رابطه جنسی در بارداری

اگر بخواهید باردار شوید باید رابطه جنسی برقرار کنید اما آیا امکان رابطه جنسی در بارداری نیز وجود دارد؟ اصولاً داشتن رابطه جنسی در دوران بارداری بی‌خطر است مگر اینکه پزشک یا ماما به شما گفته باشد که این کار را نکنید. رابطه جنسی به جنین شما آسیب نمی‌رساند زیرا آلت تناسلی مرد نمی‌تواند فراتر از واژن نفوذ کند. از طرفی، جنین درحال‌رشد توسط مایع آمنیوتیک رحم و همچنین عضلات قوی رحم محافظت می‌شود؛ بنابراین تا جای ممکن فعالیت جنسی تأثیری در کودک شما نخواهد داشت، به‌شرطی‌که عوارضی مانند زایمان زودرس یا مشکلات جفت نداشته باشید.

بااین‌حال، تغییر میل جنسی شما در دوران بارداری طبیعی است. این مسئله جای نگرانی ندارد و صحبت در مورد آن با شریک جنسی مفید است. ممکن است رابطه جنسی در بارداری برای شما بسیار لذت‌بخش باشد یا به‌راحتی احساس کنید که نمی‌خواهید این مسئله را برای مدتی تجربه کنید. حتی می‌توانید راه‌های دیگری برای دوست داشتن یا عشق ورزیدن پیدا کنید. مهم‌ترین چیز این است که درباره احساسات خود با شریک زندگی خود صحبت کنید.

روابط زناشویی در دوران بارداری ,مجاز یا ممنوع؟

طبق تحقیقات، اگر دوران بارداری شما طبیعی است و هیچ عارضه‌ای ندارید، رابطه در بارداری و رسیدن به ارگاسم خطر ابتلا به زایمان زودرس یا سقط جنین را افزایش نمی‌دهد. بیشتر سقط‌ها به این دلیل اتفاق میافتند که جنین به طور طبیعی رشد نمی‌کند.

در اواخر بارداری، ارگاسم یا حتی رابطه جنسی می‌تواند باعث انقباضات خفیف شود و احساس کنید عضلات رحم شما سفت شده‌اند. ممکن است وضعیت ناراحت‌کننده‌ای باشد اما کاملاً طبیعی است و جای نگرانی نیست. در این میان علائم مشخصی وجود دارد که مانع از رابطه جنسی در بارداری می‌شوند و پزشک می‌تواند به‌واسطه مشاهده آن‌ها شما را منع کند. پس معاینات دوره‌ای و مشورت با پزشک متخصص زنان و زایمان در طی ۹ ماه بارداری را نادیده نگیرید!

درصورتی‌که بارداری بدون عوارضی دارید و روند شما کاملاً طبیعی طی می‌شود، تجربیات شما در مورد رابطه جنسی در ماه‌های مختلف بارداری کمی متفاوت است. در ادامه به علائم و الگوی طبیعی میل جنسی در دوران بارداری اشاره شده است:

• سه‌ماهه اول: حالت تهوع، خستگی یا تحریک‌پذیری زیاد پستان ممکن است میل جنسی شما را از بین ببرد اما نگران نباشید رفع خواهد شد.
• سه‌ماهه دوم: میل جنسی شما ممکن است کمی افزایش پیدا کند. در حقیقت، افزایش جریان خون و هورمون‌ها در سراسر بدن می‌تواند ارگاسم را افزایش دهد.
• سه‌ماهه سوم: با نزدیک شدن به زمان تولد ممکن است برقراری رابطه جنسی در بارداری به دلیل بزرگ شدن بیش‌ازحد شکم، برای شما و همسرتان کمی ناخوشایند باشد.

در پاسخ به سؤال آیا ریختن اسپرم در دوران بارداری ضرر دارد؟ باید بدانید که تحریک پستان، ارگاسم زنانه و وجود برخی هورمون‌ها در مایع منی به نام پروستاگلاندین‌ها می‌توانند باعث انقباضات رحمی شوند. به‌همین‌دلیل، پزشک شما ممکن است به‌محض مشاهده علائم زیر شما را از برقراری رابطه جنسی در بارداری منع کند:

• خون‌ریزی غیر قابل توضیح واژن
• نشت مایع آمنیوتیک که می‌تواند خطر عفونت را افزایش دهد
• کاهش قدرت عضلات دهانه رحم و باز شدن زودرس دهانه رحم
• جفت سرراهی یا همان پوشانده شدن کامل یا اندک دهانه رحم توسط جفت
• داشتن سابقه سقط مکرر جنین یا زایمان زودرس
• بارداری چندقلو

اگر احتمال می‌دهید شریک جنسی شما در طی بارداری با افراد دیگری رابطه جنسی برقرار می‌کنید، استفاده از کاندوم برای محافظت از شما و کودک در برابر عفونت‌های مقاربتی (STI) ضروری است.

علل و فوائد برقراری رابطه جنسی در بارداری

خیلی از خانم‌ها این مسئله را مطرح می‌کنند که شوهرم در دوران بارداری رابطه می‌خواهد و من نگران جنین هستم، درحالی‌که نمی‌دانند رابطه جنسی در دوران بارداری می‌تواند فوایدی برای آن‌ها و همسرشان داشته باشد.

به‌طورکلی، تا زمانی‌که پزشک یا ماما دلیل محکم و مشخصی برای عدم برقراری رابطه جنسی در بارداری نداشته باشد، خطری خانم را تهدید نمی‌کند. خانم‌هایی که در دوران بارداری در اثر رابطه جنسی به ارگاسم می‌رسند، از هورمون‌های آرام‌بخش و افزایش جریان خون قلبی و عروقی بهره‌مند می‌شوند و این مزایا به کودک نیز منتقل می‌شود.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید برخی از خانم‌ها ممکن است برای اولین‌بار در دوران بارداری به‌دلیل جریان خون بیشتر و تغییرات هورمونی، ارگاسم را تجربه کنند. این افزایش ۵۰ درصدی جریان خون که مجرا، واژن، کلیتوریس و لگن زن را در برمی‌گیرد باعث می‌شود تا خانم احساس بهتری هنگام رابطه داشته باشد.

علاوه‌براین، با وجود انقباضات بیشتر لگن زن، معمولاً مردان در هنگام نزدیکی در سه ماه اول بارداری لذت بیشتری از رابطه می‌برند. البته نباید تغییرات سایز پستان و تحریک روانی بیشتر زن و مرد هنگام برقراری رابطه را نادیده گرفت. بارداری باعث افزایش ترشحات واژن می‌شود و در نتیجه امکان انتقال عفونت‌های باکتریایی و قارچی در طی رابطه محدود می‌شود.

در نهایت اینکه برقراری رابطه جنسی در بارداری به جز اواخر آن، باعث ایجاد یک آرامش ذهنی در زن می‌شود و مرد نیز امکان تأمین نیاز جنسی خود را خواهد داشت. رابطه جنسی باعث کالری‌سوزی می‌شود و می‌تواند به حفظ تناسب اندام زن و مرد کمک کند. برخی از زوجین دریافته‌اند که فعالیت جنسی در دوران بارداری آن‌ها را به یکدیگر نزدیک‌تر می‌کند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۴ نشان داد که رابطه جنسی آنتی‌بادی IgA را افزایش می‌دهد، آنتی‌بادی که به شما کمک می‌کند تا در دوران بارداری از ابتلا به سرماخوردگی و سایر عفونت‌ها مصون بمانید.

ارگاسم ناشی از یک رابطه جنسی خوب، باعث آزاد شدن هورمون مغزی اندورفین می‌شود که می‌تواند به مادر و کودک کمک کند تا احساس خوشبختی و آرامش کنند. باید بدانید که استرس زیاد در بارداری یکی از فاکتورهای خطر مؤثر در بروز بیماری‌های ذهنی مانند بیش‌فعالی یا اوتیسم در جنین است؛ بنابراین رابطه جنسی در بارداری در حفظ تعادل روانی و رفع استرس مادر مؤثر است.

انواع روش‌های آمیزش در دوران بارداری

بهترین مدل نزدیکی در بارداری مدلی است که شما احساس راحتی کنید. رابطه جنسی دهانی در دوران بارداری نیز بی‌خطر است. مهم این است که لذت و راحتی متقابل را در ذهن داشته باشید و خلاقیت به خرج دهید. در مورد نزدیکی در هفته پنجم بارداری و به بعد که مدام شکم شما بزرگ‌تر می‌شود، آزمون‌وخطا کنید تا فشار زیادی به شما و جنین وارد نشود. نباید فراموش کنید که انعطاف‌پذیری که اکنون از آن لذت می‌برید، می‌تواند به حفظ رابطه جنسی شما برای دهه‌ها کمک کند

معمولاً اوایل بارداری کمی رابطه جنسی ناراحت‌کننده است. با بزرگ‌تر شدن شکم، بهتر است هنگام رابطه به پهلو دراز بکشید یا رو‌به‌روی شریک جنسی خود روی زمین بخوابید. حتی می‌توانید روی دست و زانوی خود قرار بگیرید و همسرتان از پشت به شما نزدیک شود. بهتر است با قراردادن یک بالشت زیر کمر خود، احساس راحتی بیشتری کنید.

داشتن عفونت مقاربتی در دوران بارداری می‌تواند مشکلات جدی برای سلامتی شما و کودک ایجاد کند. اگر همسرتان مبتلا به عفونت مقاربتی فعال است یا اخیراً وضعیت او تشخیص‌داده‌شده است، از هر نوع رابطه جنسی واژینال، دهان و مقعد پرهیز کنید. باید بدانید که بارداری از شما برابر انتقال عفونت‌های مقاربتی مانند اچ آی وی، تبخال، زگیل‌های تناسلی یا کلامیدیا محافظت نمی‌کند و این عفونت‌ها می‌توانند روی کودک شما تأثیر بگذارند.

آیا امکان پیشگیری از عوارض احتمالی برقراری رابطه جنسی در بارداری وجود دارد؟

هنوز هم به‌عنوان احتیاط، برخی از پزشکان توصیه می‌کنند که در هفته‌های آخر بارداری از رابطه جنسی اجتناب کنید زیرا معتقدند هورمون‌های موجود در مایع منی مرد به نام پروستاگلاندین‌ها می‌توانند انقباضات رحمی را تحریک کنند و در نتیجه باعث بروز درد یا زایمان زودرس شوند؛ بنابراین خودتان در اواخر ماه هشتم تا نهم به این مسئله توجه بیشتری کنید.

باید بدانید، زمانی که پزشک شما را برقراری رابطه جنسی منع می‌کند، فقط منظور مقاربت و ارگاسم نیست بلکه شامل تحریک جنسی نیز می‌شود. به‌خصوص اگر در آخرین رابطه جنسی علائمی مانند درد، خونریزی و انقباض لگن را تجربه کرده‌اید؛ بنابراین در این شرایط برای پیشگیری از عوارض احتمالی برقراری رابطه جنسی در بارداری، از تحریک جنسی با دست یا وسایل جنسی نیز پرهیز کنید زیرا باعث شروع چرخه هورمون‌های جنسی در داخل بدن می‌شود.

بهترین راه برای پیشگیری از عوارض احتمالی، صحبت با شریک جنسی خود است. به همسرتان بگویید چه احساسی دارید، به‌خصوص در ماه‌های اول و آخر بارداری. ممکن است لازم باشد برای پیداکردن موقعیتی که برای شما راحت‎تر و تحریک‌کننده است، به کمی هم‌فکری نیاز باشد. سعی کنید از ماه چهارم به بعد، در حین برقراری رابطه از درازکشیدن به پشت خودداری کنید. به‌این‌ترتیب می‌توانید از وارد شدن فشار بیشتر به رگ‌های خونی اصلی جنین درحال‌رشد پیشگیری کنید.

در صورت ابتلا به خشکی واژن به‌دلایل مختلف، حتماً از لوبریکنت (روان‌کننده) استفاده کنید. در این شرایط مرد بهتر است قبل از برقراری رابطه کامل، به روش‌های مختلف مانند بوسیدن، ماساژ و بغل کردن باعث تحریک بیشتر زن شود تا ترشحات واژن افزایش یابد.

جالب است بدانید که شریک جنسی باید از دمیدن هوا به واژن زن باردار خودداری کند زیرا این امر می‌تواند باعث آمبولی و مسدود شدن رگ خونی به‌دلیل وجود حباب هوا شود. اگرچه نادر است اما آمبولی می‌تواند برای زن و نوزاد تهدیدکننده زندگی باشد.

رابطه جنسی مقعدی به کودک آسیب نمی‌رساند اما اگر مادر به بواسیر مرتبط با بارداری مبتلا شده باشد، نباید انجام شود. شریک جنسی باید از برقراری رابطه جنسی مقعدی و به‌دنبال آن رابطه جنسی واژینال اجتناب کند زیرا این کار می‌تواند باعث انتقال باکتری‌ها از راست‌روده به واژن و در نتیجه بروز عفونت واژینال شود.

انواع راه‌های درمان مشکلات برقراری رابطه جنسی در بارداری

معمولاً پزشک متخصص زنان و زایمان، به‌محض مشاهده علائم منع برقراری رابطه جنسی در بارداری شروع به معاینه خانم می‌کند تا علت آن را کشف کند. درصورتی‌که قابل رفع باشد، بعد از مدت‌زمان مشخصی دوباره دستور برقراری رابطه را می‌دهد اما موارد زیادی نیز وجود دارد که رابطه جنسی به بعد از زایمان موکول می‌شود. پس از زایمان، خانم باید حداقل ۶ هفته دوران نقاهت را طی کند تا خونریزی رحمی بعد از زایمان متوقف شود، دهانه رحم بسته شود و پارگی‌های احتمالی واژن بهبود یابند. قبل از این زمان خطر آسیب به دستگاه تولیدمثلی خانم یا بروز عفونت‌های مختلف وجود دارد.

از نظر روان‌شناختی بهتر است هر زمان که خانم آمادگی لازم را داشت، رابطه جنسی برقرار شود. گاهی خستگی‌ها و انرژی صرف شده برای مراقبت از نوزاد ممکن است باعث شود خانم نخواهد برای مدتی رابطه برقرار کند.

درمان مشکلات برقراری رابطه جنسی در بارداری با داروهای گیاهی

در میان گیاهان دارویی، موارد زیادی وجود دارد که می‌توانند با کاهش انقباضات لگنی و تحریک میل جنسی، به برقراری یک رابطه خوب در بارداری کمک کنند. توصیه می‌کنیم پیش از مصرف هرگونه داروی گیاهی حتماً با پزشک خود صحبت کنید زیرا برخی از آن‎ها دارای عوارض قابل توجهی روی جنین هستند. تجربه ثابت کرده است که مصرف دمنوش گیاهان زیر برای رفع مشکلات برقراری رابطه جنسی در بارداری مناسب هستند:

• زنجبیل
• اسطوخودوس
• بابونه
• بیدمشک

درمان مشکلات برقراری رابطه جنسی در بارداری با طب سنتی

از نظر متخصصان طب سنتی حمام آب گرم و استفاده موضعی از روغن‌های اساسی مانند روغن زیتون در کاهش انقباضات لگنی بعد از رابطه جنسی بسیار مؤثر است. علاوه‌براین، مصرف مواد خوراکی با مزاج گرم مانند خرما، انبه، نارگیل، موز، عسل، پودر زنجبیل، فلفل سبز و غیره در تعدیل کاهش میل جنسی به‌خصوص در سه ماهه اول بارداری بسیار مؤثر است. مشورت با یکی از کارشناسان و پزشکان آنلاین متخصص طب سنتی می‌تواند اطلاعات دقیق‌تری در این زمینه در اختیار شما بگذارد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

یک خانم ممکن است تغییراتی در میل خود به رابطه جنسی در حین و بعد از بارداری تجربه کند اما در طی یک بارداری سالم، رابطه جنسی هیچ خطری برای مادر یا نوزاد ندارد. چه به رابطه جنسی مربوط باشد یا نباشد، اگر خانمی درد یا خونریزی غیرمعمول، تنگی نفس، دل‌درد، خروج مایعات یا ترشحات غیرطبیعی و انقباضات لگنی بیش‌ازحد را در دوران بارداری تجربه کرد باید فوراً با پزشک زنان خود مشورت کند.