص کند.
درمان بیماری نقرس:
داروهای درمان نقرس میتوانند برای درمان حملات بیماری نقرس تجویز شود
درمان نقرس معمولا شامل استفاده از دارو میشود. داروهای درمان نقرس میتوانند برای درمان حملات بیماری و پیشگیری از بازگشت حملات نقرسی و یا برای کاهش عوارض بیماری مانند توفی یا سنگ کلیه تجویز شوند.
داروهای درمان نقرس:
داروهایی که برای درمان بیماری نقرس استفاده میشوند، شامل:
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs). شامل داروهایی همچون ایبوبروفن، ناپروکسن و یا داروهای قوی تر که برای دریافت آنها نیاز به نسخه پزشک است همچون، ایندومتاسین (Indocin) میشوند، که برای کاهش التهاب و درد استفاده میشوند.
* کلشی سین (Colchicine). اگر داروهای NSAIDs برای شما قابل تجویز نباشد، پزشک از این مسکن کلشی سین برای شما استفاده میکند.
*کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids). پزشکان ممکن است از داروهای کورتیکواستروئید برای کاهش درد و التهاب بیماری نقرس استفاده کند، این داروها در دوشکل خوردنی و تزریقی تجویز میشوند، از عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها می‌توان به:
- نازک شدن استخوان ها
- درمان دیر و ضعیف زخم ها
- کاهش قدرت مبارزه با عفونت
برای کاهش این عوارض پزشکتان سعی میکند، کم ترین میزانی که برای شما کفایت میکند، از این داروها تجویز کند.
داروهایی برای پیشگیری از بیماری نقرس:
درصورتی که شما تنها چندبار در سال دچار حملات نقرس می‌شوید و یا اینکه حملاتتان پی در پی نبوده اما دردناک‌اند، پزشکتان ممکن است داروهایی برای کاهش خطر ابتلا به نقرص و عوارض نقرس برای شما تجویز کند، این داروها شامل:
- داروهایی که جلوی تولید اسید اوریک را می‌گیرند.
- داروهایی که دفع اسید اوریک را بهبود و افزایش می‌بخشند.
درمان خانگی نقرس:
برای درمان بیماری نقرس از مصرف الکل خودداری کنید
هرچند که درمان دارویی نقرس از همه انواع درمان ها موثرتر است، با اینحال دستورالعمل‌های زیر که توسط انجمن رژیم غذایی آمریکا (ADA) برای زمانی که تحت حملات نقرس هستید، توصیه شده است، نیز میتواند مفید باشد.
♠ حدود 2 تا 4 لیتر مایعاتی که حداقل نصف آن آب است، مصرف کنید.
♠ از مصرف الکل خودداری کنید.
♠ مصرف معتدل پروتئین، بخصوص از منابع سالم همچون، لبینیات کم چرب و یا بدون چربی، تخم مرغ و کره بادام زمینی.
♠ مصرف روزانه گوشت قرمز، مرغ و ماهی را در اندازه 113 تا 170 گرم نگه دارید.
درمان نقرس با طب سنتی:
داروی گیاهی برای بیماری نقرس
شما میتوانید از راهکارهای طب سنتی یا جایگزین برای درمان بیماری نقرس استفاده کنید. هرچند که قبل از امتحان این نوع درمان می‌بایست با پزشک خود مشورت نمایید تا مبادا این نوع درمان با درمان داروییتان تداخل ایجاد کند. بعضی از مواردیکه در ادامه بیان میکنیم، تاثیراتی بر کاهش اسید اوریک در خون دارند.
¤ قهوه. محققان رابطه‌ای بین مصرف قهوه (هر دو نوع معمولی و بدون کافئین آن) و کاهش اسید اوریک خون یافته‌اند.
¤ویتامین ث. هرچند که دررابطه با تاثیر ویتامین ث برنقرس اطلاعاتی در دسترس نیست، اما ویتامین ث میتواند باعث کاهش سطح اسید اوریک درخون شوند. البته فکر نکنید که اگر کمی ویتامین ث برای شما خوب است، پس مصرف زیاد آن بهتر است، چرا که مصرف زیاد ویتامین ث ممکن است سطح اسید اوریک خون را بالا ببرد.
¤گیلاس. در تحقیقات نشان داده شده که مصرف گیلاس میتواند به کاهش سطح اسید اوریک خون کمک کند، با این حال تا کنون تحقیقی برای بررسی ارتباط بین گیلاس و نقرس وجود ندارد.
پیشگیری از ابتلا به نقرس:
نوشیدن زیاد مایعات باعث پیشگیری از بیماری نقرس میشود
1. مصرف بالای مایعات. میزان مصرف مایعات خود را به میزان 2 تا 4 لیتر(8 تا 16 لیوان)، افزایش دهید. دقت کنید که حداقل نصف این میزان مایعات از آب باشد.
2. اجتناب از مصرف الکل.
3. رژیم غذایی متعادل، که تاکید آن بر میوه، سبزی، غلات کامل و لبنیات کم چرب و یا بدون چربی باشد.
خارش شدید در زهار علامت اصلی شپش ناحیه ی تناسلی محسوب می شود
شپش های ناحیه تناسلی ، که معمولاً خرچنگ نامیده می شوند ، حشرات ریز هستند که در ناحیه تناسلی شما یافت می شوند. آنها نوع متفاوتی از شپش سر و شپش بدن هستند. اندازه آنها 1.6 میلی متر یا کمتر است.
متداول ترین علت ابتلا به شپش های ناحیه تناسلی از طریق مقاربت جنسی است. در کودکان ، شپش های پوستی ممکن است در ابرو یا مژگان آنها دیده شود و می تواند نشانه سوء استفاده جنسی باشد. با این حال ، ممکن است پس از به اشتراک گذاشتن لباس ، ملافه و یا حوله با شخص آلوده ، گرفتن شپش های تناسلی انجام شود.
شپش های تناسلی از خون شما تغذیه می کنند و نیش آنها می تواند باعث خارش شدید شود. درمان شامل استفاده از کرم های بدون نسخه و لوسیون هایی است که انگل ها و تخم آنها را از بین می برد.
علائم شپش ناحیه تناسلی :
اگر شپش ناحیه تناسلی (خرچنگ) دارید ، ممکن است دچار خارش شدید در ناحیه تناسلی خود شوید. شپش ناحیه تناسلی می توانند با موهای درشت بدن از مناطق دیگر پخش شوند ، از جمله:
پاها
سینه
زیر بغل
ریش یا سبیل
مژه یا ابرو ، بیشتر در کودکان
متداول ترین علت ابتلا به شپش های ناحیه تناسلی از طریق مقاربت جنسی است
شپش ناحیه تناسلی بیشتر در حین انجام فعالیت جنسی منتقل می شوند. همچنین ممکن است شپش ناحیه تناسلی را از ملحفه های آلوده ، پتو ، حوله یا لباس به دست آورید.
عوامل خطر :
افرادی که سایر عفونت های مقاربتی دارند، احتمال ابتلا به شپش ناحیه تناسلی را نیز دارند.
آلودگی به شپش ناحیه تناسلی معمولاً می تواند با یک لوسیون یا ژل برطرف می شود
عوارض شپش ناحیه تناسلی :
آلودگی به شپش ناحیه تناسلی معمولاً می تواند با یک لوسیون یا ژل برطرف می شود. با این حال ، آلودگی به شپش های ناحیه تناسلی گاهی منجر به عوارضی مانند:
تغییر رنگ پوست: لکه های آبی کم رنگ ممکن است در جایی که شپش ناحیه تناسلی به طور مداوم تغذیه می شوند ، ایجاد شود.
عفونتهای ثانویه : اگر نیش شپش باعث خراش پوست شما شود ، این زخم ها می توانند آلوده شوند.
سوزش چشم کودکانی که در مژه های خود شپش ناحیه تناسلی دارند ، ممکن است به نوعی چشم صورتی (ملتحمه) مبتلا شوند.
شپش های تناسلی از خون شما تغذیه می کنند و نیش آنها می تواند باعث خارش شدید شود
جلوگیری از ابتلا به شپش ناحیه تناسلی :
برای جلوگیری از ابتلا به شپش های ناحیه تناسلی ، از تماس جنسی نامطمئن و یا به اشتراک گذاشتن رختخواب یا لباس با هر کسی که آلوده باشد ، خودداری کنید. اگر به دلیل شپش ناحیه تناسلی تحت درمان قرار می گیرید ، باید شریک جنسی نیز تحت درمان قرار گیرند.
تشخیص شپش ناحیه تناسلی :
شما یا پزشکتان معمولاً می توانید از طریق معاینه بصری در ناحیه تناسلی خود ، آلودگی به شپش های پوستی را تایید کنید. وجود شپش های متحرک ، آلودگی را تأیید می کند.
تخم های شپش (گره ها) همچنین ممکن است نشان دهنده هجوم باشد. با این حال ، گره ها می توانند به موها چسبیده و حضور داشته باشند ، اگرچه دیگر زنده نیستند ، حتی پس از درمان موفقیت آمیز.
اگر نیش شپش باعث خراش پوست شما شود، این زخم ها می توانند آلوده شوند
درمان شپش ناحیه تناسلی :
اگر لوسیون یا شامپو بدون نسخه (نیکس ، رید و غیره...) شپش ناحیه تناسلی شما را از بین نبرد، پزشک شما ممکن است روش های درمانی قوی تری را تجویز کند ، مانند:
مالاتیون (اویید): شما این لوسیون را در ناحیه آسیب دیده اعمال می کنید و بعد از هشت تا 12 ساعت آن را بشویید.
ایورمکتین (استرومکتول): این دارو به عنوان یک دوز واحد از دو قرص مصرف می شود ، در صورت موفقیت آمیز بودن درمان ، در طی 10 روز یک بار دیگر دوز مصرف شود.
لیندان : به دلیل سمیت آن ، معمولاً لیندان تنها در صورت عدم موفقیت سایر درمانها تجویز می شود. شما لیندان را در ناحیه آسیب دیده قرار داده و بعد از چهار دقیقه آن را بشویید. برای خانم هایی که باردار یا شیرده هستند ، نوزادان یا کودکان خردسال ، افراد مسن یا هر کسی که وزن کمتر از 110 پوند دارد توصیه نمی شود.
درمان مژه و ابرو: اگر شپش ناحیه تناسلی در مژه ها و ابروها یافت می شود ، می توانید با استفاده از پنبه ژله های روغنی را در شب به مژه ها بمالید و صبح بشویید. این درمان ممکن است لازم باشد برای چند هفته تکرار شود و در صورت استفاده نادرست باعث تحریک چشم ها می شود.
اگر فقط چند شپش و گره زنده یافت شود ، ممکن است با استفاده از یک شانه نی و یا ناخن هایتان آنها را از بین ببرید. در صورت نیاز به درمان اضافی ، پزشک ممکن است یک پماد موضعی تجویز کند.
تمام نواحی موی بدن باید کاملاً بررسی و درمان شوند زیرا شپش ها می توانند از مناطق تحت درمان به سایر قسمتهای موی بدن منتقل شوند. با تراشیدن موها از شر شپش ناحیه تناسلی خلاص نمی شود.
گرسنگی، احساسی ناخوشایند است که بروز نابهنگام آن باعث بر هم خوردن تمرکز می شود. این اتفاق معمولاً در افراد تحت رژیم غذایی بیشتر رخ داده و اختلال در تمرکز را در آنان جدی تر می کند.
قبل از پیروی کامل از رژیم جدید غذایی و مصرف نکردن برخی مواد خوراکی ابتدا باید جایگزین هایی برای آن مواد در نظر گرفته شود. زیرا سیری، احساس سبکی و راحتی در خود دارد و هر چه این احساس بیشتر باشد احساس رضایت بیشتر است و در نتیجه، احتمال خوردن مواد غذایی کمتر می شود. برای تداوم بخشیدن به این احساس مطلوب باید نکاتی را در رابطه با انتخاب مواد غذایی و دریافت مواد غذایی مورد نیاز در نظر گرفت.
● مصرف غذاها با چگالی کمتر «چگالی کالری» به مقدار کالری موجود در هر گرم از ماده غذایی گفته می شود. چگالی کالری بالاتر است، میزان کالری موجود در هر گرم ماده غذایی بیشتر است و بالعکس هر چه میزان کالری موجود در هر گرم مواد غذایی کمتر باشد، آن غذا دارای چگالی کالری پائین تر است. دستیابی به فاکتور چگالی کالری در واقع کلید احساس سیری بدون پرخوری است. هنگامی که غذاها با چگالی بالا مورد استفاده قرار می گیرند، کالری بالایی به بدن وارد می شود. این در حالی است که با مصرف غذاهای دارای چگالی پائین تر، کالری کمتر نیز دستیابی به همان میزان سیری بدون دریافت کالری اضافه و افزایش وزن امکان پذیر است.
برای مثال گفته می شود نوشیدن یک لیوان آب همراه با غذا احساس سیری را سرعت می بخشد، اما مطالعات حاکی از آن است که برای کاهش گرسنگی و تداوم سیری، آب باید در خود مواد غذایی وجود داشته باشد زیرا مکانیزم های مجزایی در مغز وجود دارد که در کنترل احساس گرسنگی و سیری نقش دارد. همچنین اگر غذای مصرفی حاوی آب باشد، مدت بیشتری برای جذب در معده باقی خواهد ماند.
علاوه بر این، از آنجایی که خوردن غذا و عبور آن از دهان باعث تحریک حسی می شود خوردن غذای بیشتر، حتی غذاهایی که حاوی میزان آب بیشتری است، به تداوم احساس سیری کمک می کند.
پس غذاها باید حتی الامکان پرحجم تر و دارای کالری کمتری باشند. از جمله غذاهای پرآب و دارای چگالی پائین که تأثیر بسزایی در بهبود برنامه غذایی دارند عبارتند از: انواع سوپ رقیق شده با آب مرغ و آب سبزیجات، انواع سبزیجات با برگ سبز (مانند کاهو، اسفناج و ...)، سالادهای سبزیجات همراه با سس بدون چربی، انواع میوه ها مانند سیب، طالبی، گریپ فروت، پرتقال، هلو، توت فرنگی و هندوانه، انواع سبزیجات بدون نشاسته مانند مارچوبه، کلم بروکلی، هویج، گل کلم، کرفس، خیار، گوجه فرنگی و کدو. برای کاهش میزان دریافت کالری، خوردن یک کاسه سوپ پرآب و یا سالاد سبزیجات توصیه می شود.
● مصرف فیبر هرگرم فیبر تنها حاوی یک و نیم تا دو ونیم کالری است، در حالی که سایر انواع کربوهیدارت ها حاوی چهار کالری در هر گرم، هستند. علاوه بر این غذاهای غنی از فیبر نیاز به جویدن بیشتر داشته و با سرعت کمتری نیز هضم می شوند.
همچنین فیبر موجود در کربوهیدرات ها از نوسانات سطح قند خون که باعث احساس گرسنگی می شوند، جلوگیری کرده و هورمون سیری را در مغز تحریک می کند. فیبر در مواد غذایی مانند غلات کامل، میوه جات و سبزیجات با پوست، لوبیا، عدس و حبوبات موجود است.
از این رو برای کاهش میزان دریافت کالری و افزایش سطح سیری باید روزانه بین ۲۵ تا ۳۵ گرم فیبر دریافت شود. استفاده از کربوهیدارت های ساده و فرآوری شده (مانند نان سفید، برنج سفید، پاستا و شکر) مناسب نیست زیرا با ایجاد نوسان در سطح قند خون باعث تحریک گرسنگی خواهد شد.
● استفاده از پروتئین مطالعات نشان داده است مصرف پروتئین نسبت به مصرف کربوهیدارت و یا چربی احساس سیری را بیشتر تداوم می دهد.
از این رو مصرف کمی پروتئین همراه با میان وعده ها و وعده های غذایی به سیری طولانی تر کمک می کند. دریافت پروتئین به میزان نیاز روزانه اهمیت زیادی دارد در حالی که دریافت آن به میزان بیش از حد نیاز، سوخت و ساز بدن را تسریع نمی کند. پروتئین در انواع موادغذایی مانند گوشت، مرغ، غذاهای دریایی، لبنیات کم چرب، حبوبات، عدس و محصولات سویا موجود است.
پخت گوشت با روش های پخت کم چرب مانند کباب کردن و یا پخت درون فر مناسب تر است.
● کنترل مصرف چربی با کاهش میزان مصرف چربی، دریافت غذاهای دارای چگالی کالری بالا محدودتر می شود. به عبارت دیگر با دریافت چربی به میزان کمتر، با ثابت نگاه داشتن میزان کالری دریافتی، حجم غذای مصرفی افزایش پیدا می کند. البته باید توجه داشت مصرف مقدار مورد نیاز چربی رژیمی برای سلامت و همچنین حفظ طعم و بافت غذا ضروری است.
از این رو استفاده از محصولات لبنی کم چرب، سس سالاد کم چرب و ... علاوه بر محدود کردن دریافت چربی های اشباع شده و ترانس، چربی مورد نیاز بدن را به آن می رساند.
● مصرف انواع مغز مصرف انواع مغز به دلیل میزان فیبر و پروتئین موجود در آنها، تأثیر مثبتی بر اشتها و احساس سیری دارد تا جایی که خوردن یک مشت انواع مغز احساس سیری را مابین دو وعده غذایی به همراه خواهد داشت. اگرچه توجه به میزان مصرف نیز اهمیت بسزایی دارد زیرا مغزها و انواع دانه ها دارای چگالی کالری بالایی هستند. مصرف انواع مغز مانند بادام زمینی، بادام، گردو و بادام هندی انتخاب مناسبی است.
● نوشیدن آب ساده در کنترل وزن تأثیر بسزایی دارد، خصوصاً اگر جایگزین مصرف نوشابه، آب میوه، قهوه و ... شود. از آنجایی که آب یک نوشیدنی سالم و بدون کالری است، مصرف هشت فنجان از آن در روز توصیه می شود.
میزان مصرف سایر انواع نوشیدنی ها نیز باید تا حد ۲۰۰ کالری در روز محدود شود.
علاوه بر رعایت نکات یاد شده، باید نسبت به میزان دریافت کالری و مواد غذایی مورد نیاز، انتخاب صحیح مواد غذایی و جویدن آرام غذا (بنابر تحقیقات انجام شده مغز برای دریافت پیام سیری ۲۰ دقیقه وقت نیاز دارد) توجه خاصی داشت.
تغذیه و رژیم غذایی نقش مهمی در عملکرد جنسی و قدرت باروری هر دو جنس دارد. الگوی تغذیه مناسب و دریافت مقادیر كافی ویتامین ها و مواد معدنی از جمله ویتامین های گروه B، ویتامینE ،A و عناصر روی، منیزیم، سلنیوم و ... نقش مهمی در سلامت سیستم تناسلی، حفظ و بهبود قدرت باروری، تولید هورمون های جنسی، رشد و نمو دیواره رحم، تولید اسپرم و تشكیل سلول تخم دارند.
بر اساس مطالعه ای که در نشریه طب جنسی به چاپ رسید مشخص شد که مصرف غذاهای دریایی توسط زنان مبتلا به دیابت موجب می شود که این زنان عملکرد جنسی بهتری داشته باشند.
مصرف غذاهای دریایی در مردان نیز موجب بهبود توانایی نعوظ در آنان می شود. متخصصان معتقدند که پیروی از رژیم غذایی مدیترانه ای که سرشار از میوه ها، سبزیجات، روغن زیتون و ماهی می باشد، عملکرد جنسی را در هر دو جنس بهبود می بخشد. از سوی دیگر مصرف کافئین، الکل، سیگار و بی تحرکی موجب بروز اختلال در عملکرد جنسی می گردد.
بر اساس مطالعات ترکیب اسیدهای چرب موجود در اسپرم یکی از عوامل مهم و موثر بر باروری به شمار می رود. تحقیقات اخیر نشان می دهند که غلظت اسیدهای چرب امگا-3 موجود در اسپرم مردان نابارور کمتر از سایر مردان است. همچنین در مردان بارور نسبت اسیدهای چرب امگا- 3 به امگا- 6 بالاتر می باشد. بنابراین اسیدهای چرب امگا- 3 می توانند در مردان ناباروری که دچار اختلال در تعداد، حركت و شكل اسپرم هستند، به درمان ناباروری کمک کنند.
امگا- 3 نوعی اسید چرب غیر اشباع با چندین پیوند دوگانه است. این اسیدهای چرب در هر مرحله از زندگی ضروری اند و در تنظیم کلیه عملکردهای فیزیولوژیک بدن از جمله در سیستم قلبی - عروقی، تولید مثل، ایمنی، عصبی، بینایی، پوست و اسکلت به کارمی روند. سه اسید چرب معروف از خانواده امگا- 3 عبارتند از: آلفالینولنیک اسید (ALA)، ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA)و دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA).
ماهی ها به ویژه ماهی های چرب و روغنی، تخم کتان و گردو منابع غذایی امگا- 3 به شمار می روند. منبع:salamatnews.com
هندوانه حاوی کلسیم می باشد که به رشد استخوان ها کمک می کند
بتاکاروتن موجود در هندوانه پس از ورود به بدن به ویتامین A تبدیل می شود. این باعث می شود کودک در برابر اختلالات چشم وابسته به سن محافظت شود.
تغذیه در ماه های اول زندگی، تاثیر مستقیمی بر آینده کودک دارد. بنابراین، والدین باید دقت کنند، بهترین مواد غذایی را برای فرزند خود مهیا کنند تا از رشد مناسب و سالم او مطمئن شوند. یکی از میوه‌هایی که معمولا کودکان دوست دارند آشنا می شوید.
ارزش غذایی هندوانه در هر 100 گرم
-کالری : 30
-کربوهیدرات : 7.6 گرم
-سدیم : 1 میلی گرم
-پروتئین : 0.6 میلی گرم
-ویتامین A: یازده درصد
-ویتامین ث : 14 درصد
-کلسیم : 1 درصد
-آهن : 1 درصد
هندوانه سرشار از ویتامین هاي گروه A است
خواص هندوانه برای کودکان - هندوانه به سلامت قلب و استخوان ها کمک می کند
هندوانه حاوی لیکوپن است که عمدتاً برای سلامت قلب و عروق مفید است زیرا به بهبود فشار خون کمک می کند. همچنین مطالعات نشان می دهد که هندوانه به دلیل داشتن کلسیم برای سلامت استخوان ها نیز مفید است و احتمال پوکی استخوان را کاهش می دهد و همچنین سبب تقویت مفاصل کودکان می شود.
- هندوانه دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی قدرتمند است
هندوانه ترکیباتی دارد که به کاهش التهاب کمک می کند و باعث خنثی کردن رادیکال های آزاد می شود. حتما هندوانه رسیده را انتخاب کنید زیرا آنها حاوی ترکیبات ضد التهابی هستند.
- هندوانه بینایی را بهبود می بخشد
بتاکاروتن موجود در هندوانه پس از ورود به بدن به ویتامین A تبدیل می شود. این باعث می شود کودک در برابر اختلالات چشم وابسته به سن محافظت شود و همچنین باعث ایجاد رنگدانه در شبکیه چشم ها شود. ویتامین A همچنین به حفظ سلامت پوست، دندان ها و استخوان های کودکان کمک می کند.
- هندوانه به خلاص شدن از مایعات اضافی بدن کمک می کند
هندوانه جریان ادرار را افزایش می دهد، اما بدون ایجاد فشار بر کلیه ها، هندوانه به خلاص شدن مایعات از بدن کمک می کند، این تضمین می کند که کودک شما به بهترین وجه از مایعات اضافی بدن خود خلاص شود.
آب هندوانه برای درمان یبوست بسیار مفید است
- هندوانه سبب تقویت سیستم ایمنی می شود
هندوانه سرشار از ویتامین C است که برای تقویت سیستم ایمنی بدن بسیار مفید است. ویتامین ویتامین C همچنین به بهبود زخم ها کمک می کند. بنابراین ، اگر کودکتان سیستم ایمنی ضعیفی دارد می توانید با دادن هندوانه به او، به روش طبیعی سیستم ایمنی بدنش را تقویت کنید.
- هندوانه هضم غذا را بهبود می بخشد
هندوانه غنی از فیبر غذایی است. به همین دلیل به سلامت دستگاه گوارش کمک زیادی می کند. همچنین به درمان یبوست در کودکان و همچنین سندرم روده تحریک پذیر در کودکان کمک می کند.
چه زمانی میتوانید به کودک خود هندوانه بدهید؟
متخصصان توصیه میکنند دادن هندوانه به کودک 6 ماهه یا بزرگتر در شرایط عادی مشکلی ایجاد نمی کند بیش از 90 درصد هندوانه از آب تشکیل شده است. بنابراین دادن هندوانه به کودک، یک روش عالی برای مرطوب نگه‌داشتن بدن کودک، به‌ویژه در هوای گرم تابستان است.
رنگ لثه می تواند از قرمز یا صورتی تا قهوه ای یا سیاه متغیر باشد
رنگ لثه در افراد مختلف متفاوت است. لثه های سیاه و سایر تغییرات رنگ لثه می تواند ناشی از یک وضعیت پزشکی ، دارو ، سیگار کشیدن یا سایر عوامل شیوه زندگی باشد.
لثه ها بافت های سختی هستند که دندان ها را محاصره کرده و نگه می دارند. آنها می توانند از رنگ قرمز یا صورتی تا قهوه ای یا سیاه متغیر باشند. سلامتی دهان و دندان برای رفاه عمومی ضروری است. تغییر در لثه ها می تواند نشان دهنده یک مشکل اساسی برای سلامتی باشد ، بنابراین فرد باید برای تعیین علت با پزشک صحبت کند.
علل لثه های سیاه :
طیف وسیعی از شرایط وجود دارد که می تواند باعث ایجاد لثه های سیاه شود ، از جمله:
1. ملانین
رنگ لثه می تواند از قرمز یا صورتی تا قهوه ای یا سیاه متغیر باشد. بدن به طور طبیعی ملانین را تولید می کند ، ماده ای که به پوست ، مو و چشم آنها رنگ می بخشد. هرچه ملانین بیشتر در بدن خود داشته باشید ، مو ، پوست یا چشم های آنها تیره تر خواهد بود.
لثه های قهوه ای تیره یا سیاه ممکن است به دلیل داشتن ملانین بیشتر در بدن باشد. اگر لثه های یک شخص همیشه بسیار تیره بوده است ، هیچ دلیلی برای نگرانی وجود ندارد.
اگر رنگ لثه در یک دوره کوتاه تغییر کند ، یا اینکه لکه‌های سیاه روی لثه ظاهر شود ، احتمالاً ناشی از ملانین نیست و ممکن است یک مسئله پزشکی باشد.
2. سیگار کشیدن
سیگار کشیدن باعث ایجاد تغییر رنگ لثه های شما می شود. این به ملانوز سیگاری معروف است. سلولهای تخصصی موجود در بدن بنام ملانوسیتها ملانین را می سازند. نیکوتین موجود در تنباکو می تواند باعث شود ملانوسیت ها بیش از حد معمول ملانین تولید کنند.
لثه ها ممکن است قهوه ای یا سیاه شوند. تغییر رنگ می تواند در لکه ظاهر شود یا بر کل قسمت داخلی دهان تأثیر بگذارد. قسمت داخلی گونه ها و لب پایین نیز ممکن است تغییر کند.
تحقیقات پیوندی بین ترک سیگار و تغییر رنگ لثه پیدا کرده است. این نشان می دهد که لکه های تیره رنگ روی لثه ها ناشی از استعمال سیگار ممکن است برگشت پذیر باشد.
3. دارو
مینوسیکلین برای درمان آکنه و برخی عفونت ها مانند کلامیدیا استفاده می شود. یک عارضه جانبی غیرمعمول مینوسیکلین رنگدانه یا تغییر رنگ است که گاهی اوقات می تواند در دهان رخ دهد.
فرد باید در مورد هرگونه تغییر رنگ ناشی از داروها با پزشک خود صحبت کند ، زیرا ممکن است داروهای جایگزین در دسترس باشد.
نیکوتین می تواند باعث تولید ملانین بیشتر شود و منجر به لثه های تغییر رنگ شود
4. خال کوبی آمالگام
خال کوبی آمالگام می تواند در هر جای دهان ظاهر شود اما معمولاً در کنار پر شدن ظاهر می شود. به نظر می رسد یک تکه سیاه ، خاکستری یا آبی درون دهان است.
آمالگام ترکیبی از فلزات است که برای پر کردن و تاج دندان استفاده می شود. اگر ذرات این ماده از بین بروند ، می تواند در زیر لثه ظاهر شود.
درمان معمولاً برای خال کوبی های آمالگام لازم نیست ، زیرا هیچ خطری برای سلامتی ندارند.
5. لثه های زخم نکروز کننده حاد
لثه زخم نکروز کننده حاد ، عفونت لثه است که به دهان خندقی نیز معروف است. باعث تب ، لثه های دردناک و بوی بد دهان می شود. اگر لایه ای از بافت مرده بر روی لثه ها ایجاد شود ، عفونت می تواند باعث ایجاد لثه های سیاه یا خاکستری شود.
دهان خندقی از رشد سریع باکتری ها در دهان ایجاد می شود. این باکتری ها به دلیل بهداشت ضعیف دهان ، استرس ، کمبود خواب یا رژیم غذایی ناسالم ممکن است ایجاد شوند.
علائم اولیه دهان خندقی شامل خونریزی لثه ، بوی بد دهان ، مقدار زیادی بزاق دهان و احساس بیماری است. ممکن است زخم ها در لثه ها در لبه دندان ها شکل بگیرند.
درمان ساده است. دندانپزشک دهان را تمیز می کند و ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند .
شستشوی دهان با دهانشویه دارویی و تمیز کردن دندان و لثه به جلوگیری از تکرار عفونت ها کمک می کند.
6. بیماری آدیسون
نیکوتین می تواند باعث تولید ملانین بیشتر شود و منجر به لثه های تغییر رنگ شود.
بیماری آدیسون بر غدد آدرنال تأثیر می گذارد ، که انواع مختلفی از هورمون ها را ایجاد می کنند. این اختلال این غددها را از تولید هورمون های کافی متوقف می کند.
علائم اولیه شامل موارد زیر است:
- خستگی
- احساس تشنگی بیش از حد معمول
- کاهش وزن ناخواسته
- عدم اشتها
- عضلات ضعیف شده
با پیشرفت بیماری آدیسون ، فرد ممکن است لثه ها و لب های تیره را تجربه کند. اصطلاح پزشکی برای این عمل فشار خون بالا است.
علاوه بر تأثیرگذاری بر لب و لثه ، بیماری آدیسون می تواند باعث ایجاد لکه های تیره پوست در سایر مناطق بدن شود. رایج ترین مکان هایی که ممکن است تکه های تیره ایجاد شود روی زانوها ، ناخنها ، در خطوط کف دستها و اطراف زخمها است.
بیشتر موارد بیماری آدیسون به دلیل مشکل سیستم ایمنی بدن است. این باعث می شود بدن به غدد آدرنال حمله کرده و آسیب ببیند.
در صورت عدم درمان بیماری آدیسون می تواند عوارض شدید ایجاد کند. اگر سطح هورمون خیلی کم شود ، می تواند یک بحران آدرنال ایجاد کند.
علائم بحران آدرنال شامل کم آبی شدید ، تنفس سریع و کم عمق ، خواب آلودگی و کمرنگ بودن پوست است. بحران آدرنال یک اورژانس پزشکی است.
7. سندرم پوتز- جگرز
سندرم پوتز جگرز یک بیماری ژنتیکی است که می تواند خطر ابتلا به پولیپ یا سرطان را افزایش دهد. یكی از علائم اولیه ، ظاهر شدن لکه های آبی تیره یا قهوه ای تیره است. اینها می توانند در دهان و همچنین روی پوست انگشتان و انگشتان پا ظاهر شوند.
سندرم پوتز جگرز به طور معمول در کودکی ظاهر می شوند و با افزایش سن از بین می روند. یکی دیگر از علائم اصلی خونریزی یا انسداد روده است که معمولاً در کودکی نیز رخ می دهد.
یک آزمایش ژنتیکی می تواند نشان دهد که آیا فرد مبتلا به سندرم پوتز-جگرز است یا خیر.
راههای درمان لثه‌های سیاه
درمان لثه های سیاه :
درمان لثه های سیاه به علت آن بستگی دارد. شرایطی مانند عفونت لثه یا بیماری آدیسون معمولاً نیاز به درمان با دارو دارد. ممکن است تغییراتی در رنگ لثه که در اثر سیگار کشیدن ایجاد می شود با ترک سیگار بهبود یابد.
برای روشن شدن رنگ لثه ، دندانپزشکان زیبایی می توانند خدماتی ارائه دهند. با این حال ، سفید کردن می تواند باعث آسیب به لثه شود و فقط باید توسط یک متخصص انجام شود.
پیشگیری از سیاه شدن لثه :
بهداشت خوب دهان و كاهش مصرف قند به سالم ماندن دندانها و لثه ها كمك می كند.
افراد می توانند با مسواک زدن مرتب دندانها ، نخ دندان زدن و قطع کردن قند ، بهداشت دهان و دندان را حفظ کنند.
این اقدامات باید در کنار مراجعه منظم به دندانپزشک انجام شود. حفظ بهداشت دهان و دندان بهترین روش برای سالم نگه داشتن دندان ها و لثه ها است.
همچنین ممکن است فرد با استفاده از یک مسواک با برس نرم ، لثه های خود را مرتبا و به آرامی مسواک بزند.
محصولات بهداشت دهان و دندان در اکثر داروخانه ها و بصورت آنلاین از جمله مسواک ، نخ دندان و دهانشویه برای خرید در دسترس است .
در موارد خفیف تا متوسط مبتلایان به ویروس کرونا ، از بین رفتن حس بویایی و در نتیجه چشایی، یکی از غیرمعمول ترین علائم اولیه بیماری Covid-19 است.
آنوسمی، که اساساً به معنای از بین رفتن حس بویایی است ، علامتی است که تعدادی از بیماران مبتلا به کرونا ویروس دارند. این ممکن است با از بین رفتن حس چشایی و از بین رفتن اشتها مرتبط باشد ، ما مطمئن نیستیم، اما این به وضوح چیزی است که باید مراقب آن باشیم. گاهی اوقات این علائم ،علائم اصلی نیستند.
در حالی که تب ، سرفه و تنگی نفس علائم اصلی Covid-19 است ، با بررسی های اخیر از موارد خفیف تر در کره جنوبی مشخص شد که در 30٪ بیماران عمده ترین علامت بروز از بین رفتن بویایی است. در آلمان ، بیش از دو در سه مورد تأیید شده دچار آنوسمی شدند.
به کسانی که علائم نگران کننده دارند (که ممکن است کروناویروس باشد یا نباشد) به آنها توصیه می شود که در خانه بمانند و علائم خود را تحت نظر بگیرند و از مراجعه بی مورد به بیمارستانها و کلینیک ها خودداری کنند.
آیا آزمایشی برای تست حس بویایی و چشایی در خانه وجود دارد؟
تست حس بویایی و چشایی کرونا
"تست آب‌نبات ژله‌ای"
استیون مونگر ، مدیر مرکز بویایی و چشایی در دانشگاه فلوریدا گفت: "شما یک آب‌نبات ژله‌ای را با یک دست بگیرید و با دست دیگر بینی خود را محکم بگیرید، آب‌نبات را داخل دهان بگذارید و آن را بجوید. حالا بگویید این یک آب‌نبات ژله‌ای با چه طعمی است. اگر طعم ژله به علاوه شیرینی آب‌نبات را بدست آورید می دانید که حس چشایی دارید.
سپس ، در حالی که هنوز در حال جویدن آب‌نبات ژله‌ای هستید ، ناگهان بینی خود را رها کنید. اگر حس بویایی دارید ، ناگهان همه بوها را دریافت خواهید کرد. بنابراین اگر بتوانید از شیرینی و ترشی به طعم کامل بروید و بدانید که طعم آن چیست ، بنابراین حس بوی شما احتمالاً خوب است.
اما اگر آب‌نبات ژله‌ای در دسترس نداشته باشید چه کنید؟ شما می توانید از غذاهای دیگری نیز استفاده کنید.
اگر شما می توانید ماده خاص دیگری را که باعث تحریک اعصاب دیگر نشود ، تشخیص دهید حس بویایی شما خوب است (مانند تشخیص بوی قهوه یا بوی پوست پرتقال)
اما شما باید مراقب باشید ، زیرا همیشه شما از حس بویایی استفاده نمی کنید ، به عنوان مثال ، آمونیاک یا محلول های تمیز کننده ، آنها عصب سه قلو را تحریک می کنند و بنابراین مردم فکر خواهند کرد من می توانم بوی آنها را تشخیص بدهم اما نه ، این درست نیست. آنها در واقع بو نمی دهند ، آنها از عصب سه قلو استفاده می کنند.
افرادی که دچار مشکلات بویایی یا چشایی شدند تصور کنند که شاید به بیماری کرونا مبتلا شده‌اند
اقداماتی که هنگام از دست دادن حس بویایی و چشایی باید انجام دهید:
اگر فکر می کنید حس بویایی خود را از دست داده اید (و دلیل پزشکی دیگری برای آن ندارید) ، متخصصان می گویند که این علامت را جدی بگیرید. در این مرحله با اطمینان می توان آن را در همان مقوله مثلاً تب قرار دهیم، بدیهی است که علل مختلفی می تواند باعث ایجاد تب شود. اما اگر حس بویایی خود را سریع از دست دادید می توانید با پزشک خود تماس بگیرید تا در مورد اقدامات عملی که باید انجام دهید صحبت کنید.
توصیه میکنیم افرادی که طی هفته‌های گذشته دچار مشکلات بویایی یا چشایی شدند این تصور را داشته باشند که شاید به بیماری کرونا مبتلا شده‌اند و بهتر است دستورات مربوط به بهداشت فردی را رعایت کنند تا این بیماری را به دیگران منتقل نکنند و در واقع باید خود را ایزوله کنند.
توصیه ما این است كه شما باید حدود 14 روز خودتان را جدا كنید و قرنطینه كنید و ویروس کرونا را در افراد دیگر پخش نکنید. اگر مجبور هستید بیرون بروید ، یک ماسک بزنید تا ویروس را به دیگران منتقل نکنید.
اگر از بین رفتن حس بویایی و چشایی را تجربه می کنید ، مواظب باشید زیرا خطرات زیادی وجود دارد از جمله عدم تشخیص نشت گاز یا شیر فاسد یا غذای مسموم.
از بین رفتن حس بویایی می تواند در ادامه بیماری و به همراه سایر علائم شایع تر بروز کند.
کشاله ران شما ناحیه مفصل ران است که بین شکم و ران شما قرار دارد. جایی که شکم شما متوقف می شود و پاهای شما شروع می شود.
اگر زنی با درد در کشاله ران در سمت راست مواجهه شود ، ناراحتی می تواند نشانه ای از مشکلات احتمالی باشد.
شایع ترین علت درد کشاله ران در زنان :
به طور معمول ، درد شما در اثر آسیب دیدگی یکی از ساختارهای ساق پا که به کشاله ران شما متصل است ، مانند کشش یا پارگی عضلات ، رباط یا تاندون ایجاد می شود.
"کشش کشاله ران" معمولاً به پارگی یا کشش عضلات ، که در قسمت داخلی ران قرار دارند ، اطلاق می شود.
این نوع صدمات کشاله ران معمولاً در اثر استفاده بیش از حد ایجاد می شود و در بین افراد فعال جسمی رایج است.
با شکستگی لگن ، درد به طور معمول در کشاله ران یا بالای ران فوقانی خارجی وجود خواهد داشت
10 دلیل دیگر درد کشاله ران سمت راست در خانمها :
فراتر از آسیب دیدگی در عضله ، رباط یا تاندون ، درد کشاله ران شما می تواند نتیجه هر یک از شرایط مختلف مانند موارد زیر باشد:
آرتروز در باسن شما :
یک علامت بارز ورم مفاصل ران ، درد در ناحیه کشاله ران عمیق است که گاهی اوقات به سمت قسمت داخلی پا تا ناحیه زانو تابیده می شود. این درد کشاله ران می تواند با ایستادن یا راه رفتن برای طولانی مدت زمان شدیدتر شود.
غدد لنفاوی بزرگ شده :
گره های لنفاوی ، که به آن غدد لنفاوی نیز گفته می شود ، در کشاله ران (غدد لنفاوی اینگوینال یا فمورال) به دلایل مختلف از جمله آسیب ، عفونت ( لنفادنیت ) یا به ندرت سرطان ممکن است تورم ایجاد کرده و باعث ناراحتی شود.
فتق فمورال :
در زنان بیشتر از مردان اتفاق می افتد ، فتق فمورال برآمدگی و بیرون زدگی احشا در قسمت بالای ران و نزدیک کشاله ران می‌باشد. در واقع زمانی اتفاق می‌افتد که یک قسمت کوچک از روده باریک وارد کانال فمورال میشود. کانال فمورال حاوی گره لنفاوی روزنمولر و عروق لنفاوی میباشدو دقیقاً در زیر لیگامان اینگواینال واقع شده‌است.
شکستگی لگن :
با شکستگی لگن ، درد به طور معمول در کشاله ران یا بالای ران فوقانی خارجی وجود خواهد داشت. اگر استخوان لگن شما در اثر مواردی مانند سرطان یا آسیب و استرس ضعیف شود ممکن است مدتی قبل از شکستگی احساس درد در ناحیه کشاله ران یا ران داشته باشید.
فتق اینگوینال :
فتق مغبنی یا فتق اینگوینال در ناحیه کشاله ران است. اگرچه در مردان شایع تر است ، فتق اینگوینال بافت داخلی است که از طریق یک نقطه ضعف در عضلات کشاله ران شما فشار می آورد.
به عنوان یک زن ، ممکن است شما یک فتق مایع غیر انعطاف پذیر یا مخفی داشته باشید که باید با استفاده از لاپاراسکوپی ارزیابی شود.
عفونت ادراری ممکن است منجر به درد کشاله ران متوسط تا شدید شود
سنگ کلیه :
سنگ کلیه یک ترکیب سختی از مواد معدنی و نمکی است که در کلیه های شما ایجاد می شود. یک سنگ کلیه به طور معمول باعث ایجاد درد نمی شود تا در کلیه یا به سمت مجرای ادرار شما که مثانه شما را به کلیه شما وصل می کند حرکت کند.
سنگ کلیه را می توان با دردی که به کشاله ران کشیده می شود احساس کرد.
علائم دیگر سنگ کلیه می تواند شامل موارد زیر باشد:
درد شدید در ناحیه کمر و پهلو
تهوع و استفراغ
نیاز مداوم به ادرار کردن
درد هنگام ادرار کردن
ادرار قهوه ای ، قرمز یا صورتی
ادرار اغلب در مقادیر اندک
ورم استخوان پوبیس :
ورم استخوان پوبیس یک التهاب غیر عفونی کننده سمفیز pubic است ،سمفیز پوبیس یک مفصل غضروفی ( که از فیبرو غضروف تشکیل شده) می باشد که بوسیله لیگامانهای خیلی قوی بسته شده است. این بدان معنی می باشد که حرکات خیلی محدودی در این مفصل رخ می دهد.
علائم ورم استخوان پوبیس می تواند شامل موارد زیر باشد:
درد شدید در ناحیه کشاله ران که با پیاده روی ، بالا رفتن از پله ها ، عطسه و سرفه تشدید می شود.
اختلال در راه رفتن
تب درجه پایین
کیست تخمدان :
از جمله علائم کیست تخمدان درد است که از کشاله ران شما به طرف دنده های تحتانی و لگن تابیده می شود. بیشتر کیست تخمدان علائمی ایجاد نمی کند. اگر علائم شما ایجاد شود ، می تواند در قسمت تحتانی شکم در طرف محل قرارگیری کیست باشد:
درد
فشار
ورم
نفخ
اگر کیست پارگی داشته باشد ، ممکن است درد ناگهانی و شدیدی را تجربه کنید.
فشار روی عصب :
هنگامی که توسط بافت اطراف آن مانند عضله ، استخوان یا تاندون ، روی عصب فشار وارد شود ، می تواند عملکرد آن عصب را مختل کند. عصبی که در لگن قرار دارد می تواند منجر به سوزش یا درد شدید در کشاله ران شود.
عفونت ادراری :
عفونت ادراری ممکن است منجر به درد کشاله ران متوسط تا شدید شود که هنگام ادرار کردن می تواند شدت یابد.
علائم دیگر عفونت ادراری می تواند شامل موارد زیر باشد:
نیاز مداوم به ادرار کردن
ادرار اغلب در مقادیر اندک
ادرار با بوی قوی
ادرار ابری
ادرار قهوه ای ، قرمز یا صورتی
درد در دوران بارداری
در هنگام بارداری می توان تعدادی از دلایل در مورد درد کشاله ران را توضیح داد.
رحم شما در حال گسترش است ، که می تواند در تعدادی از مناطق از جمله کشاله ران منجر به درد و درد شود.
برخی از خانمها گزارش می دهند در صورت فشار آوردن سر نوزاد به ناحیه لگن ، در اواخر دوران بارداری می تواند باعث ناراحتی مداوم یا متناوب کشاله ران شود.
یک علت نادر از درد کشاله ران بارداری واریکوسل رباط گرد است. رباط دور رحم شما را به کشاله ران متصل می کند.
اگر درد مداوم یا غیرمعمول در ناحیه کشاله ران را تجربه می کنید به پزشک مراجعه کنید
درمان درد کشاله ران :
اگر در حال تجربه شایع ترین علت درد کشاله ران که ناشی از فشار بیش از حد هستید ، به طور معمول با گذشت زمان ، این نوع صدمات به خودی خود بهبود می یابد.
اغلب ، داروهای مسکن و ضد التهاب مانند ایبوپروفن برای درمان کافی هستند. اگرچه ، با وجود استراحت ، ناراحتی شما همچنان ادامه دارد ،پزشک شما می تواند برای تعیین یک برنامه درمانی یا برای شناسایی علت و یا شرایط اساسی متفاوت ، تشخیص کاملی را انجام دهد.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید ؟
اگر درد مداوم یا غیرمعمول در ناحیه کشاله ران را تجربه می کنید ، پزشک شما می تواند منبع ناراحتی را شناسایی کرده و یک برنامه درمانی تهیه کند. قطعاً اگر علایم زیر را دارید پزشک خود را ببینید:
- شما علائم جسمی قابل توجهی مانند برآمدگی در کنار استخوان پیبیک خود دارید که می تواند نشان دهنده فتق باشد.
- احساس می کنید که ممکن است دچار عفونت ادراری شوید ، معالجه مهم است. عفونت ادراری بدون درمان می تواند منجر به عفونت کلیه شود.
- شما علائم سنگ کلیه را دارید.
- اگر درد کشاله ران شما ناگهانی و شدید باشد یا همراه علایم زیر باشد:
تب
استفراغ
تنفس سریع و پی در پی
ضعف ، سرگیجه
اینها می تواند علائم تعدادی از بیماری ها از جمله پارگی کیست تخمدان باشد.
واکسن MMR ام‌ام‌آر واکسنی جهت پیشگیری از سرخک، اوریون و سرخچه است. دوز اول این واکسن معمولاً حوالی ۹ تا ۱۵ ماهگی و دوز دوم بین ۲۵ ماهگی تا ۶ سالگی تجویز میشود و میان این دو دوز، باید دست‌کم ۱ ماه فاصله باشد.
واکسن MMR که در سال 1971 در ایالات متحده معرفی شده است ، به جلوگیری از سرخک ، اوریون و سرخچه کمک می کند. این واکسن تحول عظیمی در نبرد برای جلوگیری از این بیماری های خطرناک بود.
واکسن MMR چه می کند؟
واکسن MMR در برابر سه بیماری عمده محافظت می کند: سرخک ، اوریون و سرخچه. هر سه این بیماری می توانند عوارض جدی برای سلامتی ایجاد کنند. در موارد نادر ، آنها حتی می توانند منجر به مرگ شوند. قبل از انتشار واکسن ، این بیماری ها بسیار رایج بود.
سرخک :
علائم سرخک شامل موارد زیر است:
راش
سرفه کردن
آبریزش بینی
تب
لکه های سفید در دهان ( لکه های کوپلیک )
سرخک می تواند منجر به ذات الریه ، عفونت گوش و آسیب مغزی شود.
اوریون :
علائم اوریون شامل موارد زیر است:
تب
سردرد
تورم غدد بزاقی
دردهای عضلانی
درد هنگام جویدن یا بلعیدن
ناشنوایی و مننژیت هر دو عارضه احتمالی اوریون هستند.
سرخچه :
علائم سرخچه شامل موارد زیر است:
راش
تب خفیف تا متوسط
چشمهای قرمز و ملتهب
گره های لنفاوی متورم در پشت گردن
آرتروز (بیشتر در زنان)
سرخچه می تواند برای زنان باردار عوارض جدی ایجاد کند ، از جمله سقط جنین یا نقایص هنگام تولد .
از واکسن mmr چه می دانید
چه کسی باید واکسن MMR را دریافت کند؟
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)سن توصیه شده برای دریافت واکسن MMR عبارتند از:
کودکان 12 تا 15 ماهه برای دوز اول
کودکان 4 تا 6 ساله برای دوز دوم
بزرگسالان 18 سال و بالاتر و بعد از سال 1956 متولد می شوند باید یک دوز دریافت کنند ، مگر اینکه بتوانند ثابت کنند که قبلاً واکسینه شده اند یا هر سه بیماری داشته اند.
قبل از مسافرت بین المللی ، کودکان بین 6 تا 11 ماه باید حداقل دوز اول را دریافت کنند. این کودکان پس از رسیدن به سن 12 ماهگی باید دو دوز مصرف کنند. کودکان 12 ماه یا بالاتر باید هر دو دوز را قبل از مسافرت دریافت کنند.
هرکسی که 12 ماه یا بیشتر است که قبلاً حداقل یک دوز MMR دریافت کرده اما در هنگام شیوع بیماری اوریون در معرض خطر بیشتری قرار دارد ، باید واکسن اوریون را دریافت کند.
در همه موارد ، حداقل دو روز باید دوز مصرف شود.
چه کسی نباید واکسن MMR را دریافت کند؟
افرادی که نباید واکسن MMR دریافت کنند. این شامل افرادی است که:
- یک واکنش آلرژیک شدید یا تهدید کننده زندگی به نئومایسین یا یکی دیگر از اجزای واکسن داشته اند.
- یک واکنش جدی به دوز قبلی MMR یا MMRV (سرخک ، اوریون ، سرخچه و واریسلا) داشته است.
- سرطان دارند یا در حال درمان سرطان هستند که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کنند.
- مبتلا به HIV ، ایدز یا اختلال سیستم ایمنی دیگری هستید.
- در حال دریافت داروهایی هستند که بر سیستم ایمنی بدن مانند استروئیدها اثر می گذارند
اند مانند: سل
علاوه بر این ، ممکن است بخواهید واکسیناسیون را به تعویق بیاندازید:
- در حال حاضر یک بیماری متوسط تا شدید است.
- باردار هستند.
- اخیراً دچار انتقال خون شده اید یا حالتی داشته اید که باعث می شود شما به راحتی خونریزی کنید.
- در چهار هفته گذشته واکسن دیگری دریافت کرده اند.
هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد واکسن MMR باعث اوتیسم می شود
واکسن MMR و اوتیسم :
مطالعات متعددی ارتباط بین MMR-اوتیسم را بر اساس افزایش موارد اوتیسم از سال 1979 بررسی کرده اند.
مجله معتبر پزشکی طب غربیدر سال 2001 گزارش كرد كه تعداد تشخيص هاي اوتيسم از سال 1979 رو به افزايش است. با وجود اين ، مطالعه پس از معرفي واكسن MMR ، در موارد اوتيسم افزايش نيافته است. در عوض ، محققان دریافتند که تعداد فزاینده موارد اوتیسم به احتمال زیاد ناشی از تغییر در نحوه تشخیص پزشکان اوتیسم است.
از زمان انتشار این مقاله ، مطالعات متعدد هیچ ارتباطی بین واکسن MMR و اوتیسم مشاهده نکرده است . علاوه بر این ، یک مطالعه در سال 2014 منتشر شده در کودکان ، بیش از 67 مطالعه در مورد ایمنی واکسن ها را در ایالات متحده بررسی کرده و نتیجه گرفته است که "شواهد زیادی است که واکسن MMR با شروع اوتیسم در کودکان همراه نیست."
و یک مطالعه 2015 منتشر شده در مجله انجمن پزشکی آمریکا نشان داد که حتی در بین کودکانی که خواهر و برادر اوتیسمی دارند ، خطر ابتلا به اوتیسم در ارتباط با واکسن MMR وجود ندارد.
علاوه بر این ، مؤسسه معتبر پزشکی و سازمان بهداشت جهانی هر دو موافق هستند: هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد واکسن MMR باعث اوتیسم می شود.
عوارض واکسن mmr
عوارض جانبی واکسن MMR :
مانند بسیاری از روشهای درمانی ، واکسن MMR می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. با این حال ، بیشتر افرادی که واکسن دریافت کرده اند ، به هیچ وجه عوارض جانبی ندارند. علاوه بر این CDC اظهار می دارد که "دریافت واکسن MMR بسیار کم خطرتر از ابتلا به سرخک ، اوریون یا سرخچه است."
عوارض جانبی واکسن MMR می تواند از جزئی تا جدی باشد:
جزئی : تب و بثورات خفیف
متوسط : درد و سفتی مفاصل ، تشنج و تعداد پلاکت کم است
جدی : واکنش آلرژیک ، که می تواند باعث کهیر ، تورم و مشکل در تنفس شود (بسیار نادر)
اگر شما یا فرزندتان نسبت به واکسن هایی که شما را نگران کرده است عوارض جانبی دارید ، به پزشک خود بگویید.
با افزایش نگرانی ها در مورد کرونا ویروس جدید ، جستجوی آنلاین به دنبال راه هایی برای تقویت سیستم ایمنی بدن افزایش یافته است. آیا راههایی برای تقویت سیستم ایمنی بدن وجود دارد؟ آیا ویتامین ها کمک می کنند؟
از آنجا که اخبار مربوط به زمان کرونا ویروس لقب "COVID-19" توسط سازمان بهداشت جهانی با انتشار آن در چین و سایر نقاط جهان ، عناوینی را ایجاد می کند ، بیشترین توجه به پیشگیری و قرنطینه انجام شده است. در حالی که به طور صحیح شستن دست ها و ماندن در خانه ایده خوبی است ، اما مهم است که سیستم ایمنی بدن خود را تقویت کنید تا بدن بتواند به طور مؤثر با ویروس مبارزه کند.
سیستم ایمنی بدن برای مقابله با عفونت و بیماری طراحی شده است. این روش های مختلفی برای تشخیص و از بین بردن هر چیزی که برای بدن شما بیگانه است از جمله باکتری ها ، ویروس ها ، قارچ ها ، انگل ها یا سلول های ناسالم مانند سلول های سرطانی دارد.
قدرت سیستم ایمنی بدن در افراد مختلف متفاوت است و به علاوه ، روز به روز به دلیل توانایی آن در مقابله با عفونت بسته به عوامل زیادی متغیر است. در اینجا چندین کار وجود دارد که می توانید در هنگام شیوع COVID-19 سیستم ایمنی بدن خود را بالا ببرید.
سیستم ایمنی بدن برای مقابله با عفونت و بیماری طراحی شده است
استرس را کاهش دهید :
با تمام عناوین روزانه ، عذاب و غم و اندوه در مورد کروناویروس زیاد است. برخی آنقدر وحشت دارند که شروع به جمع آوری کالاهای اساسی و مواد غذایی کرده اند. این ایده خوبی است که برای هر شرایط اضطراری مهمی آماده شوید و این شامل شیوع ویروسی است البته این را بخاطر بسپار که هورمون های استرس سیستم ایمنی را کاهش می دهند و باعث می شود که پاسخ آن به عفونت های ویروسی کمتر مؤثر باشد.
در کوتاه مدت ، هورمون استرس کورتیزول می تواند ایمنی بدن را با محدود کردن التهاب تقویت کند. اما هنگامی که از یک آستانه مشخص عبور کرد ، بیش از حد کورتیزول در خون ، در را برای التهاب بیشتر باز می کند. استرس همچنین بر تولید لنفوسیت ها (گلبول های سفید که اولین خط دفاع بدن در برابر عفونت هستند ) تأثیر منفی می گذارد شما را در معرض بیماری ویروسی قرار می دهد.
در طی این دوره ، سعی کنید وحشت نکنید زیرا فقط مسائل را بدتر می کنید. به یاد داشته باشید. برای تسکین استرس ، استراحت کنید وقتی احساس استرس و اضطراب می کنید سعی کنید برخی از تکنیک های آرامش مانند یوگا ، مدیتیشن یا تفکر مثبت را تمرین کنید.
سیستم ایمنی بدن ، سیستم دفاعی طبیعی بدن است
ورزش کنید ، اما بیش از حد حرکت نکنید :
ورزش منظم سلامت قلب و عروق را کاهش می دهد ، فشار خون را پایین می آورد ، به کنترل وزن بدن کمک می کند و از بیماری ها محافظت می کند. ورزش همچنین گردش خون را بهبود می بخشد ، به سلولهای سیستم ایمنی بدن اجازه می دهد تا آزادتر از بدن حرکت کنند و کار خود را به صورت مؤثرتر انجام دهند.
اگرچه دانشمندان هنوز ارتباط مستقیمی بین ورزش و سلامت سیستم ایمنی برقرار نکرده اند، منطقی است که تصور کنیم ورزش منظم و معتدل می تواند با پیشگیری از سلامت عمومی به جلوگیری از بیماری کمک کند. با این حال ، ورزش شدید می تواند باعث التهاب در بدن شود که ممکن است سیستم ایمنی بدن را به صورت بیش از حد ارسال کند. بنابراین ، سعی کنید به خصوص در مواقع شیوع ویروسی فصلی ، بیش از حد ورزش نکنید.
رژیم غذایی متعادل با میوه و سبزیجات بخورید :
سیستم ایمنی بدن ، سیستم دفاعی طبیعی بدن است و مانند هر ارتش ، رزمندگان آن نیز نیاز به تغذیه دارند. به خوبی مشخص شده است که افرادی که در فقر زندگی می کنند و سوء تغذیه دارند ، در معرض بیماری های عفونی قرار دارند. اگرچه مطالعات اندکی صورت گرفته است که اثرات تغذیه را مستقیماً بر توسعه بیماریهای عفونی مرتبط می کند ، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد کمبودهای مختلف ریز مغذی از جمله روی ، سلنیوم ، آهن ، مس ، اسیدفولیک و ویتامین های A ، B6 ، C و E می توانند پاسخ ایمنی بدن را تغییر دهند.
اطمینان حاصل کنید که رژیم غذایی متعادل را با میوه و سبزیجات بخورید تا بتوانید میزان مناسب ریز مغذی ها را دریافت کنید.
هنگامی که خواب کافی ندارید تولید آنتی بادی و سلولهای ایمنی کاهش می یابد
سیگار نکشید :
استعمال دخانیات تأثیرات زیادی بر سلامت سیستم ایمنی بدن دارد ، از جمله:
حساسیت بیشتر در برابر عفونت هایی مانند ذات الریه و آنفولانزا
بیماری های شدیدتر و طولانی تر
سطح پایین تر از آنتی اکسیدان های محافظ (مانند ویتامین C) در خون
به اندازه کافی بخوابید :
مطالعات نشان می دهد افرادی که خواب با کیفیت ندارند و یا خواب کافی ندارند ، احتمال دارد بعد از قرار گرفتن در معرض ویروس بیمار شوند. هنگام خواب ، بدن پروتئین هایی به نام سیتوکین ها آزاد می کند در حالی که کمبود خواب باعث کاهش تولید آنها می شود. سیتوکین ها در موارد عفونت یا التهاب بسیار مهم هستند. هنگامی که خواب کافی ندارید تولید آنتی بادی و سلولهای ایمنی کاهش می یابد.
مقدار مطلوب خواب در بیشتر بزرگسالان بین 7 تا 8 ساعت است. با این حال ، کودکان و نوجوانان در مدرسه ممکن است به 10 ساعت خواب نیاز داشته باشند.
استعمال دخانیات تأثیرات زیادی بر سلامت سیستم ایمنی بدن دارد
سطح ویتامین D خود را بررسی کنید:
در حالی که مطالعه بیشتری در مورد ارتباط بین ویتامین D و سلامت سیستم ایمنی مورد نیاز است ، برخی تحقیقات امیدوارکننده می گویند که بررسی میزان ویتامین D شما و مصرف یک ویتامین D می تواند به بدن شما در مقابله با بیماری های تنفسی کمک کند.
بدن ما به ویتامین D کافی برای تولید پروتئین های ضد میکروبی که ویروس ها و باکتری ها را از بین می برد نیاز دارند. اگر شما ویتامین D کافی در گردش خون ندارید ، در تولید این پروتئین ها مؤثرتر و مستعد ابتلا به عفونت هستید. این پروتئین ها به ویژه در دستگاه تنفسی فعال هستند.
ویتامین D را می توان در ماهی های چرب مانند ماهی قزل آلا ، و در شیر یا غذاهای غنی شده با ویتامین دی یافت. قرار گرفتن در معرض آفتاب در زمستان به طور معمول از ویتامین D کمتری برخوردار است. برای بررسی میزان ویتامین D به آزمایش خون نیاز است. کمتر از 20 نانوگرم در میلی لیتر کمبود در نظر گرفته می شود. بالاتر از 30 مطلوب است.
از مصرف الکل خودداری کنید:
مطالعات بیشماری ارتباط بین مصرف الکل و عملکرد سیستم ایمنی را پیدا کرده اند. تحقیقات نشان می دهد افرادی که بیش از حد می نوشند مستعد ابتلا به بیماری های تنفسی و ذات الریه هستند و آرامتر از عفونت و زخم ها بهبود می یابند. الکل تعداد میکروب های موجود در میکروبیوم روده را تغییر می دهد (میکروارگانیسم هایی که روی سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارند) الکل بیش از حد می تواند به ریه ها آسیب برساند و سیستم ایمنی مخاطی را مختل کند ، که برای کمک به بدن در شناخت عوامل بیماری زا و مبارزه با عفونت ضروری است.
نکته پایانی این است که هیچ قرص جادویی یا مواد غذایی خاصی برای تقویت سیستم ایمنی بدن و محافظت از شما در مقابل کروناویروس جدید وجود ندارد. اما روش های واقعی وجود دارد که می توانید از خود مراقبت کنید و به سیستم ایمنی بدن بهترین فرصت را برای انجام کار خود در برابر بیماری تنفسی می دهید.
احتمالاً نگران شیوع کروناویروس (که آن را COVID-19 نیز می نامید) نگران نیستید ، اما یافتن تعادل بین دقت و وحشت دشوار است.طبق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) ، اگر بالای 65 سال سن داشته باشید، در یک گروه پرخطر برای وبروس کرونا قرار دارید.خوشبختانه ، شما می توانید خود را از ویروس محافظت کنید ، بنابراین سعی کنید نگران نباشید.
حفظ فاصله اجتماعی :
سعی کنید تا حد ممکن در خانه بمانید تا از تماس با دیگران جلوگیری کنید. تنها راه جلوگیری از عفونت کروناویروس جلوگیری از تماس با افرادی که به آن مبتلا هستند. متأسفانه تشخیص اینکه چه کسی مسری است آسان نیست به خصوص که برخی از افراد دارای علائم خفیف یا فاقد آن هستند. تا تهدید ویروس به پایان نرسد ، از وقت خود در خانه لذت ببرید و در صورت لزوم فقط بیرون بروید.
اگر به چیزی از فروشگاه نیاز دارید، ببینید که آیا می توانید قبل از بیرون آمدن آن را تحویل بگیرید و آن را تهیه کنید.
کارهایی را که از آنها لذت می برید انجام دهید ، مانند خواندن کتاب، پخت و پز یا بازی.
راههای پیشگیری از کرونا
از ازدحام جمعیت بخصوص در مناطقی که تهویه مطبوع ندارند ، فاصله بگیرید. به نظر می رسد که ویروس در مناطق شلوغ سریعتر پخش شود ، به خصوص اگر گردش هوای تازه زیادی وجود نداشته باشد.
حداقل 6 فوت (1.8 متر) را از افرادی که به وضوح بیمار هستند دور شوید. برای شما بسیار مهم است که از هرکسی که سرفه می کند یا عطسه می کند فاصله بگیرید. حتی اگر مبتلا به ویروس کرونا نیستند ، تهدیدی برای سیستم ایمنی بدن شما محسوب می شود. اگر فردی را دیدید که مریض به نظر می رسد ، با مهربانی خود را از آنها دور کنید.
شما معمولاً با آغوش گرفتن از دوستان و اعضای خانواده خود استقبال می کنید و دست دادن در مکانهایی مانند کار معمول است. تا زمانی که با ویروس کرونا تهدید نشوید ، مهم است که تا حد امکان از تماس با دیگران خودداری کنید.
محافظت از خود در ملاء عام :
جلوگیری از کرونا
دستان خود را از چشم ، بینی و دهان خود دور نگه دارید. این بسیار سخت تر از آن است که به نظر برسد! دستان شما ممکن است با میکروب هایی که در هوا یا روی سطوح قرار دارند در تماس باشند. اگر صورت خود را لمس کنید ، ممکن است به طور تصادفی خود را آلوده کنید. تمام تلاش خود را بکنید تا از تماس با چهره خود جلوگیری کنید مگر اینکه فقط دستان خود را بشویید.
در صورت امکان دست های خود را اشغال کنید تا لمس صورتتان سخت تر باشد. به عنوان مثال ، هنگام سوار شدن در اتوبوس می توانید سرگرمی مانند کار بافندگی یا بازی ویدیویی انجام دهید تا دستان شما مشغول باشد.
وقتی بیرون می روید ، موهای خود را ببندید یا کلاه بپوشید. موهای شما دارای ساختار متخلخل است که می تواند میکروب هایی را که در هوا با آنها روبرو می شوید ، نگه دارد. علاوه بر این ، موهای شما به صورت شما نزدیک است ، بنابراین میکروب ها می توانند به چشم ، بینی یا دهان منتقل شوند. وقتی مجبور هستید خانه خود را ترک کنید ، موهای بلند را در یک پوشش یا کلاه بپوشانید.
در روزهایی که بیرون می روید ، موهای خود را قبل از رفتن به رختخواب بشویید تا به طور تصادفی میکروب ها را به بالش خود منتقل نکنید.
هنگام لمس کردن سطوح در عموم ، دست خود را با یک دستکش یا دستمال بپوشانید. ممکن است در عموم ، به خصوص در هنگام باز کردن درها یا استفاده از نرده ها ، با ویروس کرونا یا میکروب های دیگر روبرو شوید. برای جلوگیری از برداشت میکروب ، از یک دستمال ، انتهای آستین یا دستکش برای پوشاندن دست خود استفاده کنید. این به شما کمک می کند تا از برداشت میکروب ها خودداری کنید.
اگر به طور اتفاقی یک سطح را لمس کرده یا فراموش کرده اید که دست خود را بپوشانید ، بلافاصله دستان خود را با ضدعفونی کننده یا صابون و آب تمیز کنید.
مواد غذایی ، ظروف یا محصولات مراقبت شخصی را به اشتراک نگذارید. دانستن اینکه فردی حامل میکروب است ، غیرممکن است ، بنابراین همیشه از ظروف و حوله تمیز استفاده کنید.
در حالی که هنوز مشخص نیست که چند بار این اتفاق می افتد ، اما به نظر می رسد که برخی افراد حامل کروناویروس هستند. این بدان معناست که ممکن است شخصی خوب ظاهر شود اما هنوز هم می تواند شما را آلوده کند.
هنگام خوردن غذاهایی که توسط دیگران در حین شیوع تهیه شده ، احتیاط کنید. اگر غذا خوردن در بیرون سرگرم کننده و راحت باشد ، در صورت بروز شیوع بیماری در نزدیکی شما ممکن است خطر انقباض کروناویروس را افزایش دهد. به احتمال زیاد نیازی به نگرانی نیست ، اما اگر کسی که غذای شما را تهیه می کند مریض باشد می توانید با میکروب روبرو شوید.
غذاهایی را که پخته شده اند انتخاب کنید زیرا گرما میکروب ها را از بین می برد.
تمیز کردن و ضد عفونی کردن :
پیشگیری از کرونا
دستان خود را به مدت 20 ثانیه قبل از غذا یا لمس صورت خود بشویید. CDC توصیه می کند که افراد اغلب دست خود را در طول روز بشویند ، اما خیلی مهم است که قبل از غذا بشویید. دستان خود را با آب جاری مرطوب کنید ، سپس صابون ملایم را روی کف دست خود بمالید. به مدت 20 ثانیه پوست خود را بشویید و آنها را با حوله تمیز خشک کنید.
به گفته CDC ، فرقی نمی کند آب مورد استفاده شما گرم یا سرد باشد. هر دو در شستن میکروب ها و ویروس ها به همان اندازه خوب هستند. آب سرد برای پوست شما تحریک کننده تر است و از انرژی کمتری استفاده می کند.
اگر به صابون و آب دسترسی ندارید ، از ضدعفونی کننده دست استفاده کنید.
نکته: بلافاصله بعد از سرفه یا عطسه ، دستان خود را بشویید یا از ضدعفونی کننده دست استفاده کنید.
بلافاصله پس از لمس کردن سطوح در عموم از ضدعفونی کننده دست استفاده کنید. شما به احتمال زیاد همیشه به صابون و آب دسترسی نخواهید داشت. خوشبختانه ، ضدعفونی کننده دست می تواند شما را در مقابل ویروس کرونا محافظت کند. ضد عفونی کننده دستی را حمل کنید تا هر زمان لازم باشد می توانید از آن استفاده کنید. علاوه بر این ، آن را در ماشین و محل کار خود نگه دارید تا بتوانید هر زمان که لازم باشد دستان خود را ضدعفونی کنید.
یک ضد عفونی کننده دستی را انتخاب کنید که حداقل 60٪ الکل باشد. بعد از آن از لوسیون استفاده کنید تا از خشک شدن و تحریک پوست خود جلوگیری کنید.
به محض ورود به خانه از یک مکان عمومی ، تلفن همراه خود را تمیز کنید. متأسفانه ، تلفن همراه شما یک ظرف کوچک میکروب است و آن میکروب ها دوباره به دستان شما منتقل می شوند. تلفن خود را با یک ضدعفونی کننده تمیز کنید. این کار را حداقل یک بار در روز و همچنین هر بار که از بیرون باز می گردید انجام دهید.
روزانه فضاهای لمسی در خانه خود را ضدعفونی کنید. میکروب ها می توانند روی سطحی که تمام وقت لمس می کنید جمع شوند. اطمینان حاصل کنید که در حال تمیز کردن سطوح لمسی بالا در خانه و محل کار هستید. برای تمیز کردن سطوح زیر هر روز از یک پارچه ضد عفونی کننده یا اسپری استفاده کنید:
دستگیره
کلید و پریز برق
کنترل تلویزیون
دستگیره توالت
دسته های شیر آب
پیشخوان آشپزخانه و حمام
میزهای کنار تخت خواب
اسباب بازی ها
لوازم برقی
محافظت از سلامت کلی شما
راههای پیشگیری از کرونا
اجازه ندهید که نگرانی های شما در مورد کرونا ویروس شما را از مدیریت سلامتی شما منحرف کند. به مصرف هرگونه دارویی که پزشک تجویز کرده است ادامه دهید. علاوه بر این ، به انتخاب سبک زندگی سالم خود پایبند باشید.
اگر در مورد درمان خود سوالی دارید ، از پزشک خود کمک بخواهید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا خود را در برابر ویروس کرونا محافظت کنید و تا حد امکان سالم بمانید.
در صورت نیاز به قرارهای منظم مربوط به یک بیماری مزمن و یا تجویز داروهای خود ، برنامه ویزیت از راه دور را تا زمانی که مجدداً به صورت حضوری به درمانگاه مراجعه کنید ، برنامه ریزی کنید به هرگونه دارو ادامه دهید ، مگر اینکه پزشک به شما روش دیگری بگوید.
در دوره شیوع ، از مسافرت غیر ضروری خودداری کنید. ممکن است هنگام مسافرت با یک فرد آلوده روبرو شوید. بعلاوه ، برخی مناطق شیوع خود را تجربه کرده اند. CDC توصیه می کند افرادی که در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت و عوارض کروناویروس هستند ، تا زمانی که ویروس تحت کنترل باشد ، از مسافرت خودداری کنند.
برای حمایت از سیستم ایمنی بدن خود گزینه های سالم انتخاب کنید. در حالی که یک شیوه زندگی سالم تضمین نمی کند که بیمار شوید ، ممکن است به شما در جلوگیری از عفونت کمک کند. با رعایت این توصیه سالم ، بدن خود را ایمن کنید:
رژیم غذایی خود را حول سبزیجات ، پروتئین های بدون چربی و میوه ها پایه گذاری کنید.
به مدت 30 دقیقه در روز ورزش کنید.
شبانه 7-9 ساعت بخوابید.
استرس را از خود دور کنید.
اگر پزشک گفت که اشکال ندارد ، مولتی ویتامین مصرف کنید.
مهم نیست که مسئولیت های شما به عنوان یک حرفه ای در زمینه پزشکی چیست ، به احتمال زیاد شما ملزم به پوشیدن وسایل محافظ مناسب هستید. بخشی از این تجهیزات شامل دستکش یکبار مصرف است که می تواند از دست ها محافظت کرده و از تماس پوست با مواد شیمیایی خشن ، عوامل بیماری زا ناشی از خون و سایر مواد خطرناک جلوگیری کند.
دستکش های پزشکی به جلوگیری از آلودگی متقابل بین بیماران و مراقبان آنها کمک می کند و همچنین در برابر مواد شیمیایی و باکتری های خطرناک محافظت می کند. برای محافظت حداکثر ، مهم است که دستکش مناسب را انتخاب کرده و از آنها به درستی استفاده کنید.
چگونه دستکش یکبار مصرف را انتخاب کنیم :
هنگام خرید دستکش یکبار مصرف ، متناسب با نیازهای مختلف گزینه های مختلفی وجود دارد. سطح محافظت ، راحتی ، دوام و موارد دیگر بین انواع دستکش متفاوت است که شامل دستکش های لاتکس ، دستکش نیتریل و دستکش وینیل است. با انتخاب های بسیار زیاد ، تصمیم می تواند گیج کننده باشد ، بنابراین بیایید آنرا تجزیه کنیم و تصور کنیم که چرا انواع مختلفی وجود دارد . پس از درک این مسئله ، روند انتخاب دستکش بسیار ساده تر خواهد شد.
دستکش یکبار مصرف
انواع دستکش :
دستکش های پزشکی معمولاً از پلیمرهایی مانند لاتکس ، وینیل و نیتریل ساخته می شوند ، اگرچه ممکن است دستکش یکبار مصرف از مواد دیگر مانند نئوپرن پیدا کنید. در زیر یک مقایسه سریع تفاوت میان نیتریل، لاتکس و وینیل از جمله تفاوت در طراحی و مزایای منحصر به فرد آنها وجود دارد.
نوع دستکش
تعریف
مزیت ، فایده
سطح حفاظت
دستکش لاتکس
ساخته شده از لاستیک طبیعی
بالاترین راحتی ، انعطاف پذیری ، تناسب و حساسیت لمسی
باکتری ها ، ویروس ها
دستکش نیتریل
ساخته شده از مواد مصنوعی
کشش بالا، بادوام
مواد شیمیایی ، ویروس ها
دستکش وینیل
ساخته شده از مواد مصنوعی
مقرون به صرفه ، راحت
مواد شیمیایی
دستکش های لاتکس و دستکش های بدون لاتکس :
دستکش های لاتکس اغلب از طرف ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ترجیح داده می شوند زیرا در ارتجاع ، راحتی و مناسب بودن بهترین خدمات را ارائه می دهند. به طور خاص جراحان از دستکش های لاتکس استفاده می کنند زیرا برای کارهای حساس عالی هستند ، زیرا دقت بیشتری را با حساسیت لمسی بالا ارائه می دهند.
با وجود مزایای آن ، دستکش های لاتکس باعث آلرژی در برخی افراد می شود و بسیاری از آنها ترجیح می دهند که به جای دستکش های لاتکس از گزینه های دستکش غیر لاتکس مانند وینیل و نیتریل را انتخاب کنند.
دستکش های وینیل که از جنس PVC (پلی وینیل کلرید) ساخته می شوند ، معمولاً ارزان ترین دستکش بدون لاتکس هستند. با این حال ، بسیاری ترجیح می دهند از دستکش های سطح بالاتر مانند دستکش نیتریل استفاده کنند. دستکش نیتریل اغلب ترجیح داده می شود زیرا این دستکش های غیر لاتکس شبیه به حالت کششی دستکش های لاتکس هستند و همچنین بسیار بادوام و مقاوم در برابر سوراخ شدن هستند.
تفاوت دیگری که باید در هنگام تصمیم گیری بین دستکش لاتکس و غیرلاتکس در نظر بگیرید ، محافظت از هر نوع ماده است. به طور کلی ، دستکش های لاتکس بهترین محافظت در برابر باکتری ها و ویروس ها را دارند، در حالی که دستکش های غیرلاتکس محافظت شیمیایی بهتری دارند. از بین انواع مختلف دستکش بدون لاتکس ، دستکش های نیتریلیک علاوه بر محافظت شیمیایی که در اختیار شما قرار می دهند ، محافظت بالاتری در برابر ویروس ها نیز دارند.
انتخاب دستکش یکبار مصرف
انتخاب دستکش :
اکنون که درک بهتری از مواد مختلف دستکش یکبار مصرف و مزایای فردی آنها را داشته ایم ، بیایید گزینه های خاص تری را در دسترس قرار دهیم. هر یک از این گزینه ها برای ایجاد مزایای خاص برای مصارف مختلف در نظر گرفته شده است. برای انتخاب نوع دستکش مناسب برای استفاده در نظر گرفته شده ، درک این مزایا مهم است.
دستکش پودری و دستکش بدون پودر :
دستکش بدون پودر به دلیل روندی که باید انجام شود تا پوشش پودر از دستکش جدا شود ، گرانتر است. با این وجود ، دستکش های بدون پودر با کاهش پروتئین و محتوای شیمیایی ، علت آلرژی را کاهش می دهند. علاوه بر این ، دستکشهای بدون پودر نسبت به دستکشهای پودری از "تمیزتر" استفاده می کنند ، زیرا هیچ گونه باقیمانده ای روی لباس و سایر سطوح باقی نمی گذارد.
دستکش های پودری معمولاً با نشاسته ذرت ، آغشته می شوند ، که این کار پوشیدن دستکش را راحت تر می کند. نشاسته ذرت جایگزین گزینه های دیگر پودرینگ مانند پودر لیکوپودیوم و تالک شده است زیرا این نوع پوشش های دیگر تحریک کننده پوست هستند. دستکش بدون پودر اغلب برای جراحی و سایر روشهای حساس ترجیح داده می شود.
جنس دستکش یکبار مصرف
دستکش کلر و دستکش بدون کلر :
اگر تصمیم دارید از دستکش های بدون پودر استفاده کنید ، تصمیم می گیرید که آیا می خواهید از دستکش های کلر و غیر کلر استفاده کنید.
برای کسانی که مایل به استفاده از دستکش پودری نیستند ، اما مزایایی را که با آن نوع دستکش وجود دارد می خواهند ، دستکش های کلر دار دستکش بدون پودر هستند که با کلر آغشته می شوند تا بتوانند راحت دست شوند. این دستکش ها نیز برای جلوگیری از واکنش های آلرژیک ناشی از پروتئین های محلول ، عاری از ذرات هستند.
دستکش های کلر دار بیشتر از دستکش های بدون کلر استفاده می شود ، اگرچه برخی دستکش هایی را ترجیح می دهند که کم رنگ و بوی کمتری دارند. یکی دیگر از مضرات دستکشهای کلر شده ، ماندگاری کوتاه تر آنهاست: پس از گذشت حدود یک سال ، دستکشهای کلرین شکننده می شوند و وقتی در معرض گرما قرار می گیرند ، ممکن است این دستکشها حتی کمتر از یک سال عمر کنند.
از طرفی دستکشهای غیر کلر از نظر رنگ به دستکشهای معمولی نزدیک تر هستند و فاقد بوی کلر هستند. با این حال ، این دستکش ها از آنجا که سخت پوشیده می شوند ، بسیار محبوب نیستند.
دستکش های معاینه و دستکش های جراحی :
هر دو دستکش جراحی و معاینه ، دستکشهایی برای استفاده در طی مراحل پزشکی هستند. از دستکش معاینه پزشکی می توان برای معاینات بیمار و آزمایش خون استفاده کرد.
دستکش های جراحی توسط جراحان و پرستاران اتاق عمل استفاده می شود. این دستکشهای یکبار مصرف باید از استانداردهای کیفیت بالاتری برخوردار باشند ، و معمولاً از آنجایی که برای مراحل جراحی استفاده می شوند ، استریل هستند. دستکش های جراحی با اندازه های دقیق تر و همچنین حساسیت لمسی بالاتری دارند.
دستکش یکبار مصرف نایلونی
دستکش نایلونی یا فریزری:
پوشش مناسبی در برابر ویروس ها نیستند و در صورت تماس با اناتول یا مواد ضدعفونی میزان نفوذ تا ۹۰درصد افزایش می یابد
نحوه استفاده از دستکش یکبار مصرف:
در صورت استفاده و حذف صحیح ، دستکش یکبار مصرف محافظت عالی در برابر آلودگی می کند. برای به دست آوردن بیشترین استفاده از دستکش از دستورالعمل های زیر پیروی کنید.
مرحله 1: انتخاب کنید :
یک دستکش را انتخاب کنید که متناسب باشد و برای استفاده در نظر گرفته شده باشد.
مرحله 2: بررسی کنید
دستکش را از لحاظ پارگی و سوراخ بودن بررسی کنید.
مرحله 3: شستشو دهید
دستکش ها هرگز نباید جایگزین شستشوی مناسب شوند. همیشه قبل از استفاده از یک جفت دستکش دست های خود را بشویید و خشک کنید.
مرحله 4: پوشیدن
دستکش را بپوشید. در حالی که از دستکش یکبار مصرف استفاده می کنید ، به تلفن ، دستگیره درب یا موارد مشابه دست نزنید.
مرحله 5: دور انداختن دستکش
هرگز دستکش یکبار مصرف را نشویید و مجدداً استفاده نکنید. در هر یک از شرایط زیر ، حتماً دستکش را دور بیندازید و دست ها را شستشو و خشک کنید و یک جفت دستکش تازه استفاده کنید:
⇒ بین بیماران یا کارها
⇒ وقتی دستکش آلوده می شود
⇒ وقتی دستکش کثیف می شود
⇒ وقتی دستکش پاره شد
⇒ وقتی از دستکش برای چهار ساعت متوالی استفاده شده است.
ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است که نقش های اساسی در بدن شما ایفا می کند. این ماده مغذی برای سلامتی سیستم ایمنی بدن از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، بنابراین بسیاری از افراد این سوال را به وجود می آورند که آیا مصرف ویتامین D ممکن است به کاهش خطر کروناویروس جدید که باعث COVID-19 می شود کمک کند.
توجه به این نکته مهم است که در حال حاضر هیچ درمانی برای COVID-19 وجود ندارد و اقدامات پیشگیرانه ای غیر از فاصله اجتماعی و اقدامات بهداشتی مناسب نمی تواند شما را از ابتلا به این بیماری محافظت کند.
گفته می شود ، برخی تحقیقات نشان می دهند که داشتن مقادیر سالم ویتامین D و همچنین مصرف مکمل ویتامین D می تواند به سیستم ایمنی بدن شما کمک کند و به طور کلی در برابر بیماری های تنفسی محافظت می کند.
در این مقاله ، چگونگی تأثیر ویتامین D بر سلامت سیستم ایمنی بدن و چگونگی تأثیر این ماده مغذی در محافظت در برابر شرایط تنفسی ، توضیح داده شده است.
ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است که نقش های اساسی در بدن شما ایفا می کند
ویتامین D چگونه بر سلامت سیستم ایمنی تأثیر می گذارد؟
ویتامین D برای عملکرد صحیح سیستم ایمنی بدن ، که اولین خط دفاعی بدن در برابر عفونت و بیماری است ، ضروری است.
ویتامین D در تقویت پاسخ ایمنی نقش اساسی دارد. هم خاصیت ضد التهابی و هم برای سیستم ایمنی بدن خاصیت دارد و برای فعال شدن سیستم ایمنی بدن بسیار مهم است.
ویتامین D به منظور تقویت عملکرد سلولهای ایمنی بدن ، از جمله سلولهای T و ماکروفاژها ، از بدن شما در برابر عوامل بیماری زای محافظت می کند.
در حقیقت ، ویتامین دی برای عملکرد سیستم ایمنی آنقدر مهم است که سطح پایین ویتامین D با افزایش حساسیت به عفونت ، بیماری و اختلالات مرتبط با سیستم ایمنی همراه است. به عنوان مثال ، سطح پایین ویتامین D با افزایش خطر ابتلا به بیماری های تنفسی ، از جمله سل ، آسم و انسداد مزمن ریوی (COPD) و همچنین عفونت های تنفسی ویروسی و باکتریایی همراه است.
علاوه بر این ، کمبود ویتامین D با کاهش عملکرد ریه مرتبط است ، که ممکن است بر توانایی بدن شما در مبارزه با عفونت های تنفسی تأثیر بگذارد . به طور کلی ویتامین D برای عملکرد سیستم ایمنی بسیار مهم است و کمبود این ماده مغذی ممکن است پاسخ ایمنی را به خطر اندازد و خطر عفونت و بیماری را افزایش دهد.
ویتامین D نقش مهمی در بدن شما از جمله ارتقاء سلامت سیستم ایمنی بدن دارد
آیا مصرف ویتامین D می تواند از ما در برابر COVID-19 محافظت کند؟
در حال حاضر ، هیچ درمانی برای COVID-19 وجود ندارد و هیچ مطالعه ای در مورد تأثیر مکمل های ویتامین D یا کمبود ویتامین D در خطر ابتلا به کروناویروس جدید که باعث COVID-19 نشده است ، مورد بررسی قرار گرفته است.
مطالعات متعدد نشان داده اند که کمبود ویتامین D می تواند به عملکرد سیستم ایمنی بدن آسیب برساند و خطر ابتلا به بیماری های تنفسی را افزایش دهد.
علاوه بر این ، برخی از مطالعات نشان داده اند که مکمل های ویتامین D می تواند پاسخ ایمنی را تقویت کرده و به طور کلی در برابر عفونت های تنفسی محافظت کند.
بررسی اخیر که شامل 11321 نفر از 14 کشور جهان بود ، نشان داد که مصرف مکمل ویتامین D خطر ابتلا به عفونتهای حاد تنفسی (ARI) را در هر دو کسانی که از نظر ویتامین D کمبود دارند و کسانی که سطح کافی دارند ، کاهش می دهد.
به طور کلی ، این مطالعه نشان داد که مکمل های ویتامین D خطر ابتلا به عفونتهای حاد تنفسی را 12 درصد کاهش می دهد. علاوه بر این ، این بررسی نشان داد که مکمل های ویتامین D هنگام محافظت در برابر عفونتهای حاد تنفسی هنگامی که روزانه یا هفتگی در دوزهای کوچک مصرف می شود موثرتر از زمانی است که با دوزهای بزرگتر و با فاصله زیاد مصرف می شود.
همچنین نشان داده شده است که مکمل های ویتامین D باعث کاهش مرگ و میر در افراد مسن می شود که بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های تنفسی مانند COVID-19 هستند .
به خاطر داشته باشید که هیچ مدرک علمی وجود ندارد که مصرف مکمل ویتامین D می تواند شما را از ابتلا به COVID-19 محافظت کند. با این وجود ، کمبود ویتامین D ممکن است با آسیب رساندن به عملکرد سیستم ایمنی ، حساسیت شما به عفونت کلی و بیماری را افزایش دهد.
این خصوصاً نگران کننده است با توجه به اینکه افراد زیادی از نظر ویتامین D کمبود دارند، به خصوص افراد مسن که بیشتر در معرض ابتلا به عوارض جدی تر مربوط به COVID-19 هستند. به همین دلایل ، این ایده خوبی است که پزشک میزان ویتامین D شما را آزمایش کند تا تشخیص دهد که آیا شما کمبود این ماده مغذی مهم را دارید یا خیر.
بسته به میزان ویتامین دی خون شما ،مصرف مکمل ویتامین D در روز با 1000 تا 4000 IU به طور معمول برای اکثر افراد کافی است. با این حال ، افراد با سطح ویتامین دی پایین اغلب به دوزهای بالاتری نیاز دارند تا سطح آنها به حد مطلوب افزایش یابد.
اگرچه توصیه ها در مورد سطح ویتامین D بهینه متفاوت است، اما اکثر متخصصان موافق هستند که میزان ویتامین D بهینه بین 30 تا 60 نانوگرم در میلی لیتر (75-150 نانومول در لیتر) قرار دارد.
مصرف مکمل ویتامین D در روز با 1000 تا 4000 IU به طور معمول برای اکثر افراد کافی است
خط آخر :
ویتامین D نقش مهمی در بدن شما از جمله ارتقاء سلامت سیستم ایمنی بدن دارد.
تحقیقات علمی نشان می دهد که مصرف مکمل ویتامین D ممکن است در برابر عفونت های تنفسی ، به ویژه در بین افرادی که کمبود ویتامین دی دارند، محافظت کند.
با این حال ، به خاطر داشته باشید که در حال حاضر هیچ مدرکی مبنی بر مصرف هرگونه مکمل از جمله ویتامین D ، خطر ابتلا به COVID-19 را کاهش نمی دهد.
اگر علاقه مند به مصرف مکمل ویتامین D برای تقویت پاسخ ایمنی کلی خود هستید ، برای کسب اطلاعات در مورد دوز مناسب ، با پزشک خود مشورت کنید.
زندگی بدون طحال نیز ممکن است،اگرچه ارگان بسیار مهمی است
سرطان طحال معمولاً وقتی سرطان در قسمت دیگری از بدن ، که اغلب لنفوم و لوسمی است ، در این اندام گسترش می یابد.
طحال در زیر قفسه دنده در سمت چپ بدن قرار دارد. این بخشی از سیستم لنفاوی است و در کمک به بدن در مقابله با بیماری نقش دارد. این نقش بدان معنی است که می تواند بخشی از سیستم ایمنی نیز محسوب شود.
طحال عملکردهای زیر را برای بدن انجام می دهد:
• تصفیه خون
• از بین بردن سلول های خونی قدیمی ، غیر طبیعی یا آسیب دیده
• ذخیره سلولهای خونی
• مبارزه با عفونت ها
• ارسال خون به کبد
زندگی بدون طحال نیز ممکن است ، اگرچه ارگان بسیار مهمی است.
پزشکان ممکن است طحال را به دلیل آسیب یا بیماری ، از جمله سرطان خارج کنند. هنگامی که این اتفاق می افتد ، زندگی فرد به طور اساسی تغییر نمی کند ، اما ممکن است مستعد ابتلا به عفونت شوند و احتیاط لازم را انجام دهند.
طحال ارگانی است که خون را فیلتر و ذخیره می کند
چه عواملی باعث ایجاد سرطان طحال می شود؟
سرطانی که برای اولین بار در طحال شروع می شود یک اتفاق نادر است.
محققان معتقدند که این بیماری در کمتر از 2 درصد کل لنفوم ها و 1 درصد از کل لنفوم های غیر هوچکین اتفاق می افتد. نوعی از سرطان که در طحال ایجاد می شود ، لنفوم ناحیه طحال حاشیه طحال یا SMZL نامیده می شود که نوعی لنفوم غیر هوچکین محسوب می شود.
از آنجا که بیشتر سرطانهای موثر بر طحال سرطانهایی هستند که از مکانی دیگر پخش می شوند ، درک علل ابتلا به سرطان طحال به معنای جستجو در مواردی است که باعث این بیماری های دیگر می شود.
بیشتر سرطانهایی که در طحال شروع می شوند نوعی لنفوم یا لوسمی هستند. با توجه به عمل لنفوم اکثر اوقات ، علت خاص لنفوم یافت نمی شود.
با این وجود محققان فاکتورهایی را شناسایی کرده اند که ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد ، از جمله:
- افزایش سن
- مرد بودن
- تضعیف سیستم ایمنی بدن توسط بیماری هایی مثل ایدز، مصرف داروهای پیوند عضو
- داشتن خویشاوند مبتلا به سرطان
- سابقه ابتلا به بیماری های خونی
- قرار گرفتن در معرض اشعه
مطالعات متعددی ارتباط بین عفونت مزمن با ویروس هپاتیت C و خطر ابتلا به یک نوع خاص از سرطان موسوم به لنفوم غیرهوچکین سلولی B را مشخص کرده اند که می تواند منجر به سرطان طحال شود.
علائم سرطان طحال چیست؟
افراد مبتلا به سرطان طحال ممکن است در برخی موارد علائم مختلفی داشته باشند یا اصلاً هیچ کدام از آنها بروز نکند. تقریبا 25 درصد از مبتلایان به سرطان طحال علائم نشان نمی دهند.
شایع ترین علائم سرطان طحال:
طحال بزرگ شده ، که ممکن است دو برابر بزرگتر از حد نرمال باشد
درد در شکم ، معمولاً در گوشه فوقانی سمت چپ
ضعف
کاهش وزن غیر قابل توضیح
خستگی
تب
عرق شبانه
سطح بالای لنفوسیت ها در خون وجود دارد
با این حال ، به یاد داشته باشید که طحال بزرگ شده لزوماً به معنای ابتلا به سرطان طحال نیست.
بیشتر سرطانهایی که در طحال شروع می شوند نوعی لنفوم یا لوسمی هستند
علائمی که ممکن است مشکلی ایجاد شود:
گره های لنفاوی متورم ممکن است نشانه ای از سرطان طحال باشد.
سرطان طحال اغلب به ویژه به دلیل لنفوم و لنفوم غیر هوچکین است ، بنابراین آگاهی از علائم این بیماری بسیار مفید است.
علائم شامل:
گره های لنفاوی متورم اما معمولاً دردناک در زیر بغل ، کشاله ران و طرفین گردن نیست
احساس خستگی
لرزهای متناوب و تب
کبودی سریع
عفونت های مکرر
تورم و گاه درد در شکم
اشتهای کم
احساس سیری بعد از خوردن غذای بسیار کم
کاهش وزن بدون دلیل
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید:
افراد دارای هر یک از علائم ذکر شده در بالا ، در صورت لزوم باید به پزشک مراجعه کنند.
به خاطر داشته باشید که مواردی غیر از سرطان نیز باعث این علائم می شود. به عنوان مثال ، یک عفونت می تواند منجر به تورم غدد لنفاوی شود.
از آنجا که آزمایش غربالگری سرطان طحال وجود ندارد و بیماری بدون علائم ممکن است ایجاد شود ، همیشه عاقلانه است که پزشک علائم مربوط به آن را بررسی کند.
راههای تشخیص سرطان طحال :
پزشکان از ابزارهای مختلفی برای تشخیص سرطان طحال استفاده می کنند. مستقیم ترین و قطعی ترین روش ، برداشتن و آزمایش نمونه ای از بافت طحال است. این همچنین تهاجمی ترین روش است و پزشکان ابتدا ترجیح می دهند از روش های دیگر استفاده کنند.
گزینه های دیگر شامل:
گرفتن تاریخچه پزشکی
توموگرافی
درخواست آرمایش خون
تنظیم آنالیز مغز استخوان
پزشکان به دنبال سرنخ هایی برای کمک به آنها در تشخیص و احتمالاً درمان سرطان طحال در هنگام صحبت با فرد در مورد:
سابقه هپاتیت مزمن C یا B
تاریخچه بیماریهای خود ایمنی
استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی
شیمی درمانی ممکن است برای درمان سرطان طحال استفاده شود
راههای درمان سرطان طحال:
شیمی درمانی ممکن است برای درمان سرطان طحال استفاده شود.
درمانهای متداول سرطان طحال شامل موارد زیر است:
جراحی به نام اسپلنکتومی که بخشی یا کل طحال را خارج می کنند.
پرتو درمانی
شیمی درمانی
از نظر تاریخی ، اسپلنکتومی اغلب اولین درمانی بود که مورد استفاده قرار می گرفت و مطالعات نشان داده است که بیشتر افرادی که این عمل جراحی را انجام داده اند به مدت 5 سال به درمان بیشتری احتیاج ندارند.
با این حال ، درمان با آنتی بادی ساخته شده توسط انسان به نام ریتوکسیماب نشان داده شده است که تقریباً به اندازه عمل جراحی در کاهش علائم در افراد مبتلا به سرطان طحال مؤثر است. همچنین ، استفاده از آن راحت تر از جراحی است.
افراد بدون علائم لزوماً نیاز به معالجه درمانی ندارند ، اما از آنها خواسته می شود هر 6 ماه یکبار برای آزمایش خون و ارزیابی پزشک خود مراجعه کنند.
جلوگیری از سرطان طحال :
پزشکان عفونتهای مزمن هپاتیت C را به سرطان طحال و سایر اشکال لنفوم غیر هوچکین مرتبط کرده اند. بنابراین ، اقدام برای جلوگیری از هپاتیت C می تواند به افراد در کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند.
هپاتیت C در خون انجام می شود ، بنابراین ضروری است:
هنگام تاتو یا سوراخ کردن احتیاط کنید و مطمئن باشید که تجهیزات ضدعفونی شده اند.
در صورت داشتن رابطه جنسی با شخصی که آزمایش هپاتیت C و سایر بیماریهای مقاربتی نشده است ، از کاندوم استفاده کنید .
روشهای ایمنی را برای استفاده و دفع سوزنها را در یک مرکز بهداشتی و درمانی استفاده کنید.
هرگز سوزن را به اشتراک نگذارید.
عفونت با HIV و HTLV-1 همچنین ممکن است خطر ابتلا به لنفوم غیر هوچکین و سرطان طحال را افزایش دهد. پیروی از دستورالعمل های جنسی ایمن و اقدامات پیشگیرانه ای که علیه هپاتیت C استفاده می شود ، می تواند در برابر حمل این ویروس ها موثر باشد
خوردن غذاهای پرچرب و در نتیجه افزایش وزن بیش از حد ، هر دو با خطر بیشتر ابتلا به لنفوم غیر هوچکین مرتبط هستند.
اتخاذ یک رژیم غذایی سالم ، کم چرب و حفظ وزن مناسب از اقدامات مثبت مراقبت از خود می باشد که می تواند خطر ابتلا به بیماریهای جدی و مزمن دیگر را نیز کاهش دهد.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید